Drama in Alkmaar en Dublin

De toernooien in Alkmaar en Dublin hebben de deelnemende Stukkenjagers een breed scala aan emoties opgeleverd. In de A-groep van het Tapijtgigant ASK Open eindigde Sjoerd van Roon op een keurige gedeelde derde plaats. In de voorlaatste ronde legde hij het weliswaar af tegen IM Thomas Beerdsen, maar een zege in de slotronde bracht hem op 4,5 uit 6. Van de overige SJ’ers eindigde Peggy Jansen-van Amerongen flink in de plus, met 2,5 uit 5 tegen 2100-plussers. Bob Jansen, met 3,5 uit 6, speelde ongeveer conform zijn rating. Arjen van Amerongen (2 uit 5) en Robin Verhoeven (1 uit 4) bleven daar net iets onder. In de B-groep moest Jasper Kools op zondag afhaken in de strijd om de podiumplekken. Toch is 4 uit 6 en een TPR van 1900 natuurlijk prima.

Mat zetten met toren en paard is zo makkelijk nog niet

Peggy leverde overigens in ronde 5 op leerzame wijze een halfje in, we laten haar zelf aan het woord.

Peggy van Amerongen-Jansen – Hébert Perez Garcia

‘In de opening gaf mijn tegenstander een pion weg. De hele partij stond hij daardoor minder. Hij offerde een stuk in de hoop om mij mat te zetten. Dit stukoffer was niet correct. Ik bereikte het volgende eindspel.

Hier bedacht ik dat ik hem mogelijk in een matnet kon krijgen met een wit paard op g6 en een witte pion op h5. Zo geschiedde…. De volgende stelling kwam op het bord.

Ik speelde hier 51. Te8. Ik zat te bedenken hoe ik uit eeuwig schaak kon lopen. Echter werd ik opgeschrikt doordat mijn tegenstander triomfantelijk 51…. Dxe8 speelde. Hij heeft me meerdere keren sorry gezegd, echter een halfuur later had hij nog steeds een big smile op zijn gezicht.’

Ook drama in Dublin

Intussen deed César Becx bij de John Bolger Cup verwoede pogingen om schaakcuriosa te creëren. Ook hij heeft het nodige te vertellen…

‘In ronde 2 speelde ik een keurige partij tegen Thibault Réal (2255).

In bovenstaande stelling dacht ik die te hebben bekroond met 36… Kc5-b6, waarna het snel uit is met de witte schaakjespret. Maar na het uitvoeren van die zet wees de witspeler me enigszins timide-verontschuldigend op het vlaggetje op de zwarte klok…

In ronde 4 was er weer drama. Na een zogeheten baggerpartij waarin ik vanaf zet 4 zwaar in de min stond leek ik in de incrementfase de tegenstander alsnog op de knieën te krijgen.

Hoe het verderging tegen Oissine Murphy kun je hier bekijken.

In de slotronde was er dan drama voor de tégenstander, Peter Cafolla.

Ik heb net een stuk geofferd, een zet eerder was het veel sterker, maar toen dacht ik er zo lang over na dat ik nu nog maar drie minuten op de klok had. Zwart zat ruim in de tijd, en besloot hier na enig nadenken tot het zeer verrassende 34… Dh8. Die had ik niet zien aankomen. Net zomin trouwens als 34… Dxh5??, de zet waartoe de zwartspeler door het aanraken van de dame verplicht was (1-0). De stelling is overigens licht voordelig voor wit, maar ik zag een derde tijdsoverschrijding al helemaal voor me.

Zo eindigde ik op 2 punten uit 5 partijen waarin ik lang – en in een enkel geval kort – een vol punt in de tas leek te hebben. Mwaa.’ 

Een gedachte over “Drama in Alkmaar en Dublin

Laat een antwoord achter aan Pieter Priems Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.