De Baronie 1 – De Stukkenjagers 2 3,5-4,5

Het tweede boekte in 3G zijn tweede nipte zege. In Breda werd de taaie middenmoter De Baronie verslagen. Teamleider César Becx doet verslag.

In de aanloop naar deze match was het lang onduidelijk of we met onze eigen kern zouden kunnen aantreden. Tommy had namelijk zijn scheenbeen gebroken, en dat gaf veel schrik, pijn en krukken. Toch was er vrijdag groen licht, en dus kon onze bikkel alsnog aan de slag. Met wit aan bord 7 ging het in het bekende vlotte tempo. Té vlot, hoor je weleens zeggen, maar in deze partij rendeerde deze aanpak. ‘Lange’ tijd leek het alsof zijn tegenstander prima compensatie had voor de geofferde pion, maar toen het erop aankwam resteerden hem slechts luttele minuten en ging er van alles in de aanbieding. Zo kon Tommy het punt incasseren, en weer snel gaan bijslapen.

Of hij daarbij mooi gedroomd heeft weten we niet. Beetje teamspeler hoopt na een vlotte zege toch stiekem dat zijn teamgenoten vervolgens allemaal remise spelen, om zo zelf tot matchwinnaar gekroond te kunnen worden.

Als teamleider wilde ik best een bijdrage leveren aan de verwerkelijking van die droom. Ik had met zwart aanvankelijk voorzichtig gemanoeuvreerd, maar toen mijn tegenstander mijn paard op f6 sloeg, reageerde ik voor de eerste keer a tempo en sloeg met de loper terug, in plaats van met de e-pion. Meteen besefte ik dat dit een dikke fout was, het veld e5 was nu voor wit, en enkele minuten later had mijn tegenstander met enkele krachtige zetten mijn gatenkaas vastgelegd: goede paarden tegen manke lopers. Ik ging in de denktank om wat pseudo-tegenspel te creëren, zodat ik met goed fatsoen remise zou kunnen aanbieden. Dat lukte wonderwel en na veertien zetten was ik verlost van een middagje keepen.

Daarna duurde het even voordat het scorebord weer in beweging kwam. Wout Verboven had aan bord 1 steeds een positioneel voordeeltje, maar de vraag was of hij verder zou kunnen komen. Nadat zijn sterke loper op a5 geruild werd, moest het in het zware-stukkeneindspel van een soort pionnendoorbraak komen. Maar de tegenstander bleef alert en het kwam er niet van: 2-1.

Ook Erik Dignum aan bord 6 leek in het verre middenspel c.q. toreneindspel een minuscuul voordeeltje te hebben, met een paard tegen een loper met louter verdedigende taken. Maar achteraf – en in de praktijk – was het toch vooral 0.00 en dus 0,5-0,5. Dream on, Tommy!  

Elias De Reese leek aan bord 3 met wit de opening te hebben gewonnen, maar dat was helaas nog niet het hele verhaal. De zwartspeler bleef goed kijken en kreeg het voor mekaar om de dames zonder materiaalverlies te ruilen én een sterk paard op e4 te krijgen. Met het oog op zijn slinkende tijd en de dreigende zwarte manoeuvres was Elias’ remiseaanbod wellicht uitstekend getimed: 3-2  

Intussen speelde Peter Huibers aan bord 5 een meeslepende partij. Je kent dat wel: Dh4, Lh6, Pg5 en dan maar kijken op je dat paard op f6 eraf kunt meppen en op h7 mat mag geven. Mooi niet. De zwartspeler had dit kennelijk vaker op zich af gehad en gaf geen krimp. Er moest wat geruild worden en ook al bleef Peter sluw de remise uit de weg gaan, die bleek toch niet te vermijden: 3,5-2,5.

Gaf niks, want Joppe was er aan bord 2 op onnavolgbare wijze in geslaagd water uit een steen te persen in het zware-stukkeneindspel. Het stond ongeveer zo.

Rob van Berkel – Joppe Raats

Je zou zeggen dat wit niets kan gebeuren; gewoon d4 drie keer blijven dekken en klaar. Zo zal de witspeler ook in de wedstrijd hebben gezeten, maar dan had ie buiten Joppe gerekend. Die speelde doodleuk .. Tb5 en nu kan wit weliswaar de pion b4 voor de tweede keer dekken met een toren, maar die staat dan wel ongedekt, zodat de zet c6-c5 in de stelling komt. Joppe won de b-pion, maar of het genoeg was voor winst? Wit ging op zoek naar tegenspel en dat ging hem net goed genoeg af. Joppe hield de droom van Tommy in stand, toen hij in een toreneindspel met extra a-pion moest berusten in… remise.

Dat waren er zes. 4-3. ‘Et pour un’, zeggen ze dan bij het biljarten. En wat voor één! Aan bord 8 speelde Fré tegen de Tal van De Baronie, bij ons ook wel bekend als Sebastiaan Dijksman. Die had weer eens uitermate creatief aanvalsspel gelanceerd, en Fré leek onder de voet gelopen te worden.

Sebastiaan Dijksman – Fré Hoogendoorn

Dit was de stelling. Nu had Sebastiaan 16. c6! kunnen doen met flink voordeel, want op 16…Dxc6 volgt dan 17. Lb5. Maar al net zo sterk leek 16. Lxa6  Txa6  17. b5  

Fré hoefde niet lang na te denken over zijn antwoord: 17… Lxg2!  Met de witte loper op e2, dus zonder ruilen op a6, zou deze klap minder effectief zijn geweest. Nu kan wit zich 18. bxa6 niet permitteren vanwege 18… Dh3 19. f4 Ld4 20. Tf2 Dg4!! en nu wordt Da4 beantwoord met Lc6. Op 21. Dd3 geeft de engine de variant 21… Le4 22. Dg3  Dxg3 23. hxg3 Lxb1 24. cxb6 Lxb6 en zwart gaat winnen. Daarom dus maar 18. Kxg2 Dg4 19. Kh1 maar nu heeft zwart 19… Dh3 met dubbele dreiging: mat op h2 of f1. Er is maar één zet voor wit: 20. Lf4

Een belangrijk moment, want Fré kan nu zelfs het voordeel pakken met 20… Df3  21. Kg1  Dxf4! Maar met weinig tijd is het begrijpelijk dat hij koos voor 20… Lxf4 21. f3 en nu 21… Ta3  22. Pd5  Txf3  23. De2   

Wit dreigt nu zelf mat op e7. Nu geeft de engine koeltjes Txf1 gevolgd door Le5, maar Fré hoopte het overzichtelijker te houden met 23… Dxh2?!  24. Dxh2  Txf1  25. Txf1  Lxh2  Als wit nu de loper pakt zal zwart het vast wel kunnen houden. Daarom doet wit 26. c6 en na 26… Le5 27. Pxb6

In deze stelling deed Fré 27… d5 en mij staat bij dat Sebastiaan hier 28. Tc1 deed (in plaats van het sterkere Pxd5, waarmee wit de optie Txf7 nog even behoudt). Er volgde in mijn herinnering 28… Kd8 29. Pxd5  e6  30. c7 Lxc7  31. Pxc7 Kd7 32. Pa6 Ta8  33. Tc7 Ke8. Die laatste zet moest wel, want f7 mag niet verloren gaan. 

Hoe gaat wit dit winnen? Gewoon, door een soort van zetdwang. De zwarte koning is gebonden aan de dekking van f7 en de zwarte toren kan niet spelen want op Td8 is b5-b6 dodelijk. Het idee is nu om met een koningsmars wat zwarte pionnen naar voren te lokken totdat er met behoud van de b-pion twee veroverd kunnen worden, zoals bijvoorbeeld na 34. Kg2 h5 35. Kf3 g5 36. Tc5 g4 37. Kf4. Helaas – nou ja, wij kunnen ermee leven – koos Sebastiaan hier voor 34. b6?, waarna Fré zich met 34… Txa6 35. b7 Ta1 36. Kg2 Tb1 37. Tc8 Ke7 38. Kg2 Kf6 in veiligheid brengt.  

Een curieus eindspel, dat door de engine met 0.00 wordt beoordeeld. In de praktijk zal vooral wit geen gekke dingen moeten doen, want als de zwarte pionnen eenmaal met z’n allen een paar rijtjes verder komen wordt het echt opletten. Vandaar dat Sebastiaan hier akkoord ging met remise.

Hoog tijd voor een belletje naar Eindhoven om iemand uit zijn droom te helpen. Of toch niet. ‘Hé, Tommy, je bent matchwinnaar geworden!’ Nou ja, gedeeld met Fré dan toch. Erg knap hoe hij zich ondanks alle suspense naar remise vocht.

Op 5 november strijden we verder, als medekoploper (en ratingfavoriet) Souburg op bezoek komt.