Op zaterdag 16 juni beleefde de massakamp tussen De Stukkenjagers en de Koninklijke Gentse Schaakkring Ruy Lopez zijn vierde editie. In Cinecitta sloeg de balans, net als vorig jaar in Gent, flink naar onze kant door.
Op papier was er weinig licht tussen de boten: wij brachten gemiddeld zo’n 14 elo-punten meer achter het bord. Dat ogenschijnlijke evenwicht bleef zo’n anderhalf uur intact. Erik Dignum (6) opende de score, hij won pardoes een stuk via een dubbelaanval. Jan van den Dries (20) zorgde voor 2-0. Hij vierde zijn rentree in het wedstrijdschaak en gaf, in samenspraak met de Gentse preses, het begrip ‘ronkende zege’ een extra dimensie. De voorsprong liep op door een stukwinst van Thomas Tepe (17), terwijl Bjoern Hofmans (22) zijn tegenstander uit 2017 nogmaals versloeg. Ook Kienfong Lie Kwie (12) en Roland Daamen (7) brachten een vol punt in.
Joost Op ’t Hoog (11) moest als eerste een halfje afstaan, en ook Carlo Butalid (19) deelde het punt. Guus Vermeulen (16) won van niemand minder dan Theo Mulder. Huh? Inderdaad, we hadden onze wijste cadeau gedaan aan de Belgen, omdat een van de hunnen verstek moest laten gaan.
Pas bij deze 8-1 achterstand konden de gasten echt iets terugdoen: Jan Weijters (18) moest de koning omleggen. Later zouden aan onze zijde enkel Elroy Kerstens (21) en Bram van den Berg (1) dat voorbeeld moeten volgen. Bram probeerde de Gentse topman met een stukoffer uit het evenwicht te brengen, maar Van der Stricht bleef koel rekenen, zoals het een wiskundedocent annex IM betaamt. Over koel blijven gesproken: de sterke tegenstander van Fré Hoogendoorn (4) trok fel ten strijde, maar onze man bleef goed kijken en counterde sterk: mooie zege.
Daarna zouden nog slechts zes puntendelingen de Belgische teller in beweging krijgen. Paul Vermee (23) rekte het genot van een spannende partij nog lang op, maar zijn opponente gaf geen krimp. Luuk Baselmans (2) leek wat minder te staan in het eindspel, maar zijn tegenstander – nochtans oud-tandarts – zag er geen gat in. Carel van Alphen (15) koos in een complex toren+paardeindspel voor het halve ei, terwijl John Greunsven (8) tegen de Belgisch meisjeskampioene flink moest werken alvorens er vrede werd gesloten. Ook onze Zeister gastspelers kwamen uit op remise. In de partij van oud-voorzitter Arjen van Amerongen (5) was er geen onbalans, terwijl Peggy (9) in het eindspel een materiële voorsprong niet kon verzilveren.
Hans Groffen (24) speelde een zeer meeslepende partij tegen de 91-jarige Gentse nestor. De heren sloegen elkaar om de oren met dreigingen, familieschaakjes en penningen. De laatste daarvan bracht Hans de winst. Ook Henk Jan Beukema (10) en Huong Do (14) bleven aan de goede kant van de score. Het voorlaatste punt werd binnengebracht door Maarten Werkhoven (13). Als laatste voegde César Becx (3) een punt toe aan het totaal. Zijn tegenstander leek het recept tegen schommelend evenwicht gevonden te hebben, maar een tijdnoodblunder deed de apotheker de das om.
Daardoor stond er 17-7 op het scorebord, bijna een kopie van de 17-8 uit 2017. Maar goed beschouwd zijn al die punten bijzaak. Het gaat om de gezelligheid, en daarin scoorden de Gentenaren onverminderd hoog. We kijken nu al uit naar ons tegenbezoek in 2019. Als wij de berichten uit België mogen geloven kunnen wij alvast de borst natmaken voor de Grote Revanche.