“Hoe komen jullie erbij dat ik maat XXXXL heb?” bromde Leo, terwijl zijn pretoogjes verraadden dat hij beter wist. De zevende jaarlijkse schaakdag van SJ Efzes zat er bijna op.
Ten huize van Rene en José wachtten ’s morgens zes schaakborden op dertien Jagers die volgens een ondoorgrondelijk schema van wedstrijdleider Cees (dat slechts met een lineaal kon worden bijgehouden) manhaftig met elkaar de strijd aangingen. Thomas achtte dit volstrekt overbodig omdat de winnaar al vaststond (hij werd gedeeld derde). Theo zou eerder vertrekken aangezien het veterane-EK Dammen hem verwachtte en Hans G. had afgezegd, naar verluidt omdat niet één Jager zijn vrouwelijke partner had meegevraagd op deze dag.
Wil, de Grote Leider en sinds kort ook Grote PartijVoorzitter, opende in bloemrijke bewoordingen de dag met een bos bloemen voor José die met huisvriend Geert op bourgondische wijze de lunch, drank en het avondeten bestierde, waarna Ivar de eerste scalp aan zijn koord reeg- hij zou bovenaan eindigen met één nederlaag, tegen Paul die de rest van de dag niet ophield te glimmen.
Naarmate de uren verstreken en drank de hoofden enigszins benevelde, lonkte de vierkante vijver in de achtertuin en kon Bjoern (tweede) er ternauwernood van worden weerhouden de wateririssen te beplassen. Jan die alle films ziet en Jan die alle Willem II-goals begroet waardeerden vanaf de seniorentafel de aanwezigheid van Ad; die had zijn jaarlijkse familiefeest laten schieten om te aanschouwen hoe bij aanvang van de dag gastheer Rene werd verblijd met een bordeauxrood Stukkenjagers-poloshirt. De jaloerse blikken van de anderen noopten de Grote Leider om na het voortreffelijke avondeten van eenieder de shirtmaat te noteren, waarbij Leo (gedeeld derde) twinkelend bromde: “Hoe komen jullie erbij dat…”
Hans vD (vijfde)