In ronde 3, op woensdag 26 november, kwamen in de toppartijen de usual suspects bovendrijven. In sommige gevallen tegen de stroom in, zo leek het.

Dat gold niet voor IM Stefan Kuipers. Hij had zich ingesteld op de gebruikelijke openingsaberratie van César Becx en liet zich dan ook niet verrassen. Ook Lars Vereggen boekte een regelmatige zege, op Erik Dignum. En dat de elfde tweepunter, Toon Stuart, ten onder ging tegen anderhalfpunter Han Westenberg mocht ook geen verrassing heten. Nee, het venijn zat in de andere drie toppartijen.
Twee favorieten voor de eindzege maakten bange momenten door. Voor Herman Grooten leek er in de eerste pakweg 25 zetten geen vuiltje aan de lucht. Met wat tactische wendingen had hij een kwaliteit gewonnen. Tijmen Kampman slaagde er echter in de co√∂rdinatie tussen zijn stukken te herstellen en toen was het opeens niet zo makkelijk meer voor Herman. Op enig moment in de slotfase kon Tijmen zelfs toeslaan. Dat ging ongemerkt voorbij, en na nog een fout van Tijmen kwam Herman alsnog op 3 uit 3. Ook Anne Haast moest hard werken, tegen Pierre Smeets (HMC). Die beschikte in de slotfase naar verluidt over een heel mooie stelling, plus drie minuten tijdvoordeel. En hij hoefde niet eens meer te noteren! Maar ja, in zulke fases is Handy Annie nu eenmaal op haar best. Daar ging Pierres voordeel, en even later mocht hij het eindspel toren tegen toren + paard verdedigen. ‘Officieel’ remise, maar nu even niet voor Pierre. De resterende tweepunters, Mark Clijsen en Mart Nabuurs, zaten voor de tweede keer in een week tegenover elkaar. Ditmaal liet Mart zich met zwart niet overvleugelen. Sterker nog, hij bereikte een duidelijke winststelling. Maar het laatste stapje richting revanche werd niet gezet: remise.
Zo waren er aan het eind van de avond eigenlijk maar drie verrassinkjes. Lex Karstens en Thomas Mollema speelden een bijzonder onderhoudende partij. Ze leken een koningruil te hebben afgesproken: jij de mijne, ik de jouwe, gelijk oversteken! De transactie slaagde: remise door eeuwig schaak. Jan Otten wist Thomas Koools (EGS) netjes op remise te houden. Ook knap: de remise van huisschaker Jaap Steenkamer, met zwart tegen Paul Castermans.
De uitslagen van de derde ronde vind je binnenkort hier. Alle uitslagen zijn verwerkt in de Stukkenjagers-ratinglijst.

De clubavond van woensdag 18 november stond in het teken van ronde 3 van het Stukkenjagers Open. Toen de rookwolken waren opgetrokken bleken er nog vier koplopers met de volle buit te zijn.

Als eerste had Anne Haast zich op 3 uit 3 gemeld: zij speelde vooraf en won van Mark Clijsen. In de andere vier duels waarbij tweepunters betrokken waren werd lang gestreden. Aan het eerste bord ontspon zich. Aan het topbord ontspon zich een boeiende strijd tussen Frans Konings en IM Stefan Kuipers. Laatstgenoemde zocht en vond in het middenspel activiteit, maar pas in het eindspel kwam hij echt boven drijven. Herman Grooten reageerde rustig op een afwijkende Hollander van César Becx. Dat leverde een veilig voordeeltje op, dat groter werd toen César dameruil aanbood. Daar ging Herman gretig op in, waarna hij een verwurging inzette: ippon! Bij Tijmen Kampman-Mart Nabuurs was de uitslag minder voorspelbaar: voortdurend dreigingen en tactische finesses. Normaliter is zo‘n dynamiek wel aan de zwartspeler besteed, maar Tijmen hield het hoofd koel en maakte zo een einde aan de jarenlange ongeslagen status van de tweevoudig toernooiwinnaar.
Een vijfde koploper had de ontmoeting Sourav Bhattacharjee (2)-Bram van den Berg (1,5) kunnen opleveren. Maar hoe stond het daar in vredesnaam? Had zwart voldoende dreiging tegen de lang gerokeerde witte koning, of zou Souravs vrije centrumpion de doorslag geven? Mocht wit in het eindspel toren+ paard + pion op d7 tegen dame op weg geweest zijn naar de winst, dan werd die droom wreed verstoord: met een serie schaakjes werd het uit koers geraakte paard door Bram opgepeuzeld: 0-1. Vier koplopers derhalve (Stefan, Anne, Herman en Tijmen), maar Lex Karstens kan zich volgende week nog bij hen voegen. Moet hij wel even met zwart van Nick Bijlsma winnen…
Lager op de ranglijst waren er nogal wat verrassende uitslagen. Maar ook net niet: Ruud Feelders had tegen Thomas Mollema in het pionneneindspel de winst voor het grijpen, maar ergens tussen hoofd en hand ging het fout: verkeerde pion gezet en dat leidde tot verlies. Eenzelfde genoegen als Thomas smaakte Coen Klaassen: hij kon incasseren nadat Paul Castermans de behoedzaamheid even uit het oog verloor. Matthieu van de Kragt merkte dat resultaten uit het verleden – zoals de erg dikke plusremise tegen Thomas Mollema in de openingsronde – geen garantie bieden voor succes in de toekomst: Ardy Foolen was hem met zwart knap de baas. Kienfong Lie Kwie liet weer eens zien dat hogere ratings hem geen angst inboezemen: Karel Storm moest eraan geloven.
Alle uitslagen vind je hier, de gevolgen voor de SJ-ratinglijst hier.

In ronde 3 van ons open toernooi, op woensdag 19 november, stonden vier duels tussen tweepunters op het programma. Voor verrassende uitslagen moest je lager op de ranglijst zijn.

Aan de topborden tekenden zich de zeges van de ratingfavorieten langzaam, maar onmiskenbaar af. Neem nou Herman Grooten. Hij schrijft regelmatig artikelen over gambieten, en eindelijk bracht hij nu zijn kennis in de praktijk. Het resultaat: César Becx kwam de hele avond niet tot enig stukkenspel en werd in alle rust uitgeteld. Joris Gerlagh concentreerde zich in het middenspel op de zwakte van Karel Storms pion op d3. Karel probeerde verderop manmoedig tegendreigingen over de zwarte velden te creëren, maar Joris counterde scherper: 0-1. Mart Nabuurs won tegen Tijmen Kampman in de aanval. Of nou ja, hij bereikte er in ieder geval voldoende mee om af te wikkelen naar de winst. Voor een verslag van de zege van Frans Konings op Erik-Jan Colijn moeten we vertrouwen op de waargenomen lichaamstaal van beiden net na de opgave. Die verried geen zelfhaat of extreme opluchting: gewoon 1-0? Bij genoemde vier driepunters kan zich nog de winnaar van het uitgestelde duel Franck Steenbekkers-Martijn Blom voegen.
Op 2,5 punt vooralsnog maar twee spelers: Roland Daamen (die een bye had) en Anne Haast, die Jan Douwes kansloos liet. Nick Bijlsma en Peter Huibers lukte het verrassend genoeg niet om zich bij hen te voegen. Erik Dignum en Melvin Holwijn (Dordrecht) slaagden erin hun een halfje te ontfutselen. Lager op de ranglijst waren er meer surprises. Bas Rosheuvel was ogenschijnlijk de eerstaangewezene om daarvoor te zorgen. Na kwaliteitswinst leek een zege op Ruud Feelders aanstaande. Maar laatstgenoemde zag zijn uit wanhoop geboren investeringen in rommelkansen zowaar nog renderen: een karrenvracht pionnen werd Bas noodlottig. Ook Jos Jacobs (SG KiNG) zag het spektakel dat hij maakte tegen Sebastiaan Dijksman uiteindelijk niet beloond. Jan Otten, Maarten Werkhoven en Leo van Gelder slaagden er wél in een ratingklapper te maken. Jan won verdiend van Rick van Loy (EGS), Maarten haalde met zwart oud-Tilburgs kampioen Theo Hovers onderuit, terwijl Leo van Gelder oud-lid Hennie Daniëls (De Baronie) de baas bleef. Dat Carel van Alphen voor de tweede keer in korte tijd Kienfong Lie Kwie versloeg is, gezien Carels recente stijging op de ratinglijst, al minder opzienbarend. Helaas is het – voor het eerst in jaren – niet gelukt in dit verslag de verrichtingen van Wiebe Cnossen (ook actief bij DJK Aufwärts Aachen 1920 Schachgruppe St. Josef 1953) op te nemen.
Alle uitslagen van ronde 3 vind je hier, de bijgewerkte Stukkenjagers-ratings hier. Ronde 4 is op 10 december.

Door zijn achterstallige partij tegen Mark Clijsen te winnen is Herman Grooten de vierde koploper in het Stukkenjagers Open geworden. Samen met Robin Swinkels, Mark Haast en César Becx staat hij op 3 uit 3. Woensdag 9 december gaat het toernooi alweer verder; de indeling voor ronde 4 vind je hier. Met vragen kun je je melden bij wedstrijdleider Mart Nabuurs, 06-11181259.