Nog maar enkele weken geleden versloeg De Stukkenjagers 7 in de zaterdagcompetitie De Stukkenjagers 6. Die zege kwam niet onverwacht. Het is bij onze club zeer gebruikelijk dat het op papier zwakkere team de onderlinge ontmoetingen wint. In de jaren negentig al waren er fameuze zeges van SJ 3 op SJ 2, en van SJ 4 op SJ 3, zelfs goed voor een speciale editie van het clubblad. Vorig seizoen was er ook een shocker, in de avondcompetitie: SJ C versloeg de torenhoge favoriet SJ A met maar liefst 3,5-0,5.
Woensdag 25 oktober stond deze ontmoeting wederom op het programma. De A-selectie ontbrak in de vooravond op het appel tijdens de wijze les die Lex Karstens gaf over het ‘Selbstgespr√§ch’. Zijn boodschap, in een notendop: stel een positief doel waarbij je je talenten optimaal aanspreekt, en blijf daarop gefocust door het tijdens de partij als een mantra te gebruiken. Onder zijn gehoor w√©l het hele C-team en die waren er na afloop snel uit, qua doelstelling: we gaan deze keer voor de 4-0!
Zo gezegd zo gedaan. De eerste psychologische klap werd al voor de match uitgedeeld. Ontvangend teamleider C√©sar Becx (SJ C) rakelde in zijn welkomstspeech uitgebreid de wedstrijd van vorig seizoen op en deelde fijntjes het nieuwe target mee aan de zenuwachtig giechelende A-spelers. Het miste zijn uitwerking niet. C√©sar (3) kon het zelfs zonder mantra af. Tegenstander Martijn Blom raakte vanuit de opening de weg kwijt in de tactische verwikkelingen en moest zich al na veertien zetten gewonnen geven. Ook Bas Rosheuvel (SJ C, 4) boekte een snelle zege, maar daar kwamen wat meer geprevelde ‘4-0!’-s aan te pas. Hij was tegen Karel Storm namelijk al na een zet of zeven in een verloren stelling terecht gekomen. De afmakers van Karel bleven echter uit. Sterker nog, Karel snoepte een zeer giftige pion en kon meteen zijn dame inleveren: 2-0 voor SJ C!
Veel later op de avond ging de C-doelstelling alsnog de mist in. Ruud Feelders (SJ C, 1) overleefde tegen Mart Nabuurs een hem onbekende openingsfinesse en wist in Marts vanzelfsprekende tijdnood zelfs een mooi uitzicht op de 3-0 te creëren. Het bleef bij genieten op afstand: zetherhaling en 2,5-0,5. Door deze enorme deceptie moet er iets geknakt zijn bij de overgebleven SJ C-speler. Sebastiaan Dijksman (2) had het lang spannend weten te houden tegen Tijmen Kampman, maar leverde in de ultieme fase beslissend materiaal in. Geen 4-0, maar 2,5-1,5 dus. De teleurstelling werd weggespoeld met een amaretto. Toch bedankt, Lex!
