Afgelopen vrijdag speelde SJ B de uitwedstrijd tegen BSV A in Bergen op Zoom. Ron de Veen doet verslag.
Bij (verre) uitwedstrijden is het wel eens lastig bij De Stukkenjagers om een team compleet te krijgen. Teamleider Reinier was al een maand van te voren bezig te peilen wie van onze vaste spelers mee konden doen, dat bleken slechts twee spelers namelijk Lex Karstens en Ron de Veen. Gelukkig waren Leo van Gelder en Paul Castermans bereid om het team compleet te maken. Daarvoor bedankt en ook César voor zijn inzet.
Vlak voordat de wedstrijd begon waarbij wij welkom werden geheten kregen wij een korte toespraak over het feit dat Bergen op Zoom 75 jaar geleden was bevrijd en er festiviteiten waren in de stad. ‘Wij’ wilden hun feest bewust – of onbewust – niet verpesten en besloten er een vredelievende avond van te maken. Nee hoor, dat kwam toevallig zo uit.
Leo (4) kwam als eerste remise overeen, redelijk snel overigens. In eerste instantie was hij daar tevreden over omdat hij bij ons inviel in een hogere klasse, maar toen hij later hoorde dat zijn rating veel hoger was, was dit een beetje jammer. Overigens bleek zijn tegenstander in praktijk toch beter te zijn (rating zegt ook niet alles). Lex (1) speelde een partij die hij graag speelt met wit en had een voordelige stelling. Ron (2) leek iets voordeliger uit de opening te komen, maar had wel wat ontwikkelingsachterstand. Paul (3) had een op papier gelijkwaardige tegenstander, net als Lex en Ron, maar wel een tegenstander die je niet zomaar kunt verslaan. Ondanks het feit dat Paul in vorm is bleef de stelling in evenwicht. Inmiddels kreeg zowel Lex als Ron een remiseaanbod. Lex zijn aanval had niet tot beslissend voordeel geleid, sterker nog hij zou een stuk verliezen of mat gaan, maar dat trucje overzag zijn tegenstander. Dus lang nadenken hoefde hij niet en nam het remiseaanbod aan (1-1). Ron had even gewacht op Lex om te beslissen wel of niet doorspelen, maar zag terecht dat zijn tegenstander wat beter stond en dat Paul waarschijnlijk remise zou spelen. Verstandig werd het remiseaanbod aangenomen (1,5-1,5). Paul en zijn tegenstander speelde nog even door alvorens ook hier remise werd overeengekomen (2-2).
Zo werd de vrede getekend (op alle borden!). Enerzijds hadden we misschien een beter resultaat moeten neerzetten, anderzijds konden we ook gewoon verliezen. Met dit resultaat is er niets aan de hand en kan het nog alle kanten op gaan. Bij het bekijken van de andere teams is alles nog mogelijk, misschien behoren we zelfs tot de betere teams.