Op de clubavond van woensdag 14 december werd er ook een wedstrijd in het kader van de NBSB-competitie gespeeld. Het nog ongeslagen De Stukkenjagers C ontving De Grenslopers A. Deze nieuwe vereniging heeft nog geen vast honk, en na wat overleg was deze uitwedstrijd voor ons viertal omgezet in een match in Cinecitta.
De score werd geopend door Jens Korzilius aan bord 2, of iets preciezer: door zijn tegenstander. Ook onze andere topper, Tsz Keung Wong aan bord 1, moest in het eindspel zijn meerdere erkennen in de opponent.
Toch was er nog hoop op een matchpunt. Je kon immers zien aankomen dat Max Mutter aan bord 3 geen fout meer zou maken in zijn gewonnen stelling. En dat gebeurde ook niet: 1-2.
Daardoor kwam het lot van het team, met allemaal toeschouwers rond het bord, op de schouders van Gijs Walker terecht. Die zat aan bord 4 met zwart in een spannende stelling.
Henk Renders – Gijs Walker
Gijs heeft net 34… fxe3 gespeeld en er is voor wit weinig op tegen om de pion gewoon terug te slaan, met flink voordeel. Maar Henk dacht iets directers te zien: 35. Pc3? Het meer dwingende Pg5 (schaak!) was volgens de engine goed voor remise (en matchwinst) omdat de witte dame dan wel meteen op visite komt, met een soort van eeuwig schaak. Maar ook na de tekstzet lijkt zwart machteloos te staan tegen de dreiging Dxg6, ware het niet dat wits eigen koning ook onder vuur komt te liggen: 35… exf2 36. Kf1 (tja, want op Kh1 wint zowel 36… Df4 Dxg6 Kh8 Dxh6 Dxh6 als 36… f1D 37. Dxf1 Lxc3)
36… Dc4 37. Pe2 (na Kxf2 doet zwart gratis Dxc5 en de witte koning vindt nergens rust) 37… Ld6! (of Lf6 met hetzelfde effect: de onderbreking van aanval van de toren op g6 en tegelijk mat dreigen met Dxe2).
Door deze rake zetten werd wit in de verdediging gedrongen en kon Gijs enkele zetten later zelfs een leuk mat op het bord toveren. Iets als in onderstaand diagram.
Knap, om zo 2-2 aan te tekenen.