Ook gisteravond op de clubavond: twee matches voor de NBSB-avondviertallencompetitie. De Stukkenjagers A speelde een derby tegen De Drie Torens A. Na de solide winst van Luuk Baselmans op Huub Leemans aan bord 2 bleef het lang spannend aan de andere borden. Aan het topbord won Sam Baselmans een stuk tegen Rick Zegveld, maar die had compensatie in twee à drie vrijpionnen. Sam vond geen winst, zo die er al was: 1,5-0,5. Sjoerd van Roon (3) had het in het verre middenspel ogenschijnlijk lastig tegen Wilbert Kocken, maar na de spannende tijdnoodfase kon hij het nog proberen met T+P+3 pionnen tegen T+P+2 pionnen. Helaas wel op één vleugel.
Terwijl zich daar uiteindelijk een remise aftekende, leek Sebastiaan Dijksman (4) tegen Joost van den Bighelaar de winst veilig te gaan stellen. Hij hoefde alleen maar een paard te slaan om een dood toreneindspel met ieder twee pionnen op het bord te krijgen. Het kwam er niet van, en even later had zwart het bekende dodelijke matnet met paard of f3 en toren op g1. 2-2 dus!
Ook bij De Stukkenjagers C – RSG A kwamen de onzen uiteindelijk net niet tot winst. Reinier Jaquet (bord 4) wel trouwens. Peggy (2) en Arjen (3) van Amerongen stonden bovendien beiden een kwaliteit voor, dus dat zag er goed uit. Maar Peggy’s tegenstander had dankzij een onaantastbaar paard een soort van vesting: remise. Ook Arjen had het lastig om aanknopingspunten te vinden. In tijdnood gaf hij dan maar een schaakje: Tb8-b1. Maar daardoor dreigde de tegenstander opeens Dg8 mat. Dat detail ontging Arjen: 1,5-1,5.
De partij van Rudolf Kat moest dus de beslissing brengen. Zijn koning lag al de hele avond zwaar onder vuur, al had Rudolf wel een (zwarte) pion op g2 als tegendreiging. Maar in de verdediging leek het onmogelijk om alle creatieve wendingen van de tegenstander het hoofd te bieden. Zeker toen de uitvluggerfase zijn tol eiste: vijf seconden voor de rest van de partij is niet heel veel als je koning waarschijnlijk de komende zes, zeven zetten midden op het bord schaak gezet zal worden. Maar de Roosendaler leek zich daarvan niet bewust, gefocust op een mogelijk mat. Hij dacht daar een groot deel van zijn resterende twee minuten over na en schrok toen van een blik op de (eigen?) klok. Rudolf zag zijn kans schoon en bood remise aan. Dat werd sportief aangenomen: 2-2!