Op de clubavond van woensdag 22 januari waren er wederom meer dan 50 schakers bijeen in Cinecitta. Onder hen twee debutanten, die meteen vol aan de bak moesten.
Michael Nicol, uit Frankrijk, mag het als ervaren internet- en inloopschaker meteen in Groep 2 proberen. Zou hij het ook ‘over the board’ kunnen waarmaken in een langere partij? Tegen Bart Plasmans leek het antwoord aanvankelijk ja te worden, want lange tijd mocht hij een positioneel voordeel koesteren. Maar in het eindspel deed hij opeens een kwaliteit in de aanbieding, en daar wist Bart wel raad mee. De andere partij op dit niveau, Maarten Werkhoven-Paul Castermans, leverde een puntendeling op.
De tweede nieuweling, Peter Doorakkers in Groep 7, kreeg van de wedstrijdleider het advies mee om de zee van tijd die hem ter beschikking stond goed te gebruiken. Dat nam hij ter harte. Zodanig zelfs dat het slot van zijn partij tegen Ad Haans op het eind van de avond heel wat bekijks trok. Beide spelers hadden elkaar weinig toegegeven, uiteindelijk moest een wedren van pionnen de beslissing brengen. Peter bleef rustig en haalde net eerder dame dan Ad. In deze groep is, vergeleken met Peter, Yoran Viveen al een veteraan. In zijn vierde partij ever boekte hij zijn tweede zege; Jan Hes was de klos. Favoriet Nico Dignum kreeg Frans Pistorius eronder.
Een treetje hoger in onze pikorde, in Groep 6, deed Wil Wouts van zich spreken door koploper Robert Smulders diens eerste halfje af te snoepen. Roger Bougie boekte, met al een half oog op promotie, een vitale zege op Jeffrey van Huijgevoort. Ook Jan Weijters kan de blik omhoog richten, hij won van Jan Bergsma.
In Groep 5 lieten Leo van Gelder en Theo van de Hoek zich niet verrassen door respectievelijk Hans van Driel en Daan van Kalken. Ivar van der Heide zette zijn ratingterugwinactie kracht bij door Guus van Heck te verslaan.
In Groep 4 noteerden we de verrassing van de avond. Elroy Kerstens kreeg met wit al snel te maken met dreigende stukken van Bart van den Berg, maar kennelijk was dat allemaal niet doorslaggevend. Sterker nog, Elroy wist een mooie scalp te pakken. Andries Deliën en Cees Zoontjens kregen elkaar niet uit balans: remise.
Groep 3 dan. Reinier Jaquet, die vorige week verrassend Marieke Sarton een gelijkspel moest toestaan, had tegen Guus Vermeulen minder moeite om tot scoren te komen. De partijen Emil Voorhorst-Bas Rosheuvel en Joost Op ’t Hoog-Ron de Veen eindigden in remise. Toon Stuart deed goede zaken door Michel Timmermans vaster op de laatste plaats te drukken.
In Groep 1 viel er veel te genieten voor de kibitzers. Bob Jansen trok met dame, toren en twee paarden ten aanval tegen de witte koning van Erik Dignum. Dat is nou net een speler die goed ‘verdedigend’ kan rekenen. Daar kwam Bob achter toen hij al te veel materiaal had geïnvesteerd en stukken te kort kwam om zijn aanval af te ronden: 1-0.
Bij César Becx-Luuk Baselmans had wit in het middenspel een prettig voordeeltje. Dat veranderde in het tegendeel toen de witspeler onnodig een pion offerde. Daarna maakte hij in tijdnood zijn tegenstander weliswaar aan het schrikken met een futuristische wending, maar helaas voor César bleek er een lek in zijn berekeningen te zitten: 0-1.
Karel Storm kwam ergens een kwaliteit achter tegen Sebastiaan Dijksman, maar had met de gecombineerde kracht van zijn toren en lopers zeker compensatie. In deze laatste partij van de avond was de ultieme tijdnood de beslissende factor, in het voordeel van Sebastiaan.
Twee spelers hadden de pech dat hun tegenstanders niet of te laat op het appel verschenen. In hun ratingpartij had Cas Leeuwenberg (7) aan Patryk Lewandowski (Groep 4) een veel zwaardere kluif dan hij aan Fons van Hardleersum zou hebben gehad. Toch bood hij verdienstelijk tegenstand. In de een andere ratingpartij deelden Kees Gelens en Carlo Butalid de buit, Henry Flikweert – hij is terugverhuisd naar Zeeland – liet tegen Pascal Graafmans zien dat hij het schaken desondanks nog niet is verleerd.
De resultaten van alle partijen zijn inmiddels verwerkt in de Stukkenjagers-ratings, die je hier kunt bewonderen.