Mysterieuze verdwijning op clubavond

Grote verwarring op de clubavond van woensdag 25 april: spelen we nou voor de tweede cyclus of voor de derde? In één geval liep de spanning zo hoog op dat de oververhitte spelers veiligheidshalve afzagen van de tweede partij.

Laten we maar beginnen met de kliekjes van de tweede cyclus. In de A-groep speelde Karel Storm zich in het tweepuntenduel met Lex Karstens nagenoeg veilig, hij won met zwart. De andere spelers in degradatienood kwamen niet tot scoren. Stefan Hess bracht met zijn stukoffer Tijmen Kampman niet voldoende uit evenwicht om de remisehaven te bereiken. Sebastiaan Dijksman kwam matig uit de opening tegen César Becx, maar wist daarna nog een paar leuke tactische vragen te stellen. César gaf, zo bleek achteraf, niet steeds het goede antwoord, maar Sebastiaan miste op zijn beurt een spectaculaire escape naar een iets beter eindspel. Toch 0-1 dus.
In de B-groep sloeg Maarten Werkhoven zijn slag in de degradatiepoule. Hij schaakte zich veilig door Andries Deliën over het C-randje te duwen. Bas Rosheuvel verbeterde zijn perspectief op klassenbehoud door Jan Otten met 2-0 te verslaan. Met 2-0? Ja, dit was alvast de rapidbarrage voor het geval hij erin slaagt Andries te verslaan en zo op gelijke hoogte met Jan te komen.
Kun je het nog volgen? Nou, dan eindig je ruim boven Harry Buyvoets en Henry Flikweert. In de eerste pot van hun verordonneerde rapidmatch voor de derde cyclus kwam Henry snel bovendrijven. Het is gebruikelijk dat de spelers even bijkomen alvorens aan de tweede rapidpartij te beginnen. Vooral als vlotte winnaar wil je mentaal de klap goed laten indalen bij de ander. Maar Harry & Henry hielden een wel erg lange pauze. Sterker nog, ze waren en bleven onvindbaar. Wat bleek? Ze verkeerden beiden in de veronderstelling dat ze hun achterstallige, maar inmiddels overbodige partij uit de tweede cyclus hadden gespeeld. Die had Harry nu in sneltreinvaart, maar met de juiste bedenktijd verloren. For the records van de tweede cyclus dan maar. Binnenkort mogen de heren nog (twee keer!) met elkaar in de slag.
In de D-groep stonden er nog wat cruciale partijen op het menu. Dat lag vooral Nico Dignum nogal zwaar op de maag. Hij trof het niet dat Roger Bougie er steeds beter inkomt. Door dit verlies eindigt Nico net als Jan Bergsma op 6 uit 11. Maar Jans SB-score is beter en dus eist hij de vierde promotieplaats op. Voor Nico is het een geluk bij een ongeluk dat concurrent Coen Klaassen in een dubbeltoreneindspel een pionnetje te kort kwam tegen topper Henri Anemaat en op 4,5 punt (uit 9) bleef staan.
In derde cyclus, de echte dan, was het in de A-groep meteen business as usual voor de toppers. Luuk Baselmans, Mart Nabuurs en Mark Clijsen brachten een 2-0 op het scorebord in hun matches tegen respectievelijk Joost Op ’t Hoog, Ron de Veen en Kienfong Lie Kwie. Laatstgenoemde had in de tweede partij wel lange tijd de gelijkmaker op de slof, gaf Mark ruiterlijk toe. De opvallendste uitslag was de 2-0 die Erik Dignum scoorde tegen Ruud Feelders. Die gaf in de eerste pot zomaar een stuk weg, en sprong in de tweede in een theoretisch moeras.
Op B-niveau blijft Guus Vermeulen succesvol werken aan een buffer voor moeilijker tijden: deze keer moest Paul Castermans er met 2-0 aan geloven. In de matches Ivar van der Heide-Emil Voorhorst en Leo van Gelder-Thomas Tepe werden de punten gedeeld.
In de C-groep bood Paul Vermee goed, maar vergeefs, verweer tegen Jeroen van de Rijt. De tegenstander van diens broer Bastiaan, Jeffrey van Huijgevoort, gaf wat vroeg op. Jaap Steenkamer kon zijn handhaving op dit niveau niet vieren, Guus van Heck was hem te slim af. Rene Davidse beleeft tot nu weinig plezier aan zijn terugkeer in de C: nu verloor hij van Ton Tepe. Jan Weijters en Carlo Butalid tekenden voor de enige remise van de avond (!), zij ’t na lange strijd. Elroy Kerstens versloeg, net als in de D-groep, Jan Bergsma.
Drie partijen in de ‘nieuwe’ D-groep. Hans Groffen is daar keihard uit de startblokken geschoten, deze keer bond hij Bert Wels aan de zegekar. Kees Gelens bleek te sterk voor Fons van Leersum. Dat leek Wil Wouts ook te zijn voor Ad Haans, maar een serie schaakblindheden zorgden ervoor dat het punt alsnog bij Ad terecht kwam.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.