En toen was er nog maar één

Op woensdag 12 februari werd de toppartij uit ronde 7 van het Stukkenjagers Open voorafgespeeld. De volledige indeling laat overigens nog even op zich wachten, maar duidelijk was wel dat beide koplopers, Herman Grooten en Sam Baselmans, elkaar zouden treffen. Dat gebeurde dan in het bijprogramma van de match die De Stukkenjagers E bij Caissa Gilze-Rijen speelde. Zou Herman revanche kunnen nemen voor de nederlaag die hij van de zomer in het Open NK in Dieren te slikken kreeg? We laten hem zelf aan het woord.

“Sam had zich goed voorbereid en wist meer van de opening dan ik. Sterker nog: hij had in de database een partij van mij gevonden uit 1991 (!), die ik vanuit deze variant had gewonnen. Ik wist het allemaal niet meer en moest gaan improviseren en het stond een tijdlang gelijk. Hij begon met f5-f4 en g6-g5, gevolgd door Tf8-f6-g6 en g5-g4 een aanval tegen mijn gerokeerde koning. Maar met de paardmanoeuvre Pc3-a4-b2-c4-d6-f5! haalde ik de angel uit zijn aanval. Toen hij zijn goede loper van e6 tegen dat paard ruilde op f5, was het in hogere zin gedaan. Ten koste van een pion werd het witte loperpaar (vooral de witveldige) heel sterk; het gebrek aan samenwerking tussen zijn stukken deed hem de das om.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.