Tijdens ronde 4 van het Stukkenjagers Open, op woensdag 12 december, ging veel aandacht uit naar de partij tussen beide koplopers, Stefan Colijn en Herman Grooten. Pas in de uitvluggerfase kwam het tot een beslissing.
De toppers gingen vanuit de opening regelrecht naar een stelling waarin wit ruimteoverwicht lijkt te hebben, totdat‚Ķ zwart tot de venijnige opstoot d5 kan komen. Dat lukte Herman en daarna kreeg hij fraai stukkenspel en druk tegen de witte koning. Toen Stefans bedenktijd ook nog eens onder de minuut kwam, leek het een kwestie van tijd voordat Herman hem de genadeklap zou geven. Maar die bleef maar uit. Stefan betoonde zich in het vervolg een hardnekkig verdediger en wist het blad te wenden. Met wat zetherhalingen won hij tijd om vervolgens ‘op zijn gemak’ richting winst te gaan.
Vier spelers hijgen de koploper in de nek met 3,5 uit 4. Onder hen Stefan Kuipers. In zijn partij tegen César Becx kwam het verschil tussen meester en amateur op diverse manieren tot uiting. Terwijl César hoopte Stefan met een ongebruikelijke opstelling te verrassen, bleek dit voor Stefan gesneden koek… uit een partij tegen Stefan Beukema. Die werd lang gevolgd, maar toen César de verleiding van een Stefan Hess-zet niet kon weerstaan ving Stefan koeltjes en subtiel zijn dame: 1-0.
Geen Stefan in de partij Mark Haast-Martijn Blom. Wel een klassieke f4-f5 opmars waarmee wit de zwarte koningsstelling openbrak. Martijn klampte zich nog een tijdje aan enige zetten vast, maar na een tijdje was het tijdje op. Nog meer spektakel bood de partij Franck Steenbekkers-Mart Nabuurs. Een oppervlakkige blik leerde dat Marts koning in een lastig parket leek te zitten, was het een matnet? Nou ja, in ieder geval had hij deze keer wel evenveel tijd als zijn tegenstander. O nee, hij had 20 secónden, niet minuten. Maar ja, dan kijk je even verder en dan zie je toch niet één, twee, drie hoe Marts verdedigende dameoffer weerlegd kan worden. Franck zag het ondanks langdurig puzzelen ook niet, en werd uiteindelijk vakkundig uitgeteld door rekenmeester Mart. De vierde speler die op 3,5 punt kwam is Luuk Baselmans. Vorige week verloor hij een partij in de Groepencompetitie. Die nederlagen zouden weleens steeds zeldzamer kunnen worden, moest ook Tijmen Kampman ondervinden. De vijfde partij der 2,5-punters, Diederik Casteleijn-Bob Jansen, leverde geen winnaar op. Bob had de beste kansen, maar hem ontging met krappe tijd een futuristische manier om door de witte veste heen te breken.
Lager op de ranglijst zorgden Emil Voorhorst en Paul Vermee voor flinke ratingschokken door respectievelijk Alex van Lanen en Ton Tepe te verslaan. Ook boekten Thomas Tepe, Paul Castermans, Carlo Butalid en Nico Dignum knappe remises tegen veel hoger gerate spelers. Voor Nico zat er zelfs meer in, maar hij liet Elroy Kerstens met pat ontsnappen.
Alle uitslagen van ronde 4 vind je hier.