De geldprijs deelden ze, maar uiteindelijk bleek Sam Baselmans over net iets meer weerstandspunten te beschikken dan zijn broer Luuk. En dus mag Sam zich een jaar lang Brabants kampioen noemen en voor de bijbehorende beker zorgen. Met 4,5 uit 6 deelden zij, met nog vier anderen, overigens de tweede plaats in het WLC Weekendtoernooi, achter winnaar Onno Elgersma (5 punten).
Op de slotzondag was de strijd om de titel zeer spannend. Medekoploper Sjoerd van Roon kreeg in de voorlaatste ronde de verdediging in een toreneindspel tegen Elgersma net niet rond. Sam hield zijn kansen intact door een remise met Rembrandt Bruil. Hij kwam op 4 punten en kreeg gezelschap van Bob Jansen, die zijn vierde zege boekte. Luuk Baselmans en Herman Grooten naderden met een zege koplopers Sam en Bob tot op een half punt.
In de slotronde moest Sam het opnemen tegen topfavoriet en 2500-plusser Thomas Beerdsen, terwijl Bob gekoppeld werd aan… Luuk. Herman en Sjoerd leken met lichtere tegenstanders goede kansen te hebben om haasje-over te spelen. Daarvan kwam echter weinig terecht. Herman raakte tegen Eduard Coenen in tactisch vaarwater zijn voordeel kwijt en ging vervolgens te ver bij het forceren. En Sjoerd kreeg geen vat op het spel van Chiel Koster en mocht blij zijn dat hij op miraculeuze wijze aan de nederlaag ontsnapte. Zo kwam zijn TPR rond de 2350 uit, en komt de FM-titel weer wat dichterbij.
Het duel Luuk-Bob kreeg een ander verloop dan twee recente partijen waarin Bob dichtbij de winst was: Luuk won en kwam aldus op 4,5 punt. Hamvraag was nu of Sam erin zou slagen ook dat totaal – of hoger – te bereiken in zijn partij tegen Beerdsen. Zoals in het hele toernooi speelde hij zeer solide, maar na een onverwacht vijandelijk stukoffer in de eindfase werd er ook een flink beroep op zijn rekenvaardigheid gedaan. Dat bleek Sam wel toevertrouwd en hij wist met een aantal scherpe zetten de remisehaven te bereiken.
Ook qua TPR gaven de broers elkaar weinig toe, met voor beiden circa 2350. Bob Jansen bleef op 4 uit 6 staan: hij was ongenaakbaar tegen de 2000-minners, maar kwam net te kort tegen de toppers. Voor César Becx was het hard werken, met een gemiddelde partijlengte van meer dan 50 zetten tegen stevige tegenstand. Toch kan hij tevreden zijn met de mix van straatgevechten, originele maar incorrecte combinaties en wanhoopscombinaties die dan weer wel correct waren: 4 uit 6 en een TPR van 2264.
Robin Verhoeven speelde eigenlijk een prima toernooi, maar moest op de slotdag twee nederlagen slikken: 2,5 punt tegen sterke tegenstand. Ook Jasper Kools bereikte dit totaal, met ook voor hem uitdagende opponenten. Dat gold evenzeer voor Tommy Grooten: met 1,5 uit 4 tegen hogere ratings mag hij tevreden zijn met zijn ‘rentree’ in de schaakarena. Bart Plasmans boekte in de slotronde zijn tweede zege en dat zorgde voor een TPR conform zijn rating.
Alle partijen kun je hier naspelen. De uitslagen en standen staan hier. Ook mooi: de foto’s.
Inmiddels heeft Herman ook een verslag geschreven op Schaaksite.