Het tweede is na deze nog één matchpunt verwijderd van de titel in 3G. Teamleider César Becx bericht over een wedstrijd, die alleszins meeviel.
Onze opdracht voor de laatste twee ronden was duidelijk. We hadden nog 3 matchpunten nodig, dus vooral niet verliezen. Tijdens de heenreis naar Bergen op Zoom hield ik mijn teamgenoten voor dat Bergen op Zoom – hoewel hekkensluiter – over best een goed team beschikt, met vier spelers van 2000 of meer. Oké, aan de staart zijn ze minder, maar toch… simpel zou het niet worden. Toen we eindelijk de speellocatie hadden gevonden, kon ik nog een extra waarschuwing verspreiden: BoZ had voor één keer 2100-speler Arjon Severijnen opgetrommeld.
Een tegenvallertje, maar toen de wedstrijd pakweg drie kwartier onderweg was, kwam de eerste opsteker. Tommy Grooten had – in eendrachtige samenwerking met zijn tegenstander – in razend tempo een hoop stukken geruild en toen stond het opeens zo:
René Punt – Tommy Grooten
Zwart heeft hier flink voordeel, want zijn paard op c3 kan niet worden weggejaagd, en dat van wit wel. Daarom kan wit alleen een toren naar de vitale c-lijn brengen als hij eerst de dreigingen Txd4 of e7-e5 gevolgd door Pe2 schaak opheft. Dat kost hem net de tijd die Tommy nodig heeft om de volgende stelling op het bord te krijgen.
Tommy speelde hier 26… Txb4 en op 27. Tac1 Tcc4 Nu kan wit het paard niet nemen vanwege Txc3 Txc3 Txc3 Tb1 met mat achter de paaltjes. Wit deed daarom 28. a3 en toen kwam 28… Tb1 (ook Pa2 was goed), want ook dan houdt wit last van het onderste-rijmotief: op 30 Txc3 volgt immers Txc1. Wit moest daarom een gaatje maken met 29.g3, maar met het vervolg had Tommy geen enkel probleem: 4,5 uit 5 nu al!
Nog zo’n topscorer is Joppe Raats. Als we de vorige ronde meerekenen – hij was er immers wel, en zijn tegenstander niet – staat hij nu op een mooie 6 uit 7. Deze keer voerde hij aan bord 1 een klassieke koningsaanval uit: eerst het zwarte tegenspel op de damevleugel tot nul reduceren, dan met Lh6 zwart dwingen tot Lh8, en vervolgens langzaam maar zeker de h-lijn openen, waarna het ‘vanzelf’ gaat: 2-0.
Ook Peter Huibers maakte, aan bord 3, korte metten met een zwartspeler. Die liet zich in op een soort stelling waarin de witte paarden binnendrongen in de stelling, en het verdedigen tot een hel maakten. Een mooie zege: 3-0 al.
Erik Dignum had aan bord 7 met wit zijn tegenstander het loperpaar geschonken, in ruil voor een verminking van diens pionnenstructuur. Dan is het de vraag of zwart met zijn lopers kan voorkomen dat de witte paarden zich onaantastbaar op een blokkadeveld nestelen. Toen zwart verzuimde een loper te ruilen voor een paard, klaarde de lucht écht op voor Erik en kreeg hij de kans een paard naar een cruciaal veld te dirigeren. Met de tactische dreigingen die daaruit voortvloeiden wist de zwartspeler zich geen raad: 4-0!
Dat was voor mij het sein om remise aan te bieden. Mijn tegenstander had na de opening alert een pion geofferd en mijn inschatting was dat ik die over een paar zetten het beste kon teruggeven om zijn aanvalskansen te neutraliseren. Zover kwam het niet, want mijn aanbod werd geaccepteerd. De computer kon ons achteraf niet op al te grote onjuistheden betrappen. 4,5-0,5, missie al volbracht.
Intussen deed Fré Hoogendoorn aan bord 8 zijn best om met zwart water uit een steen te persen. Zijn tegenstander bleek echter vom Kopf bis Fuss auf tauschen eingestellt. Toch was er één moment waarop Fré had kunnen toeslaan.
Tony Peleman – Fré Hoogendoorn
Fré: ‘Wit heeft net 28. h3? gespeeld (na 28. f4 heeft zwart een klein voordeeltje). Hier speelde ik 28… f4? en na 29. g4 kwam ik er niet meer doorheen. Beter was 28… De5 29. cxb5 cxb5 30. g4 (30. f4 De4 -+) 30… Kf6 en zwart gaat met de koning h3 ophalen, of 31. h4 h5 32. g5+ Kf7 en de pionnen staan daar nu op zwarte velden en worden opgehaald door de loper.’ Met deze puntendeling werd het dus 5-1.
Ook bij Elias de Reese aan bord 2 was er sprake van een bijna dichtgeschoven stelling, maar wel eentje met een grappig moment. Hieronder de essentiële stukken.
Eric Aerts – Elias De Reese
In een wanhopige poging de a-lijn alsnog open te krijgen deed wit hier het olijke 31. Db4. Maar slaan is natuurlijk niet verplicht en dat deed Elias dan ook niet. Later werden de dames wel geruild en probeerde Elias nog zijn ruimteoverwicht op de koningsvleugel te gelde te maken, maar toen wit op de inmiddels open f-lijn kon afruilen de torens was alle muziek uit de stelling verdwenen: remise en 5,5-1,5.
Resteert het spektakelstuk van de middag. De Bergense supersub was Constantijn Beukema aan bord 4 naar de strot gevlogen met agressief gambietspel. Maar onze man had ook wel zin een stevig robbertje en liet zich niet onbetuigd.
Arjon Severijnen – Constantijn Beukema
Zwart heeft er geen gras over laten groeien en speelde hier scherp verder: 10… Pxf4! en hij had groot voordeel na 11. Pxf4 Lxd4. Dat bracht hij keurig over de eindstreep.
En zo konden we al voor half vijf op huis of Griek aan. Met een 6,5-1,5 zege in de tas. Omdat onze concurrent Souburg nóg ruimer won, kunnen we ons in de slotronde bij middenmoter De Giessen en Linge geen verlies permitteren. Eén matchpunt volstaat voor de titel.
Bij Tommy lijkt, na 27…, Tcc4 het antwoord 28. Tc3 een ‘straight’ win.
Denk foutje in diagram?
Ik denk dat ik het inmiddels hersteld heb, Lex. Ook ik werd gek van de paardschaak- en ondersterijmotieven 😉