Het vierde blijft maar verbazen in de vierde klasse H. De vijfde zege in zes wedstrijden doet dromen van het onmogelijke. Teamleider Guus Vermeulen doet verslag van een onverwachte zegetocht.
In de zesde ronde stond voor ons De Baronie 2 uit Breda op het programma. Als non-playing captain had ik de gelegenheid om me te verdiepen in de geheimen van het universum met behulp van een boek van science-communicator Brian Greene. Ook op de schaakborden viel er deze middag voor mij veel te genieten.
Marsel van Hoorn speelde op 8 tegen Edwin Lessmann, die 4 uit 4 had staan met een TPR van 1922. Marsel kwam vrij vroeg vragen of hij remise mocht aannemen, na een korte blik op de stelling ging ik akkoord. Bas Rosheuvel speelde op 6 tegen Frank Creuels (TPR 1835) en had niet zijn dag. Op de koningsvleugel verdwenen de g- en h-pion, de mataanval kon worden gestopt, maar het resterende eindspel bood weinig kansen op een goede afloop. Gelukkig had Kienfong Lie Kwie kort daarvoor zijn partij winnend afgesloten. Met wit had hij alle troeven in handen en kon, met een stuk meer, op de zwarte koning afgaan.
Ron de Veen, op 1, speelde een solide remise tegen Jasper Willeboordse (TPR 1985) wat de tussenstand op 2-2 bracht.
Toon Stuart had een originele set-up met de koning op f3. Zelf zet ik daar meestal een paard neer. Hij was wel in staat om een stuk van zwart in te sluiten en kon met een extra loper het eindspel ingaan. In de conversie kreeg zwart nog tegenkansen vanwege de vrijpionnen en werd het uiteindelijk remise.
Lex Karstens speelde tegen Peter Severeijnen (TPR 1922) en hield knap remise. In een eindspel met DLT vs DPT had Lex even gemist dat f7 gepend stond en kon wit Dxg6s spelen. Lex was in staat om zijn paard actief bij het spel te betrekken en toonde nogmaals aan dat dame en paard een sterke combinatie vormen.
Voor degenen die niet hebben meegeteld: het staat inmiddels 3-3.
Patricia de Wit kreeg een toreneindspel op het bord en kwam informeren naar de matchsituatie. Ik adviseerde haar om voor de winst te gaan. Dat was niet aan dovemansoren gezegd, resoluut werd het eindspel omgezet in een vol punt. Knap gespeeld en ook zeker leerzaam om te zien, inclusief de Lucena-stelling .
Last, but not least, Thomas Kaufmann. Ik ben iets afgeweken van het chronologische wedstrijdverloop om met deze partij te kunnen eindigen. Met actief spel heeft Thomas met zwart een droomstelling opgebouwd.
Wit heeft net g2-g4 gespeeld, wait… what… verliest Thomas een stuk? Nee, natuurlijk niet, er zit een prachtig mat in 5 verborgen in deze stelling.
In de partij maakte Thomas het knap af met: 1… Phg3s 2. Kg2 Pe3s 3. Kf2 Pxg4s 4. Kg2 Pe3s 5.Kf2 Lg1 6.Pxg1 Dh2s 7.Kxe3 Pf1# Schitterend, maar wie ziet er hoe het nog twee zetten sneller kan? Zelf gevonden varianten kun je als reactie kwijt.