Jan Weijters verzamelde weer de impressies van alle acht spelers, en leidt ze in: “Deze keer bevond de schaaklocatie zich zowat in mijn achtertuin. Op zaterdag 3 november tufte ik daarom moederziel alleen naar Steensel, een van de Acht Zaligheden. Op het merendeel van onze borden was de situatie verre van zalig, de uitslag in ogenschouw genomen. Op verschillende borden had er beslist meer ingezeten, maar dat telt nu eenmaal niet. We haalden een halfje meer dan de vorige keer, een opgaande lijn dus. Na aÔ¨Çoop zag ik het herfstige Kempische land voorbijglijden. Met een dubbel gevoel: blij vanwege een persoonlijke overwinning, teleurgesteld door de teamnederlaag, die pas na lange tijd na Ô¨Çink tegenstribbelen een feit werd.” En dan nu het woord aan de spelers‚Ķ
1. Peter Paridaans – Harry Buvoets (w) 1-0
“Rustig begonnen we aan onze partij. Stellingen werden opgezet en het zou mogelijk gaan draaien om het openen van het centrum. Mijn tegenstander nam het voortouw en verkreeg meer ruimte. Liet bij het ontplooien van initiatieven op de koningsvleugel zijn loper insluiten, waardoor na wat gehak de eerste stukken terzijde werden gezet en wit een stuk tegen een pion overhield. Daarnaast had wit, mijn zijde dus, last van achtergebleven ontwikkeling in de vorm van een toren op a1. Verder was pion e3 achtergebleven en de koningsvleugel gereduceerd tot een pion ergens op de g-lijn. Eigenlijk had zwart aardig wat compensatie voor zijn onbedoelde oÔ¨Äer. Vervolgens meende wit wel een dameoÔ¨Äer te mogen doen waarbij hij aardig wat hout zou kunnen overhouden voor de dame en alle stukken in het spel. Uiteindelijk deden alle stukken mee en kon wit opgeven. Zwart was toch een tikkie eÔ¨Éci√´nter. Gefeliciteerd!”
2.
Frank Rombouts – Carlo Butalid (z) 1-0
“Mijn partij begon als een Petrov-opening. Na een paardenruil op de 12e zet ging mijn tegenstander aanvallen op mijn koningsvleugel. Door lang te rokeren en een afgedwongen dameruil had ik deze aanval afgeslagen, maar wel ten koste van twee pionnen. Met behulp van zijn twee torens gingen zijn pionnen naar voren. Door ruimtegebrek kon ik niet goed manoeuvreren. Hij negeerde mijn torenoÔ¨Äer en ging aanvallen aan de andere kant. Ik werd gedwongen tot een algehele afruil waarbij ik aan het eind geen stukken meer over had. Mijn tegenstander had nog een toren over. Ik kon niet anders dan opgeven.”
3. Frans Rombouts – Jan Weijters (w) 0-1
“Het kan zijn dat het vallen van het blad mij lichtvoetig maakte en het bijbehorend kleurenpalet mij inspireerde tot grootse daden, maar ik schrijf mijn overwinning toe aan de overmoedigheid van mijn tegenstander en aan de cursus van Herman, Begrijp wat je doet. In een Geweigerd Damegambiet werden een paard en een loper afgeruild en daarna kon ik een paard op c5 krijgen waardoor de bewegingsvrijheid van mijn tegenstander fors werd ingeperkt. Toen hij de verkeerde toren naar voren stuurde en die vervolgens door mijn loper werd belaagd, was het in hogere zin beslist. Frans had de toren terug moeten zetten, maar hij koos voor verdere aanval in plaats van tempoverlies. Er volgde een vork met kwaliteitsverlies als gevolg. Eindspel van twee torens tegen een. De achterstand van het team bedroeg toen al twee volle punten, maar was niet onoverbrugbaar. Zie de verslagen van Harry, Roger en Bert.”
4. Leendert Vriens – Jan van den Dries (z) 1-0
“Mijn partij begon rustig met 1. d4 Pf6 2. Pf3 d5 3. e3 e6. Ergens in het vervolg heb ik zetten verwisseld, denk ik, waardoor ik niet prettig kwam te staan. De loper van de tegenstander op a3 verhinderde bovendien dat ik kort kon rokeren en de lange rokade kon ook niet meer want dan stond mijn koning net als de ‘keizer met z’n kleren’ in De Efteling: helemaal bloot.
Dan maar proberen de dames te ruilen, dan is een gemiste rokade meestal minder desastreus, dacht ik. Dat lukte op een gegeven moment nog ook en ik kreeg zowaar wat spel, maar moest me toch beperken tot verdedigen. Dat ging uiteindelijk nog redelijk in het middenspel, maar toen we het echte eindspel ingingen en de balans opmaakten had ik een koning en vier pionnen, terwijl de koning van de tegenstander vergezeld werd door zes pionnen. Hopeloze missie dus en maar opgegeven. Ik dacht als eerste, maar Paul bleek inmiddels ook de strijdbijl begraven te hebben. 0-2 dus op dat moment!”
5. Jan Gerritsen – Roger Bougie (w) 1-0
“Tijdens de eerste ronde van het Stukkenjagers Open adviseerde mijn tegenstander Kienfong Lie Kwie mij om – als underdog – niet zozeer te letten op de uitslag van de partij, maar op het aantal zetten dat ik tegenstand kon bieden. Nou Kienfong, het duurde vandaag 3 uur en 32 minuten en 50 zetten totdat ik het hoofd moest buigen voor mijn tegenstander met hogere rating. Een gedwongen dameruil betekende dat ik de stormloop van pionnen op de damevleugel niet meer kon tegenhouden. In het begin van de partij leverde ik een pion in voor het initiatief in de partij. Dat kon ik lang vasthouden, maar alle tactieken in het middenspel werden doorzien door de tegenstander die verder rustig achterover leunde en kalm zijn zetjes deed. Totdat hij – voor hem net op tijd – het initiatief nam tot een dubbele torenruil en aan die fatale stormloop van pionnen kon beginnen. Ik hoopte nog dat mijn tegenstander onder enige tijdsdruk fouten zou maken, maar tevergeefs. Met nog 3 minuten op zijn klok kon Jan Gerritsen de felicitaties in ontvangst nemen. Had er meer ingezeten? Misschien wel, maar het kan jammer genoeg niet elke ronde feest zijn. Jan heeft verdiend gewonnen en ik ga een ervaring rijker op naar de volgende partij.”
6. Rolf Westmijse – Bert Wels (z) 0,5-0,5
“Half puntje, terechte uitslag na wederzijdse fouten in het middenspel. Ik verloor een stuk, hij leverde het stuk even later weer in. We waren het er achteraf wel over eens dat zwart beter stond met een pion meer, maar of dat voor de volle winst genoeg zou zijn geweest bleef onduidelijk. Maar met een beetje geluk en iets meer nauwkeurigheid had er meer in gezeten. Zoals ze zeggen in Eindhoven: achteraf ist mooi wonen. Nou ja: eerst een nul, nu een halfje, dus op naar de derde match. Conclusie: niet verloren.”
7. Theo Jacobs – Hans Groffen (w) 0,5-0,5
“Deze keer gingen we naar Steensel, waar ik nog nooit was geweest. Waar je met het schaken toch allemaal (wel niet) komt! De eerste zetten waren vertrouwd. Theo deed de goede tegenzetten, althans ik kreeg geen overwicht. Gaandeweg viel ik terug in een fout die ik echt moet verbeteren ….tempoverlies! Mijn tegenstander nam het initiatief, ik was hier niet happy mee. Hij zadelde me op met een slechte pionnenstructuur. Theo wilde terecht stukken afruilen, in het geval van de dame was dat nog niet zo erg voor me. Later kwam ik een stuk achter en leek het doek te vallen voor mij! Mijn tegenstander wilde mijn sterke loper afruilen tegen zijn paard. Daar mocht ik niet op ingaan en verder in de partij kreeg ik een vrijpion… de lucht klaarde op! Hij zag dat dat een probleem kon worden voor hem en oÔ¨Äerde zijn paard hiervoor op. Ik kwam voor het eerst in de partij een kwaliteit voor te staan, maar moest wel eerst twee pionnen bij hem zien te pakken om remise te kunnen maken. Toen dit lukte had ik in het eindspel naast koning en toren een loper extra. Ik probeerde door te spelen om mat te proberen. Theo vertelde me na de partij dat hij toen wel nerveus was, hij nam even een moment voor zichzelf en na een sigaret kwam hij weer terug en maakte geen fout met zijn koning en toren. Na nog 28 zetten bleek het toch wel zinloos om nog langer door te gaan… ondanks ruim voldoende tijd was het echt remise.”
8. Henk Bogers – Paul Vermee (z) 1-0
“Zaterdagochtend naar Stinsel (Steensel), vooral bewoond door landbouwers en buitenlui. Met goede moed begonnen aan mijn partij. Geopend met e4 in plaats van f4. Had dit misschien beter niet kunnen doen, want er kwam geen schot in. Het ging steeds gelijk op waarbij ik uiteindelijk op de 29e zet een domme fout maakte en een paardje weggaf met ernstig gevolg: een positie die hopeloos was. Ik kwam er niet meer uit bij zet 35 en zat me inmiddels behoorlijk te ergeren. Dit kwam niet in de laatste plaats door de opmerkingen van mijn tegenstander bij diverse zetten. Dit was niet goed, ja, dit kan ook, maar… et cetera. Een en ander werd weer goedgemaakt door de gezellige sfeer van ons team. Toch altijd een genot om te zien hoe enthousiast we zijn. Op naar de volgende externe!”