Het tweede ging thuis met 3-5 onderuit tegen oud-landskampioen Eindhoven. Teamleider Arjen van Amerongen ziet niettemin voldoende…
Lichtpuntjes
Ze waren er genoeg, maar het mocht niet baten. Thuis tegen het zeer sterke Eindhoven 1 leek op voorhand een ongelijke strijd. Na Rudolf en Leendert moest ook Ruud op het laatst verstek laten gaan. Karel Storm en Wout Verboven waren bereid om in te vallen. En met die laatste is wat mij betreft ook de speler van de dag genoemd! De jeugdige Wout wist niemand minder dan Ludo Tolhuizen een gelijkstaand eindspel af te snoepen, hieronder zult u zien hoe. Het werd desondanks uiteindelijk een vrij regelmatige 5-3 nederlaag.
Op bord 1 speelde John met zwart tegen topspeler Bas van de Plassche. Er kwam een Benoni op het bord met e5 in plaats van e6. John kwam redelijk uit de opening en stond maar iets slechter in het middenspel. Door een onnauwkeurige damezet verloor hij echter de controle over de open f-lijn waardoor wit een paar torens kon afruilen. Daarna werd het steeds moeilijker om de dreigingen te pareren. In tijdnood ging het mis. Hoewel wit altijd iets beter heeft gestaan had John toch het gevoel dat hij de partij remise had kunnen houden.
Aan bord 2 kwam Erik structureel iets minder te staan en hij moest creatief verdedigen. Op een gegeven moment kon hij alleen maar afwachten tot zwart met zijn pionnen naar voren kwam. Dat deed deze echter op een verkeerde manier, en met enkele tactische zetten kwam Erik in een gewonnen, maar moeilijk paardeindspel terecht. De partij had echter zoveel energie van hem gevergd, dat hij fout afwikkelde naar een pionneneindspel dat remise werd.
Aan bord 3 speelde Peter een ingewikkelde partij waarbij het zeker voor de omstanders nauwelijks in te schatten was hoe het nou echt stond. Een iets minder middenspel werd een iets beter eindspel, maar zijn tegenstander was te goed om dat nog te verpesten. Dat het een interessante partij was bleek wel uit het volgende fragment (Peter met zwart):
In deze stelling lag Pc4 wellicht voor de hand. Dreigt mat, wat niet eens zo makkelijk te verhinderen is. Echter, na Te2 zag Peter niet zo veel meer voor zwart, dus hij probeerde Pf5. Na Dxf6 was hij Tf4 van plan. Ziet er eng uit, want wit is eerst aan de beurt met een boel schaakjes, maar dat valt wel mee: Td1+ wordt opgevangen door Dxd1 en Pg3+. Wint de dame terug met betere stelling. Zijn tegenstander deed echter Dh3 waarna dames werden geruild en er een remise-achtig eindspel overbleef.
Aan bord 4 speelde Fré. Hij vertelt: “Ik ken Vosselman al vrij lang, en vroeger was hij een sterke 2200-speler. Ik dacht eerst dat ik een zetvolgorde in de opening verkeerd had gedaan waardoor ik zwart b7-b5 als pionoffer door liet zetten. In de partij keek ik enige tijd naar het aannemen van de pion, maar dat leek me te link en speelde iets anders en kwam slecht te staan. Achteraf bleek dat ik de zetvolgorde wel goed had onthouden en dat wit wel de pion moet nemen en door wat krom uitziende zetten (Lg2-f1) toch redelijk goed kan komen te staan; dat laatste had ik niet meer onthouden. In de partij moest ik de hele tijd verdedigen tegen het zwarte initiatief, wat hem uiteindelijk de c-lijn opleverde na een te optimistische zet van mij (wat proberen te openen aan de koningsvleugel met f2-f4 in plaats van keepen op de damevleugel). Hij speelde het verder goed uit, ondanks nog een pionoffer van mij om een vrijpion te maken.”
Van de (verlies)partij van Karel (bord 5) heb ik helaas niet veel meegekregen.
Aan bord 6 speelde ik een belachelijke partij. Mijn tegenstander pakte in de opening het pionoffer op b2 en ik kreeg daarvoor een groot initiatief. Nadat ik g4-g5 verzuimde met ‘terugwinst’ van de pion én een veel betere stelling, begon ik de ene na de andere weifelende zet te produceren. Met als gevolg een steeds slechtere stelling. Omdat mijn tegenstander op de 39ste en 40ste zet in lichte tijdnood voor Sinterklaas speelde, kon ik toch een punt bijschrijven.
Aan bord 7 speelde Peggy met zwart tegen een oud-hoofdklasser. Hoewel beiden ergens een torenwinst voor wit over het hoofd zagen speelde wit positioneel ijzersterk en won vrij regelmatig.
Last but not least: aan bord 8 onze jeugdige invaller Wout. Zie hieronder zijn analyse:
De gedetailleerde uitslag kun je hier bekijken.