De Stukkenjagers 3 – HMC Den Bosch 2

Het derde ging ten onder tegen de koploper. Captain Paul Castermans doet verslag.

We zijn alweer over de helft van het seizoen, SJ 3 was nog verre van veilig. Of daar tegen HMC 2 verandering in zou komen, viel sterk te betwijfelen. Dat team staat namelijk fier bovenaan in klasse 3H. Met ruim 100 punten per bord minder zou het een aardige kluif worden om matchpunten aan het totaal toe te voegen. 

De aftrap werd gegeven door Reinier Jaquet. Hij wist aan het zevende bord zijn tegenstander te verleiden tot minder dan optimale zetten, en kon zo als eerste toeslaan. Niet heel veel later werd de stand weer gelijkgetrokken. Mark van Beurden kreeg aan bord 5 een offer op e6 tegen. Of dat echt werkte, hadden beide spelers niet geheel van tevoren gezien, maar in de analyse bleek al gauw dat het inderdaad niet best was voor zwart.

Uitslagen op de andere borden lieten wat langer op zich wachten. Sjo Smeets had ondertussen de compensatie voor de pionoffers in de opening langzaamaan verloren. Henk Jan Beukema hield op bord 4 lang gelijke tred met de ratingtopper van de Bosschenaren, maar begon wel wat initiatief te verliezen. Ook aan bord 1 was er een gelijkwaardige stelling, maar ook hier was het initiatief aan de kant van onze tegenstander. Elias De Reese speelde tot het laatst nog door in een toreneindspel met kleine remisekansen, echter werden die niet meer vergeven door de bord 1-speler. Ook Ron de Veen ging na een lang gevecht ten onder aan bord 8, ware het niet dat hij lange tijd het betere van het spel leek te hebben. Het kan soms snel gaan. Ook Sjo en Henk Jan hielden het niet droog, en gingen na een lang gevecht heldhaftig ten onder tegen de ratingfavorieten.

Was het dan alleen kommer en kwel? Nee, want aan bord 2 wist Joppe Raats een remise af te snoepen van zijn 2100+ tegenstander. Dat hij wat minder zal hebben gestaan geloof ik meteen, maar het tegenspel dat hij creëerde betekende dat beide kanten met duizelingwekkende combinaties rekening moesten houden. Een dameoffer gaf dusdanig veel promotiedreigingen, dat de heren uiteindelijk in een gelijkspel berustten. Paul Castermans had op bord 6 steeds het betere van het spel. Na het afweren van verschillende dreigingen bleek dat de zwartspeler toch redelijk gedrukt stond. De manier om dat af te wikkelen, ging echter niet goed, waardoor een eindspel op het bord kwam met passieve stukken voor zwart, en actieve stukken voor wit. Het kwam zo te staan:

Ondanks gelijk materiaal is zwart totaal verloren. De loper op b8 kan nergens heen, en ten overmaat van ramp staat ook de koning daardoor vast, want een zet de verkeerde kant op en wit kan het stuk gratis ophalen met Pc6. Zwart probeerde het nog met ..c4 en ..c3, maar gaf het op nadat hij door zetdwang toch concessies moest doen.