De Stukkenjagers 4 – De Baronie 1 3-5

Vorig seizoen streed het vierde lang mee om promotie naar de deerde klasse. Dit seizoen lonkt echter de… vijfde klasse! Teamleider Kienfong Lie Kwie doet verslag van een verloren degradatiekraker.

Zaterdag 8 maart was het weer eens zover. De KNSB-competitie. Voor het vierde wachtte een heus degradatieduel tegen de nummer voorlaatst in de poule. De Baronie 1 met een ratinggemiddelde van 1945 was met een invaller naar Cinecitta gekomen. Nou ja, invaller… Het ratinggemiddelde was nog maar 1931 tegenover onze 1880.

Ik had een probleem met het maken van de opstelling. De Baronie 1 was het hele seizoen in een soort willekeurige tactische opstelling ten strijde getrokken en ik probeerde een opstelling te bedenken waarbij ik onze nummers 1 t/m 6 tegenover hun nummers  3 t/m 8 kon laten spelen en na meer dan een week lang slapeloze nachten had ik een opstelling bedacht die wel eens de juiste zou kunnen zijn…

Wel, we kunnen het hierbij laten. Van de paringen die er uiteindelijk uitrolden had ik er maar ééntje goed voorspeld. Dat was de paring op bord 3. De volgende keer, uit tegen WLC 2, kan ik mezelf dus heel wat slapeloze nachten besparen.

De middag had voor mij een unieke ervaring in petto. De rokers moesten alvorens te gaan roken aan de arbiter melden dat ze van plan waren te gaan roken. Dat deed ik dus. Ik liet aan de arbiter mijn pakje sigaretten zien en gebaarde dat ik een sigaretje ging roken. “U gaat roken?” was zijn reactie. “Dan loop ik wel even mee.” Ik ging ervan uit dat hij  ook een sigaretje ging roken, dus wie schetst mijn verbazing bij wat er vervolgens gebeurde.

Op de stoep voor Cinecitta haalde hij een pinpointer metaaldetector tevoorschijn. Daarmee werd ik onderzocht op metaal. Ik moest als de meter uitsloeg  mijn zakken leeghalen en de inhoud laten zien. Rechterbroekzak: huissleutels. Linkerkontzak: portemonnee met inhoud. Linkerbroekzak: leren buideltje met muntgeld.  Op mijn vraag of dit de nieuwe KNSB-standaardprocedure was zei hij dat dit zijn eigen procedure was. Toen hij zich aldus ervan overtuigd had dat ik ‘schoon’ was zei hij: “Ik ga niet iedere keer meelopen” en ging terug naar binnen. Daarbij passeerde hij Erik die aangaf dat hij ook ging roken. Dat werd volkomen genegeerd. Wel een beetje raar. De hele verdere middag is naar mijn weten niemand op dezelfde wijze en zeker niet in het openbaar op deze manier onderzocht op mogelijke illegale elektronica. Deed me een beetje terugdenken aan een dikke 50 jaar geleden. Toen werd me de toegang tot een discotheek regelmatig geweigerd. Het kwam door het lange haar, hield ik mezelf toen voor. Die verklaring heb ik nu niet meer. 

Bij de foto: Kienfong Lie Kwie werd niet alleen gescand, maar ook gefotografeerd door de wedstrijdleider

Zelfs politieagenten mogen mensen alleen controleren in een aangewezen gebied als er is aangekondigd dat er op het een en ander gecontroleerd zal worden. Of als er omstandigheden zijn die erop duiden dat de persoon in kwestie in het bezit is van illegale middelen.

Een arbiter van de KNSB heeft blijkbaar meer rechten dan een dienaar van Hermandad. Maar iemand op de openbare weg sommeren om zijn zakken leeg te halen als hij alleen maar buiten in het zonnetje een sigaret wil roken gaat mij toch wel een beetje te ver.

César, en leden van het bestuur, is het misschien een idee om bij de KNSB na te vragen wat de rechten en plichten van de arbiters zijn? En/of melding maken van dit nodeloos grensoverschrijdend gedrag?  Ik dacht dat bij verdenking van fraude bij het schaken er door de bond de grootste discretie in acht wordt genomen teneinde de privacy van de betrokkenen niet te schenden zolang fraude niet aangetoond is. Maar visitatie op de openbare weg? Dit gaat mij persoonlijk iets te ver.

De hele middag heb ik regelmatig nog een sigaretje gerookt in het zonnetje. Ik had er immers al gauw genoeg alle tijd voor. De wedstrijd verliep volgens het lulligste scenario. Onze beide topscorers scoorden een punt. De twee spelers met een half punt tot en met de 6^e ronde verdubbelden hun score. De overigen verloren.

Een van de verliezers moet toch nog even genoemd worden. Bij de stand 3-4 voor de Baronie 1 had Ron een geheide remisestelling op het bord. Daar had het team dus helemaal niets aan. Hij besloot daarom door te spelen, raakte vervolgens  de tijd en de draad kwijt en gunde de tegenstander een mat op het bord. Maar niets dan hulde voor de fighting spirit van Ron. Bedankt! Bedankt, team. Bedankt, lezer.