Het zesde had twee nipte nederlagen geleden en mocht nu tegen de koploper (jaja!) proberen een eerste matchpunt te pakken. Dat lukte weer net niet in de tweede van drie ‘interne’ derby’s. Het woord is aan de teamleden…
Bij SJ 5 konden diverse spelers niet spelen op zaterdag. Er was ons gevraagd om twee partijen vooruit te spelen, zodat de mogelijke invallers in wedstrijden van andere SJ-teams konden meedoen. Op woensdag voor de wedstrijd gingen Marsel en Thomas de uitdaging aan.
Bord 5: Marsel van Hoorn – Max Mutter 0-1
‘Ik had wit, maar mishandelde de opening. Toen ik zwart de kans gaf om volop aan te vallen, reageerde ik daar te passief op, Vervolgens offerde ik de kwaliteit om het initiatief te krijgen. Dat was bijna gelukt: zwart wilde zijn toren op een ongelukkig veld zetten, waar deze door mijn loper aangevallen en gepend zou kunnen worden. Max zag dat toen hij de toren nog vast had, zijn fout, en zette de toren terug. Hij ging nadenken en kwam vervolgens met een heel goede zet met dezelfde toren: hij offerde de kwalitet terug! Hierdoor werd de stelling voor mij zo slecht dat ik kon opgeven!’
Bord 6: Christian Zouridis – Thomas Tepe 1-0
‘Ik deed in het vroege middenspel … Pg4, dat was wat optimistisch. Christian reageerde goed met Lg5 en toen dekte ik mijn pion op e7 met Te8. Maar hij deed toch Pxe7 en toen stond na Txe7 – met mijn dame op d8 – mijn toren in de penning. Na Dxd6 deed ik Lf8 en leek het alsof ik nog wat tegendreigingen had, maar na Tad1 stond ook mijn loper op d7 gepend én dubbel aangevallen. Ik kon nog ontsnappen naar een eindspel, maar daarin had ik te weinig compensatie voor de kwaliteit.’
Zo stond SJ 6 bij het begin van het zaterdagse deel met 2-0 achter. Maar we vochten goed terug en speelden op de wedstrijddag zelf gelijk: 3-3!
Bord 2: Bart Landolt – Bastiaan van de Rijt 0-1
‘Ik kwam redelijk uit de opening. Mijn 12e zet was niet zo’n goede zet. Bart kon in het voordeel komen op de 17e zet, maar maakte op zijn beurt een fout waardoor ik een pion op b2 kon pakken. Ik bood remise aan, maar dit weigerde Bart. Hij maakte echter bij de 22e zet een fout, waardoor ik de stelling goed kon afwikkelen. Mede door de tijdnood van Bart gaf ik mijn voordeel niet meer weg.’
Bord 3: Marieke Sarton – Jop Bogaers 1-0
‘Oorspronkelijk stond ik op bord 6 ingepland, maar aangezien Thomas (die in eerste instantie op bord 3 stond ingepland) woensdag al vooruit speelde, werd ik doorgeschoven naar bord 3. Ik speelde tegen Jop. De opening en begin van het middenspel hielden we elkaar in evenwicht. Toen Jop met Lb7 zijn beide lopers op de diagonalen had staan, allebei kijkend naar mijn koningsvleugel, begon ik me toch wat ongemakkelijk te voelen. Dus toen maar even goed in de denktank gegaan. Door mijn paard op f3 weg te spelen en vervolgens mijn eigen loper op f3 te zetten, werd Jop gedwongen tot loperruil. Dat luchtte al wat op. Kort hierna ging Jop in de fout, wat hem een pion kostte. En dat luchtte nog meer op. Ik moest wel nog oppassen voor een eeuwig schaak. Dit wist ik te ontwijken (al had Jop volgens de engine wel een kans hierop gemist), en na dameruil gingen we een eindspel in met gelijke lopers en met voor mij een pluspion. Dit was volgens de engine nog steeds remise, maar Jop ging wederom in de fout, waardoor ik met mijn koning mijn pionnen kon dekken en langzaam maar zeker kon oprukken. Niet veel later gaf Jop op.’
Bord 4: Tijn Verhoeven – Emil Voorhorst 0,5-0,5
‘Thema van onze partij: AFTREKSCHAAK. Na een gelijkopgaande opening maakte ik in het middenspel een zeer vervelende beginnersfout, ik zag een aftrekschaak over het hoofd waardoor ik mijn zwarte loper verloor zonder enige compensatie. Laten we het houden op overconcentratie…😉 In een compleet verloren stelling wist ik ten koste van een kwaliteit een paard terug te winnen, wat mijn stelling weliswaar iets verbeterde, maar nog steeds zonder winstkansen.
Niet veel later zag ook Tijn een aftrekschaak over het hoofd, waardoor ik twee lichte stukken tegen een dame kon afruilen. Er ontstond een stelling met de twee lopers en vier pionnen voor Tijn tegen een dame en één pion voor mij.
Mijn analyse was dat dit eindspel erg moeilijk te winnen was voor zwart en dat elke kleine onnauwkeurigheid desastreuze gevolgen kon hebben. Echter had ik door eeuwig schaak of zetherhaling in mijn optiek remise binnen handbereik, reden waarom ik dat aanbood wat Tijn accepteerde.’
Bord 7: Roger Bougie – Aron Maes 0-1
‘Rond zet 16 zag ik een tactische combinatie waarmee ik een toren en twee pionnen kon
winnen voor een paard en een loper. Dat leverde uiteindelijk een winnende positie op voor… zwart, omdat ik vergat a3 te verdedigen en ik positioneel erg slecht kwam te staan. Het duurde nog lang voordat het definitief afgelopen was.’
Bord 8: Robert Smulders – Jeroen van de Rijt 0,5-0,5
‘Robert begon met een bijzondere opening. Ik had dit voorbereid en nam de handschoen op. Ik kwam goed uit de opening en had op de 17e zet kunnen toeslaan, maar deed een andere zet. Die was ook wel goed, maar het was niet uit. Er ontstond een spannend eindspel. Op de 50e zet had ik weer kunnen winnen, maar ik maakte een fout, waardoor het remise werd. Ondanks deze uitslag ben ik wel tevreden met mijn openingsbehandeling.’
Bord 1: Huong Do – Simon de Graauw 0-1
‘Het was een gelijkopgaande partij. Ik bood remise aan in het eindspel, maar Simon weigerde mijn aanbod.
Toen speelde ik mijn 40e zet (Kd2?) te snel, ik was even vergeten dat ik in de buurt van mijn g-pion moest blijven. Als ik gewoon 40. Kf3 speel, is het meteen remise. Simon won een pion met 40…. axb4 41. axb4 Le6 en Lxg4. Ik dacht dat het verloren was, maar hij kon niet met zijn koning binnenkomen. Pas op de 55e zet maakte ik de beslissende fout.
’
Simon speelde 55… Le2 en nu deed ik 56. Pc3? en bracht hij me met 58…. Ld3 in tempodwang, waardoor ik een tweede pion zou verliezen en kon opgeven. Maar met 56. Pf2! was het nog remise geweest, want na 56… Lf3 heb ik nog 57. Pd3 en dreig ik ook een pion te slaan. Jammer, maar goed gespeeld van Simon!’