SJ 6 verloor dit seizoen alleen van de twee topploegen en sloot het seizoen af met een klinkende zege. Teamleider Jan van den Dries doet verslag, uiteraard samen met zijn teamgenoten.
Het zesde sluit een goed seizoen af in stijl
Het zesde kan terugkijken op een geslaagd seizoen in 6F met vier overwinningen, één gelijkspel en twee nederlagen, waardoor we uiteindelijk op een keurige derde plaats terechtkwamen. Een rondje langs de borden in chronologische volgorde.
Bord 7 Simon de Knegt – Jan van den Dries 1-0
‘Ik opende met d4 en kreeg uiteindelijk de Stonewall-variant van het Hollands tegen, een opening die de tegenstander vaak speelde, maar ik zelden tegen krijg. Zijn routine gaf de doorslag; ik kreeg geen vat op de partij en verloor uiteindelijk toen ik een mataanval over de a-lijn niet meer kon pareren. Bij analyse bleek overigens dat ik nog wel een kwaliteit had kunnen offeren, maar dat zou slechts uitstel van executie zijn geweest, want het zou moeilijk voor mij gebleven zijn.’ 0-1.
Bord 4 Nico van Ham – Krijn van Dolderen 1-0
‘Al in de openingsfase van een geweigerd Damegambiet raakte Krijn een centrumpion kwijt. Kort daarna werd zijn koningsstelling belaagd. Dit kostte een tweede pion. Ik raakte daarna wel een stuk kwijt, maar behield de aanval op de koningsstelling, hetgeen resulteerde in het terugwinnen van het stuk. Kort daarna gaf Krijn zich gewonnen. We hebben nog alle varianten zitten napluizen, maar die kwamen allemaal op winst uit voor wit.’ 1-1.
Bord 8 Theo van de Hoek – Hannie Hermans 1-0
‘Ik trof mijn tegenstandster Hannie in een strijdlustige bui. In slaap gesust door een vroege pionwinst keek ik plotseling tegen een concrete matdreiging van loper + dame aan, die ik gelukkig nog net kon pareren. Daarna nog een pionnetje opgepeuzeld en op weg naar de winst, maar een tegenstandster met pat als haar geheime wapen drinkt de gifbeker graag helemaal leeg.’ 2-1.
Bord 3 Rob van Esch – Ton Renes 0-1
‘Hoera, het seizoen toch winnend afgesloten! Nu eens niet onder druk van een witte koningsaanval bezweken om de eenvoudige reden dat de partij zich rustig positioneel ontwikkelde. Ik kwam langzamerhand steeds beter te staan en toen ik dreigde een paar pionnen te winnen, besloot mijn tegenstander een toren weg te blunderen.’ 3-1.
Bord 2 Jop Bogaers – Maarten de Wit 1-0
‘Vanuit de Scandinavische opening wist ik met wit een klein voordeel te bemachtigen. De witte stukken waren iets beter ontwikkeld en ik mocht genieten van een actief loperpaar. Vanwege het ontwikkelingsvoordeel probeerde ik de druk op de zwarte koning op te voeren. Mijn twee lopers en dame staarden allemaal naar de zwarte koning en ik begon de pionnen op de zwarte koningsvleugel lastig te vallen met mijn h-pionnetje. Het was volgens Stockfish echter niet meer dan +1 in die positie en mijn tegenstander leek zich bewust te zijn van alle dreigingen die in de positie schuilgingen. De cruciale fout door zwart werd pas gemaakt toen er na een pionnenruil met het verkeerde stuk werd teruggeslagen, Lxe5, en die stelling zag er als volgt uit:
Dxe5 was ook geen goede zet vanwege Dxg6, maar na Pxe5 had zwart geen grote problemen gehad. Lxe5 werd gespeeld, en wit heeft hier (in het diagram dus) natuurlijk Tad1 (of Tfd1, dat werkt ook), en het gaat de zwarte dame niet meer lukken om de boel te beschermen. De dame kan niet langer meer het paard en de pion op g6 tegelijkertijd verdedigen. Na een langdurige nadenksessie speelde mijn tegenstander Df6, en na Txd7 had ik een extra stuk, en ook nog eens een erg actieve positie. Na nog een paar zetten (waaronder een dameruil, pionwinst en een infiltratie van twee witte torens op de zevende rij) verloor mijn tegenstander de hoop en schudde hij me de hand.’ 4-1.
Bord 5 Yesenia Lukin – Carlo Butalid 0,5 – 0,5
‘Ik speelde tegen Yesenia Lukin, 11 jaar. Ze was in 2022 Belgisch kampieone voor meisjes onder de 10 jaar geworden. Onze partij begon als een Petrov. Ik pakte een pion op de 9e zet maar het spel ging door zonder incident tot de 29e zet, toen ik een loper pakte. Maar… op de 35e zet pakte zij een paard terug. Het ging door tot het einde met twee pionnen en een toren tegen één pion en een toren. Remise, door herhaling van zetten uiteindelijk.’ 4,5-1,5.
Bord 1 Frans Lagerwaard – Jan Verbiest 0-1
‘Na een Siciliaan, Scheveninger variant, kreeg ik met zwart bovenstaande stelling. Ik dacht: als ik nu de stukken afruil, dan krijg ik een pionneneindspel dat remise moet zijn. Zo gedacht, zo gedaan en we kregen de volgende stand:
Helaas had ik mij vergist. Mijn tegenstander kon de oppositie krijgen door met zijn koning een driehoek te draaien.’ 4,5-2,5.
Bord 6 Ton van den Heuvel – François Brock 1-0
In een bloedstollende partij die tot bijna kwart voor vijf duurde, had Ton van den Heuvel er veel moeite mee om zijn tegenstander te verschalken, ondanks zijn twee pionnen voorsprong. Als allerlaatsten in de speelzaal waren zij met deze partij bezig, gadegeslagen door veel toeschouwers. Net toen Tons opponent er dreigend uit kon komen, ging hij door z’n vlag en was het klaar met de partij.’
Zo werd het 5,5-2,5 en kwam er een passend einde aan een mooi seizoen waarin we volgens verwachting gepresteerd hebben.