Teamleider Wil Wouts is er steevast als de kippen bij om een verslag aan te leveren. De onverwachte overwinning die het zesde team zaterdag behaalde gaf genoeg stof tot schrijven.
Slechte inkomst, goede uitkomst
Hoewel in de uitnodigingsbrief zorgvuldig en uitvoerig aangekondigd, hadden de gasten toch de grootste moeite alle omleidingen in de binnenstad te doorgronden. 20 minuten te laat zat iedereen toch op zijn plek. Twee hunner hadden moeite met noteren omdat onze borden geen lettertjes en nummertjes langs de randen hebben. Met een handgeschreven briefje naast de borden werd ook dat probleem getackeld. (Vraagje: wat zijn de officiële eisen aan een schaakbord?).
Paul Vermee was snel klaar. Ik hoorde hem roepen naar zijn tegenstander. ‘Waarom geef je nou op?’ Het bleek dat zijn jonge tegenstander het niet meer zag zitten omdat met een schaak met paardvork zijn dame in de doos zou verdwijnen. Punt binnen. Dat was aan bord 5. Ook onze mannen aan 6, 7 en 8 zouden winnen. Dat Ivar aan het topbord van een 1600-plusser won completeerde de eindstand: 5-3.
Enige spelers schreven een kort impressie van hun partij. Cees deed dat onder de kop Kort chagrijnig verslag…
‘In deze voor mij sombere tijden van wanhoop moet ik toch de moed erin houden. En zie, na een gemankeerde opening kwam ik gaandeweg in beter vaarwater met twee ijzersterke lopers gericht op de langgerokeerde koning. Met verdubbelde torens op de open c-lijn, op c7 en c1, mijn loper gericht op b7 en de vijandige koning op b6, waande ik mij oppermachtig. En toen… ú begrijpt het al, maar mijn tegenstander niet en ik ook niet… ging het fout (en ik leg niet uit hoe, want ik begrijp het gvd ook niet, ik gaf mijn toren weg op c7!)’
Ook René Davidse moest de vlag strijken: ‘Op zet 11 blunderde ik waardoor ik verloor. Lekker snelle partij, dat wel. Niets traags aan. Maar ik ben wel trots op de mannen die naast mij vochten!’
Beter nieuws van Bert Wels: ‘Toen de cijfertjes en de lettertjes eenmaal waren klaargelegd (dank, grote roerganger!) kon de strijd beginnen. Ik was enigszins opgefokt door de te late aankomst van de opponent, maar wist een paar tempi te winnen, die me in het verloop goed van pas kwamen: mijnheer Jacobs bleef de druk op pion d6 maar opvoeren, maar ik had steeds op tijd het juiste antwoord. In arren moede speelde hij me wel erg in de kaart door een kwaliteit in te leveren en prompt gaf hij dan ook op! Een bijdrage te mogen leveren aan deze teamwinst stemt mij heel gelukkig.’
Ad Haans is in de teamwedstrijden vaak op zijn best. ‘Mijn partij tegen Jo Stöver ( 1173) begon veel te laat, maar mijn tegenstander speelde snel en trefzeker en na een halfuur had hij dezelfde tijd op zijn klok als ik. Op de zesentwintigste zet gaf hij me schaak met zijn dame op d4, dat ontweek ik met Kh1. Toen pakte hij met zijn toren op e8 mijn toren op e1, maar toen ik die terugpakte met mijn dame stond hij voor de keus: schaakmat op de achterste rij (achter de paaltjes) of verlies van een toren. Toen gaf hij op.’
Ook Frans Pistorius won. Omdat Wil niet voldoende opgelet had en niet in de gaten had dat we al met 5-2 voorstonden speelde hij te lang in een onhoudbare positie door. Zijn enige hoop was een patstelling. Daarvoor was zijn opponent te sterk. Toch heel tevreden, 2 matchpunten bijgeschreven.