De Stukkenjagers 7 – Maastricht 3 1-7

Kijk, daaraan herken je het echte téám: dik verliezen en dan toch als eerste een verslagje produceren. Laat dat maar aan teamleider Wil Wouts over…

De Stukkenjagers 7 duikelt van zijn troon

Wat waren we blij toen we ingedeeld waren in een poule met de schaakclub uit Maastricht. We zagen het al helemaal voor ons, een lekker dagje naar Maastricht. Zoals men spreekt over Tilburg als ‘de schôônste stad van ’t laand’ zo spreekt men daar van ‘de mooiste stad van het land’. Eerst even langs de Sint Servaas Basiliek voor een kort gebed, dan de schaakwedstrijd en tot besluit de viering in het oudste café van Maastricht, In Den Ouden Vogelstruys aan het Vrijthof. Lekker bier en een Bourgondische maaltijd als beloning. We hadden er zin in! 

Helaas liep het anders. We gingen namelijk niet naar Maastricht, Maastricht kwam naar ons toe. Ondanks de enorme afstand, het drukke verkeer en de vaak niet rijdende treinen waren ze ruim voor 12 uur in Cinecitta. Daar is het ook goed toeven, maar de druk van het koploperschap voelde als een loden last  voor ons team en het werd een ongelijke strijd. Alleen Hans van Driel en Frans Pistorius wisten een remise uit het vuur te slepen. De rest ging snel of langzaam maar in ieder geval ten onder.

Van de schaakpartijen weet ik niks, want ik had het te druk met mijn partij, die in verloren positie onnodig lang gerekt werd. Het zij zo.

We gaan ons geestelijk alweer voorbereiden op de uitwedstrijd in Soerendonk (ook een mooi plaatsje, naar verluidt).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.