Het tweede beleefde een in meerdere opzichten spannende dag in Dordrecht. Teamleider César Becx doet verslag.
De uitwedstrijd tegen Dordrecht 1 begon al ruim voor 13.00 uur. Via Erwin kregen Arjen en ik in de trein naar Dordrecht de mare dat Constantijn ergens bij Antwerpen met autopech was gestrand. Het eerstvolgende kwartier bleven we hopen op verlossend nieuws, maar toen werd duidelijk dat Constantijn het ook via het openbaar vervoer niet op tijd (lees: voor 14.00 uur) zou halen.
Als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Nou ja, in Bergen op Zoom. Daar was het derde immers aan het neerstrijken. Halverwege Antwerpen-Dordrecht! En die waren toch met negenen, ook al moest captain Ruud om 17.00 uur per se weer in Tilburg zijn? Wij bellen, en al snel bleek dat het plan om Constantijn op te pikken en naar Dordrecht te taxiën een tikkeltje te wild was. Jammer, dan maar met zevenen dus, en de scenario’s om ons hoogste zwartbord leeg te ruimen vlogen door de telefoons.
Maar toen wij eenmaal in Dordrecht waren belde het derde terug: zij konden wel een mannetje missen en boden uiteindelijk aan om supersub John door taxichauffeur Ruud in Dordrecht te laten afzetten. Ze reden meteen aan. Wat een team, wat een spelers! Onze harten maakte een collectief vreugdesprongetje toen John circa 20 minuten na aanvang binnenstapte. Eerst plassen en daarna voorzichtig manoeuvreren naar zijn bord, want De Crabbenhoeve is sfeervol, maar ook aan de krappe kant voor twee teams.
Je zou zeggen dat we met deze boost en een ratingplus aan zeven van de acht borden de klus wel zouden kunnen klaren. Maar zoals we elkaar al het hele seizoen voorhouden: geen enkele wedstrijd in onze derdeklassegroep is eenvoudig. En dat bleek deze middag ook weer. Terugkijkend is de 4-4 een goede afspiegeling van de middag en hebben we niet veel kans gehad op méér.
Sterker nog, bij onze topper Nick zag het er in het vroege middenspel niet heel goed uit. Hij had wat driest gerokeerd, zou de tegenstander ervan kunnen profiteren? Herman zou vast wel heel goed staan, maar de stelling had wel een explosief karakter. Gelukkig stond het merendeel van de zwarte stukken nog te wachten op de coördinator.
Bij Arjen was het vrij snel gedaan. Hij kwam vragen of hij de zetherhaling mocht pakken, had het gevoel dat ie anders minder stond. Dat mocht: 0,5-0,5. Erwin had intussen dapper een pion geofferd tegen Dordts sterkste speler, IM Mark Timmermans. In het langslopen leek het me nog wel aardig, maar achteraf hoorde ik zeggen dat de Dordtenaar toch een regelmatige zege boekte: 0,5-1,5.
Elias had zijn dag niet aan het eerste bord. Hij misrekende zich (iets met Pd5?) en werd daarna vakkundig opgebracht: 0,5-2,5. Of misschien was het al 1,5-2,5 door toedoen van Herman, die hoog in de concentratie bleef en de partij bekwaam uittikte.
In de tussentijd had Tommy met zwart vanuit een nivellerende witte openingsopzet toch een beter toreneindspelletje weten te persen. Achteraf klaagde hij over het verkwanselen van +0,6, kennelijk nog niet op de hoogte van de levenswijsheid dat alle toreneindspelen remise zijn. Ach, hij is nog jong.
Zo werd het 3-3, want Nick was erin geslaagd het blad volledig te wenden. Hij ontketende een aanval op de witte koning, die ook na de ruil van een aantal stukken geen veilig heenkomen vond. In het eindspel van ieder toren + loper werd de monarch fraai opgeknoopt in een matnet. Zijn partij vind je onderaan.
Resteerden de partijen van John en mijzelf. John speelde een uitstekende partij. Hij won een pion én had meer activiteit in een eindspel van dame, paard en zes pionnen tegen dame, paard en vijf pionnen. Op onze leeftijd weet je dat paardeindspelen met een pluspion doorgaans net zo gewonnen zijn als pionneneindspelen met pluspion. Doorgaans wel, maar achteraf bezien was dameruil misschien niet de makkelijkste weg naar de winst. Het resterende paardeindspel was heus wel gewonnen, maar achter het bord moet je dan best lastige (en definitieve) keuzes maken en Johns tegenstander verdedigde zich bovendien zo goed hij kon. John gaf ten lange leste maar zijn vrije b-pion om een vrije h-pion te creëren, maar hij kon helaas zijn koning niet activeren, omdat de Dordtenaar dan zelf ook een nare vrijpion zou krijgen. Status quo dus en 3,5-3,5.
Tja, dan mijn partij, de langste van de dag. Ik had het grootste ratingoverwicht aan onze kant, zo’n 150 punten. Gezien mijn resultaten van de laatste maanden zou je de afloop met vertrouwen tegemoet mogen zien. En zeker als je weet dat ik de week ervoor deze opening nog op het bord had gehad en naderhand had opgezocht welke vierde zet ik het beste kon spelen. Toch deed ik ‘m wéér niet, omdat ik te lui was geweest om de eventuele scherpe varianten uit mijn hoofd te leren.
Ik liet iets verderop opzettelijk een nivellerende variant voor wat ie was, omdat de resterende stelling te doods zou zijn. In het vroege middenspel deed ik een licht provocerende zet, waarop mijn tegenstander niet op z’n scherpst voortzette. Dat is trouwens wel mijn makke. De druk om te winnen tegen lager gerate tegenstanders resulteert bij mij meestal niet in ‘rustig wachten op de fout’, maar eerder in iets te gewaagde acties.
Maar goed, nu bleef het zonder gevolgen en snel werd de stelling weer gelijk. Op een gegeven moment stond het zo:
Ben Sitton – César Becx
Ik speelde hier 16… Lb7 (17… Db6 is ook gelijk) en wit wikkelde af met 17. Lxd6 Pxd6 18. Dxd6 Dxd6 19. Txd6 en nu volgt mijn clou: 19… Pc8
Zwart krijgt de pion weer terug, maar na 20. Td7 Lxe4 21. Pxe4 Txe4 22. Td8 was oplettendheid geboden.
Na het ‘automatische’ antwoord 22… Kf7? zou ik van een kouwe kermis thuiskomen na 23. Pg5 fxg5 24. Lf3 en er gaat een hele toren af.
Na het door mij gespeelde 22… Lf8 keek ik met vertrouwen uit naar het vervolg. Na 23. Ld3 moest ik nog wel het precieze 23… Te6 spelen, zodat ik eventueel ook met Td6 kan ruilen. Helaas speelde wit het nivellerende 24. Te1 Txe1 25. Pxe1 Pb6 26. Txa8 Pxa8
Het resterende eindspel was steeds in balans, maar ik kreeg nog één kans om de verdediging te compliceren, en wel op de veertigste zet.
Hier had ik met het verrassende 40… Lxa3 41. bxa3 Pxc3 nog lastige vragen kunnen stellen. Wit moet om te beginnen dan per se 42. Ke3 spelen, de engine geeft dan +0,2 voor mij. Maar ik moest opschieten en koos voor 40… Pb6, waarna wit correct reageerde met 41. Pe5, bedoeld om 41… Pa4 te counteren met 42. Lc6 en er gaan heel wat pionnen af.
Ik bleef nog tot en met zet 75 proberen om het verschil te maken, maar mijn tegenstander deed goed beschouwd de hele dag weinig fout, bleef scherp en offerde een stuk tegen mijn laatste pion. In het eindspel van loper + paard tegen loper was ik vooral benauwd dat hij zijn loper zou weggeven, want dan zou ik live op increment met loper en paard moeten matzetten. Gelukkig bleef ons beiden dat bespaard. Remise en 4-4.
|
Rating
|
Rating
|
|||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Keeken van, R. (Roland) | 2049 | Reese de, E. (Elias) | 2107 | 1 – 0 | ||
| Boer den, L. (Lennard) | 2168 | Grooten, T. (Tommy) | 2229 | ½ – ½ | ||
| Timmermans, M.A. (Mark) | 2419 | Kalle, E.C.G. (Erwin) | 2082 | 1 – 0 | ||
| Wilde de, R. (Rik) | 2143 | Bijlsma, N. (Nick) | 2257 | 0 – 1 | ||
| Pluymert, P.W. (Piet) | 1977 | Grooten, H.C.A. (Herman) | 2159 | 0 – 1 | ||
| Hennekes, J. (Jacques) | 2048 | Amerongen van, A.J.M. (Arjen) | 2083 | ½ – ½ | ||
| Versloot, J.W. (Jan Willem) | 1920 | Greunsven, A.A.J.M. (John) | 1962 | ½ – ½ | ||
| Sitton, B. (Ben) | 1907 | Becx, C. (César) | 2063 | ½ – ½ | ||
| Gemiddelde Rating: | 2079 | Gemiddelde Rating: | 2118 | 4-4 |
Eigenlijk wel een duur verliespunt, want Sliedrecht 1 komt nu op één matchpunt. Onze bordpuntenvoorsprong is weliswaar groot, maar hun resterende programma is lichter dan het onze. We moeten zorgen dat we in de resterende wedstrijden hooguit één matchpunt morsen. Dat wordt nog een hele klus.
De spectaculaire partij van Nick: