Het vierde nam in zijn derde wedstrijd een matchpuntje méér afstand van de fatale laatste plaats. Teamleider Kienfong Lie Kwie zorgt weer voor een vliegensvlug verslag van de spannende derby in Goirle.
|
Rating
|
Rating
|
|
||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Hamers, E. (Erik) | 1790 | Rijnders, D.J.N.M. (Nies) | 1935 | 0 – 1 | ||
| Sazonov, F. (Fedor) | 1941 | Veen de, R.A. (Ron) | 1929 | 1 – 0 | ||
| Kools, J. (Jasper) | 2004 | Lie-Kwie, K. (Kienfong) | 1877 | 1 – 0 | ||
| Graafmans, P.L.J. (Pascal) | 1945 | Priems, P.J.J.M. (Pieter) | 1875 | 0 – 1 | ||
| Plasmans, B.L.P.A. (Bart) | 1869 | Hoog op ’t, J. (Joost) | 1878 | ½ – ½ | ||
| Lanen van, A. (Alex) | 1856 | Rosheuvel, B. (Bas) | 1850 | 1 – 0 | ||
| Heinsbergen van, J. (Jonathan) | 1751 | Stuart, A.J. (Toon) | 1811 | ½ – ½ | ||
| Krijbolder, W.M.M.J.J. (Wim) | 0 | Werkhoven, M.C.M. (Maarten) | 1819 | 0 – 1 | ||
| Gemiddelde Rating: | 1879 | Gemiddelde Rating: | 1872 | 4-4 |
Bovenstaand wedstrijdformulier zegt eigenlijk alles. Een echte streekderby die als een nachtkaars is uitgegaan.
Qua gemiddelde rating (zonder Krijbolder dan) is 4-4 de logische uitslag. Het had ook zomaar een willekeurige andere kant uit kunnen vallen. Van Bas moet ik vermelden dat om half drie de wedstrijd nog volledig in evenwicht was. En Joost stond gewonnen, volgens Bas.
We kwamen wel op een 2-0 achterstand door een nul voor Ron en voor mij. Ron deed het in de opening niet goed, maar de zet die hij speelde was wat mij betreft helemaal oké, tot ik het antwoord van wit zag. Toen zag ik de bui al hangen.
Ik had zelf een pion minder tegen Jasper, met volop compensatie – vooral toen hij een tempo weggaf en met de koning nog op e8 stond. Ik deed een slecht getimede torenzet en bood tegelijkertijd remise aan, wat Jasper uiteraard weigerde. Enkele zetten later gaf ik de dame weg in verloren stelling.
Pieter deed gelukkig iets terug. Hij speelde een soort van nijlpaardenvariant, en na een onnauwkeurigheid van Pascal, gevolgd door een ongefundeerde centrumopstoot wikkelde Pieter heel relaxed af naar een gewonnen eindspel met een heleboel (drie?) pionnen meer.
Bas kreeg een gambiet op het bord. Het ging heel lang gelijk op, totdat Alex een klein aanknopingspunt kreeg, waarna hij zijn stelling steeds verbeterde. Toen hij tenslotte met zijn dame binnen kwam vallen was het voor Bas tijd om de pijp aan Maarten te geven.
Trouwens, die Maarten had eerder al de 2-2 op het bord gebracht. Hij had vanuit een gambiet al snel de betere stelling en schreef de 1-0 al op, toen zijn tegenstander na een kort praatje toch besloot om door te spelen. Volkomen terecht trouwens. Het vergde nog een aantal nauwkeurige zetten voordat de vis op het droge was.
Nies had in Erik Hamers een willig slachtoffer gevonden. Nies speelde zijn geliefde variant van de Siciliaan en Erik had duidelijk geen idee hoe hij dit moest aanpakken. Nies opende op zet 10 de stelling en won even later middels een petite combinaision een pion bij betere stelling. Nauwkeurig spelen leverde een stelling op met twee verbonden vrijpionnen, wat voldoende was voor de verdiende winst.
Toon had zijn tegenstander, een jeugdspeler, in de opening overspeeld, maar toen die zijn centrumpion op d3 in leven kon houden was het waarschijnlijker dat het punt de andere kant op zou gaan. Met de uiteindelijke puntendeling zal Toon tóch iets minder blij zijn geweest dan Jonathan.
Na zeven partijen 3,5-3,5 met de partij van Joost aan de gang. Ook hij had een gambiet op het bord gebracht en had misschien wel winnend voordeel kunnen hebben. Hij miste echter het een en ander en mocht uiteindelijk nog heel blij zijn met de zwaarbevochten remise.
Een streekderby zonder verliezers. Toch mooi, eigenlijk…