Waar het in andere teams als een soort zwartepieten wordt ervaren, staan ze in het zevende te trappelen om Het Verslag te schrijven. Deze keer kweten zich maar liefst drie spelers van die taak. Zonde om al dat schrijfwerk verloren te laten gaan, en daarom krijg je alledrie de versies. Daan van Kalken bijt het spits af.
Met veel creativiteit is Wil erin geslaagd een internationaal team van 6 man op de been te krijgen. Ja, inderdaad, 6 man. De tegenpartij had namelijk maar 6 spelers en zoals het nou eenmaal geregeld is hadden wij daardoor meteen een voorsprong van 2 punten.
De goede wens van René aan het adres van Frans heeft vrucht afgeworpen. Frans won in een bekeken partij. Ook Bruno heeft als invaller een grote steen bijgedragen door te winnen. Helaas hebben de andere Stukkenjagers hun koning moeten omleggen. Jan na een reglementair correcte vermaning dat hij even met een stuk van de opponent contact had en dan nog Wil. Een zinderende partij van 3,5 uur, waarin Wil bijna een uur lang een stuk voorsprong had en de kans om te winnen levensgroot leek, tot hij
helaas door een moment van concentratieverlies uiteindelijk moest opgeven.
Het eindresultaat van deze middag is dus 4-4, alle reden tot tevredenheid. Alleen van verlies win je.