Ook SJ 6 is doorgaans razendsnel met de verslagen. Zo ook deze keer, dankzij Cees Zoontjens…
Verzakkingsgevaar
De oplettende bezoeker van ons clubhuis Cinecitta zal het niet ontgaan zijn dat daar driftig wordt gebouwd. Hoe gaat dat zoal in zijn werk? Welnu, men bouwt langzaam maar zeker een gedegen stelling op, daarna ondergraaft men deze zelf geheel uit eigen wil, waarna de hele boel langzaam inzakt. Ongetwijfeld hebben onze Stukkenjagertjes te veel naar dit proces staan staren, gezien de opmerkelijke overeenkomsten met de gespeelde schaakpartijen.
Opvallend genoeg bleek bij ODI een speler sterk geïmponeerd te zijn geraakt door ons nieuwe imago: Tilburg als landelijke kernbron van corona! Gelukkig bleek de leiding te hebben besloten deze speler dan maar te vervangen (door een 1800 plussser!?). Nog opmerkelijker: uit betrouwbare bron vernam ik dat een West-Brabants team problemen had met het moeten ontvangen van een Tilburgs team! Nee, geen Stukkenjagers-team. Het is uiteindelijk toch goed gekomen.
Ik moet toegeven dat de hierboven geschetste parallel wel het meest van toepassing was op mijn eigen partij op bord 1. Een mooi opgebouwde stelling zakte in door een onnodig pionoffer. Op zet 63 kon ik gedesillusioneerd opgeven. Zoiets dergelijks gold zeker ook in de partijen van Coen Klaassen (7) en Wil Wouts (5). Coen stond volgens iedereen veel beter, maar liet de buit glippen, terwijl Wil zijn stelling zag instorten: ongedekte toren ging met een schaakje verloren waarna ook nog een licht stuk sneuvelde. Verdomd, wat hebben we slecht geslapen vannacht.
Jan van den Dries (3) en René Davidse (2) brachten een novum op het bord. Ze wilden daar slechts over kwijt dat details nog niet geheel waren uitgekristalliseerd. “Daarom kunnen we er nu geen publiciteit bij gebruiken”, was hun gezamenlijke commentaar. Het vermoeden is echter dat ze behoorlijk in de put zaten met hun zelfgedolven graf. Daar ga je niet over schrijven, stilte is daarom gepast.
Theo van de Hoek (4) had in een eindspel met nog weinig stukken op het bord bijna een voor hem ideale dampositie weten te bereiken… totdat verdubbelde torens hem de das omdeden. Weg leuke stelling. Maar lang voor dit alles had Ad Haans (8) zijn winning mood van de zaterdagcompetitie weer eens bevestigd. Hij hield zijn stelling keurig overeind en won de pot. Ook Hans van Driel (6) bleef alert op verzakkingsgevaar. Dat gebeurde dan ook niet en hij kon tevreden een halfje in de zak steken. Uitslag: alweer 1½ bordpunt voor ons.
Rest ons nog de Udense bardame te bedanken voor haar vriendelijkheid en vriendelijke prijzen. En nu maar hopen dat Cinecitta spoedig is uitgebouwd.