De uitslag is veelzeggend. Daarom maken we er maar niet al te veel woorden aan vuil. De Rooise Dam- en Schaakvereniging, je zou tegenstanders verwachten die “dam” zeggen op het moment dat de pion promoveert, maar deze mannen waren uit het juiste stauntonhout gesneden. De nederlaag was al min of meer aangekondigd in de voorbeschouwing. Echter, we waren niet van plan om ons zonder slag of stoot over te geven. Op een gewone dag verlies je regelmatig, op een goede is remise een geweldige prestatie en op een buitengewone kom je in de krant.
Elke keer dat wij in de bovenzaal speelden was er sprake van urenlange oorlogvoering op de 64 velden. Nu niet. Of de zon ons nu naar het terras lokte, of dat we simpelweg niet boven onszelf konden uitstijgen…feit is dat we nog nooit zo snel onder de voet zijn gelopen. Om 14.40 uur was Bert de laatste die in het stof moest bijten. Ruim een uur eerder moest Paul als eerste opgeven. Vervolgens speelde Guus remise, een knappe prestatie tegen 200 elopunten meer. Jan W verloor kansloos en iets later tekende Roger voor de eerste en enige winstpartij, respect! Daarna viel zowat elke vijf minuten de vlag voor achtereenvolgens Jan B, Carlo en captain Jan van den D. Het enige wat restte was een zonnig terras, Texels bier en bitterballen. Iedere speler blikt even terug op de eigen partij. (JW)
John ten Ham (1814) – Jan Weijters (1463) 1-0
“In deze partij koos ik in de opening voor een andere voortzetting dan gebruikelijk. Toen ik in het middenspel een aanvallende zet deed en een pion achterop raakte was het pleit in hogere zin beslecht. Een pion achter en druk op de ge√Øsoleerde c-pion deden mij uiteindelijk de das om. Aandachtspuntje: ik had nog zee√´n van tijd over die ik beter had kunnen benutten! Deze tegenstander was zeker vandaag een maatje te groot.”
Carlo Butalid (1542) – Martijn Bax (1763) 0-1
“De Reti-opening liep goed, maar na paardenruil op de 13e en dame- en loperruil op de 18e en 19e zet had zwart een vrije d-pion ontwikkeld. Ik kon de pion op de 6e rij tegenhouden ondanks pogingen van zwart om hem naar voren te krijgen. Uiteindelijk braken de zwarte pionnen aan de koningszijde door mijn pionnenscherm heen en konden zijn torens mijn koning aanvallen. Schaakmat op de 38e zet.”
Bert de Laat (1632) – Guus van Heck (1416) 1/2-1/2
“Op het derde bord kreeg ik weliswaar achter de zwarte stukken mijn geliefde Frans op het bord, zij het helaas niet de gewenste variant. Frans-spelers zijn in het algemeen niet erg dol op de ruilvariant, alhoewel het tegen een tegenstander met een hogere rating ook weer niet al te verkeerd is. Door de symmetrische pionnenstructuur is de remisemarge nogal groot en dat bleek ook wel in de partij tegen Bert de Laat die de variant met Pf3 speelde. Een ogenblik dacht ik dat hij het op zijn Kasparovs zou doen met 5.c4. Maar wederom helaas, dat deed hij niet. Hij ging rustiger dan rustig verder met Le2 en de paardmanoeuvre Pb1-Pd2-Pb3. De balans werd gedurende de gehele partij niet verstoord, alhoewel ik wel het idee had een ietsiepietsie beter te staan. Nieuwsgierig als ik was, heb ik zaterdagavond de hele familie engines geraadpleegd, maar ook in de slotstelling kwamen Komodo (9), Stockfish (9) en Fritz (11) niet verder dan resp. -0.35, 0.00!! en -0.34. Terecht remise dus.”
Jan van den Dries (1383) – Daan Geboers (1765) 0-1
“Mijn partij begon rustig met een Hollandse opening (d4-f5). Op de 16e zet drong de zwarte dame onverwacht mijn stelling binnen. Ik dacht die dame in eerste instantie te kunnen vangen, maar dat lukte net niet en het kostte me aanvankelijk √©√©n en uiteindelijk twee pionnen. Dat was te veel om Daan met z‚Äôn surplus aan ratingpunten uit zijn evenwicht te brengen. Bekwaam en rustig wikkelde hij af naar een eindspel waarin uiteindelijk het overwicht van twee pionnen door hem verzilverd werd: 0-1.”
Ad Verhagen (1525) – Jan Bergsma (1179) 1-0
“Soms heb je van die partijen… dat je geen enkele fout maakt (althans, daar ben je dan van overtuigd) en toch verliest. Ik wijt het maar aan het goede, maar toch ook aanvallende positiespel van mijn tegenstander, waardoor de druk op mijn doordacht opgebouwde stelling te groot werd tot ik eronder bezweek en moest opgeven. Ik verweet mezelf niets maar baalde wel.”
Bert Wels – Wim van der Heijden 0-1
“Opening d4-d5 en het spel kan beginnen. Van der Heijden neemt de tijd, de positie lijkt remise maar zwart straft een onnauwkeurigheid van wit af. Dat kost mij een toren en hem een loper. Ondertussen staat zijn andere loper hinderlijk op h3 en kan hij de torens verdubbelen. Spartelend gaat wit ten onder aan een overmachtige matwending. Om Wim T te citeren: jammer maar helaas.”
Jan van Lanen (1483) – Roger Bougie 0-1
“Mijn eerste partij in de externe competitie speelde ik met de zwarte stukken. Na de opening e4-c5 ging het lange tijd gelijk op. Pionnen, paarden, witte lopers en dames werden geruild, waarna mijn tegenstander zich rond de 20e zet liet verrassen door een vork van mijn overgebleven paard. Hij besloot een paard en een toren in te leveren voor een toren. Omdat een aantal zetten later de promotie van mijn zwarte d-pion alleen nog af te wenden was door de zwarte loper in te ruilen tegen deze pion, gaf mijn tegenstander 9 zetten later op. Ik was blij voor mezelf en het team. Ook leuk: de familie-eer is gered; omdat mijn broer Pascal in 1993 zijn enige partij (een invalbeurt) voor De Stukkenjagers verloor, stonden we nog op 0 punten in de Eeuwigdurende Ranglijst.
Paul Vermee (1127) – Basten Huisman 0-1
“Op een fantastische zonnige morgen begon mijn schaakpartij tegen Basten Huisman en ik moet zeggen dat het voor mijn gevoel niet verkeerd ging. Aan de veranderde tijdsindeling moest ik wennen. Hoezo heb ik nu 1 uur en 31 minuten tijd…maar het noteren ging goed en de schaakpartij ook. Ditmaal niet geopend met f4, maar met paard c3 en aangemoedigd door de snelle overwinning van Wil Wouts zat ik ook goed in het spel.
Echter bij zet 18 raakte ik het spoor bijster en verloor ik stuk na stuk. Mijn tegenstander was zo aardig, ik dacht: ik ga niet voor pat spelen, hoewel ik dit eigenlijk wel verplicht was aan het team. Drie seconden na mijn opgave komt een bejaarde schaker van de tegenpartij zich meteen met onze partij bemoeien. Dit is iets waar ik zo slecht tegen kan; ik zat nog te bekomen van mijn fouten en gelijk hangt er weer iemand boven mijn bord. Door mijn opmerking hierover ontstond dus weer enige commotie… Verder een heel gezellige schaakmiddag!”