Mart Nabuurs doet verslag van dag 3 en ronde 2 van de European Chess Cup.
Gisteren mochten we, na wederom een prima lunch aan de boulevard, zoals bekend, plaatsnemen tegenover het team van Eynatten. En kwamen we snel 2-0 voor. De tegenstander van Anne besloot inconsequent spel te combineren met slechte zetten en tja, dan lig je er snel af. Toen ik daarna eens links van me keek zag ik dat Stefan ook een lekkere stelling had. Hij wist het zijn tegenstander dusdanig lastig te maken dat die uiteindelijk een stuk inleverde. Toen er daarna nog een viel, vond hij het welletjes. De overige stellingen boden goede hoop op een overwinning, maar helaas wist Cor zijn goede spel niet te belonen met een punt en bleek in de tijdnoodfase dat onze tegenstanders op de eerste drie borden toch net iets handiger waren, waardoor 3 nullen resulteerden in een 3,5-2,5 nederlaag. Erg jammer, al moet ik eerlijk zeggen dat ik hem wel een beetje begon te knijpen na die snelle 2-0. Die naaldhakken kwamen toch akelig dichtbij! 😉
Overigens hadden we ook deze ronde een opmerkelijke arbiter. Hoewel sympathiek en betrokken (toen Anne klaar was ging ze op een stoel zitten om naar Stefans partij te kijken) bleek uitslagen noteren een uitdaging. Zowel bij Anne als Stefan werd eerst remise ingevuld. Bij Anne werd dit soepel met flinke strepen verbeterd naar 1-0, maar bij Stefan (zwart) was de uitslag 0-1. Dus zij verbeterde naar 0-1. Alleen stonden wij in de teamopstelling links, dus nog maar een keer strepen. Zo wist ze er in no-time een compleet slagveld te maken, maar toen klopten de uitslagen gelukkig 😛
Na de partijen besloten we maar snel een hapje te gaan eten. Het hotel weet elke keer toch iets van variatie aan te brengen, wat uiteraard erg op prijs wordt gesteld. Dit keer was er zelfs een sushi-bar ingericht. Goed te doen, alleen kwam ik er als beginnende sushi-eter wel op de harde manier achter dat je voorzichtig moet zijn met de wasabi…
Na het eten was het weer tijd voor de spelletjes. Cor stelde voor om te gaan… tromgeroffel… doorgeefschaken!?! Na even van de schrik bekomen te zijn vonden we eigenlijk best wel prima. Bianca en Anne gingen het spel Hive spelen, wat overigens echt een aanrader is! Na enkele uren spellen vond Jan het nog wel een goed idee om nog even te gaan hardlopen. Ik kan me voorstellen dat het beter is dan “s middags in die hitte, maar evengoed respect dat je op dat moment de energie nog op kunt brengen.
Wat betreft energie: vanochtend bij het ontbijt bleek het nog verdomd lastig om aan een kopje koffie te komen. Waar er de vorige dagen een fatsoenlijke automaat stond, was er dit keer een iets ander model van stal gehaald. Je moest als een soort gokautomaat aan een hendel trekken, waarbij je met geluk een sloot koffie kreeg. Na enkele keren “gokken” zou een vriendelijke mevrouw mij wel eventjes laten zien hoe het moest. Zij wist er heet water uit te krijgen, wat ze me vriendelijk overhandigde… nou ja dan maar thee 😛 Ronde 2 moest lukken dacht ik, maar ook hier kreeg ik er niets uit wat in de buurt van koffie kwam. Nadat ik mijn teleurstelling hierover had uitgesproken (understatement), lukte het Bianca gelukkig wel om koffie te bemachtigen. Zelden zo”n zwaarbevochten kop koffie gehad, maar hij smaakte prima!
Dan weer terug naar het schaken: deze ronde tegen het team met o.a. Loek van Wely kunnen we weer proberen onze huid duur te verkopen tegen een sterke tegenstander. Ikzelf zal deze keer met Jan-Willem de rol van supporter/mental coach op me nemen, want na een valse start is het wel lekker om even op adem te komen. Dit keer heeft het hele team zich vanochtend gemeld bij de, al bijna traditionele, lummel-sessie in het zwembad, dus met de teamgeest zit het wel goed. Inmiddels zijn ze al bezig dus ik ga even een kijkje nemen… foto”s volgen nog!