De vijf avondteams die op woensdag 26 september in De Harmonie aftrapten voor de avondcompetitie scoorden conform de verwachtingen.
Ondanks de nieuwe opzet, met een extra niveau, was er bij drie van de vier matches sprake van een flink ratingverschil. In de spiksplinternieuwe Hoofdklasse was het geen verrassing dat Stukkenjagers B het maximale pak slaag kreeg van Stukkenjagers A. In de geïmproviseerde opstelling, waarin drie basiskrachten ontbraken, konden Joost Op ’t Hoog (bord 3) en Arend-Jan Meerwijk (4) geen potten breken tegen respectievelijk Bram van den Berg en Frans Konings. Aan bord 1 leverde Karel Storm langer weerwerk, maar Anne Haast won soeverein toen de witte dame op haar eigen vleugel verdwaalde. Ruud Feelders was op bord 2 tegen Mark Haast nog het dichtst bij een halfje, maar hij overzag een unieke kans om daarnaar af te wikkelen: 4-0.
Diezelfde uitslag kwam een klasse lager op het scorebord bij de wedstrijd Stukkenjagers C-De Raadsheer A. Met een gemiddelde rating van 1400 bleken de Zundertenaren minder sterk dan gevreesd, en daar wisten Reinier Jaquet, Lex Karstens, Kienfong Lie Kwie en Jan Otten wel raad mee.
Stukkenjagers D mocht in een andere eersteklassegroep wél meteen flink aan de bak, tegen het qua rating gelijkwaardige WLC A. Cruciaal in deze match bleek het kansloze verlies van kopman César Becx, wiens avondcompetitiedip inmiddels toe is aan het tweede lustrum. John Greunsven weerlegde aan bord 2 koeltjes een stukoffer (1-1), maar Jeroen van de Rijt ging aan bord 3 uiteindelijk ten onder in een tactisch pandemonium dat zijn tegenstander tot in het eindspel wist op te roepen. In het paardeindspel van zijn broer Bastiaan zat geen muziek: remise en 1,5-2,5.
Stukkenjagers E nam het op tegen het met geheimzinnigheid omgeven De Toren, waarover zelfs het NBSB-jaarboekje in alle talen zweeg. Toch gaven er vier Leendenaren acte de presence, en ze weerden zich kranig. Carel van Alphen won weliswaar snel aan bord 3, maar Angelo Franken deelde het punt aan bord 4. Aan de topborden moesten Erik Dignum (1) en vooral Sebastiaan Dijksman (2) hard werken om het verschil te maken. Dat lukte, en zo kwam het ratingverschil (1753 tegen 1557) toch tot uiting: 3,5-0,5.
Alle uitslagen zijn inmiddels verwerkt in de Stukkenjagers-ratinglijst, die je hier kunt bekijken.