De start van de laatste cyclus van de Groepencompetitie, op woensdag 11 mei, heeft heel wat surprises opgeleverd. Vooral in de A- en B-groep, waar de spelers elkaar deze cyclus steeds in twee semirapidpartijen bestrijden, dansten aanvankelijk de muizen op tafel. De katten, in dit geval de elo-favorieten, gaven in de eerste partij niet thuis. In de A-groep was het helemaal raak. Gevraagd naar de oorzaak van zijn opmerkelijke verlies tegen Mark van den Berg antwoordde Mark Clijsen eerlijk: ‘Ik heb geen kans gehad.’ Dat gold niet voor Cor van Dongen. Tijdens het positioneel masseren van César Becx ging hij echter slordig te werk, met een blunder als toetje. Ook Mart Nabuurs verloor, tegen de alerte verdediger Bram van Huijgevoort, de eerste partij. Het leuke van deze formule is dat je zo’n faux pas snel kunt rechtzetten, en zo wisten de verliezers alle drie nog een 1-1 uit het vuur te slepen door de tweede pot te winnen. Tijmen Kampman was de enige A-speler met ratingoverschot die moeiteloos overeind bleef: een overtuigende 2-0 tegen Lex Karstens.
Door omstandigheden maar één match in de B-groep. In de eerste rapidpartij maakte René van den Bosch een mooi debuut op dit niveau door Ron de Veen te verslaan. Die sloeg wel meteen terug: 1-1. In de C- en D-groep heeft elke speler een vetorecht tegen de rapidformule. Kees Gelens koos tegen Willem Mullender inderdaad voor één lange partij, maar bij het typeren van zijn nederlaag kwam de term rapid alsnog bovendrijven. Totaal anders verliep de partij tussen Cees Zoontjens en Jan Otten. De laatste wist pas na middernacht zijn pluspion te verzilveren. Peter Ansems wilde tegen Kienfong Lie Kwie wel twee partijen spelen; achteraf hadden dat er ook gerust vier kunnen zijn. Minder krachtsverschil is er kennelijk tussen Guus van Heck en Angelo Franken. Na eerdere onderlinge remises slaagden zij er ook nu twee keer niet in het evenwicht te verbreken.
In de D-groep louter langzame partijen. Maarten Heller wist hierin het snelle spel van Sang-Soo Jongenotter af te straffen. Wil Wouts lijkt Paul Vermee tot ‘vaste klant’ te gaan bombarderen. Bjoern Hofmans, bij zijn debuut in de vorige cyclus puntloos, liet tegen Jeroen de Lange zien dat hij een echte clubschaker gaat worden. In een bijna vier uur durende partij overwon hij diverse tegenvallers om in een lopereindspel een pluspion keurig te verzilveren. De gevolgen van een en ander voor de Stukkenjagers-ratings kun je hier bekijken.
