Op het lijstje met uitslagen van de clubavond van woensdag 27 februari sprongen er twee in het oog.
Een daarvan werd genoteerd na een inhaalpartij uit ronde 7 van het Stukkenjagers Open. Roland Daamen stond minder tegen Bram van den Berg, en dan was er ook nog eens tijdnood. Het verhinderde de koploper van de A-groep niet om Bram te verrassen met een tussenzet, die een vol punt opleverde. De andere surprise viel in de B1-groep, al is die term misschien niet op zijn plaats. Nieuwkomer Bart van den Berg had weliswaar zijn eerste drie partijen verloren, maar met de opbouw van zijn partijen was niet veel mis. Tegen Jan Otten leverde dat voor het eerst een vol punt op. In deze groep behielden Ron de Veen en Lex Karstens hun 100%-score door te winnen van Maarten Werkhoven en Alex van Lanen. In de parallelgroep richten Joost Op ’t Hoog en Bas Rosheuvel het vizier op de promotieplaatsen, na hun winstpartijen tegen Emil Voorhorst en Sebastiaan Dijksman.
Ook in de A-groep leek er een verrassing in de maak. Kienfong Lie Kwie gooide tegen Tijmen Kampman alles op de aanval, en dat had – als we de chaotische analyse nog eens voor de geest halen – succesvol kunnen zijn. Maar Tijmen bewees zijn reputatie als slangenmens, toen Kienfong te vroeg een ‘afmaker’ lanceerde: 0-1. Bij de zege van Mart Nabuurs op Erik Dignum werd aanzienlijk minder afgeweken van de weg der geleidelijkheid.
Nog niet zo lang geleden zou de overwinning van Bjoern Hofmans op Wil Wouts in de C-groep als een verrassing worden aangemerkt; inmiddels is deze uitslag net zo waarschijnlijk als de omgekeerde. In deze groep deed Andry Gontsjarenko goede zaken in de strijd om de koppositie; hij versloeg Thomas Tepe. Ook Leo van Gelder is een promotiekandidaat, hij won van Angelo Franken. Guus van Heck dacht een totaal gewonnen stelling te bekronen met een vernietigend familieschaak. En het moet gezegd: tegenstander Maarten Heller schrok er zo van dat een spontane opgave nabij leek. In plaats daarvan besloot Maarten toch maar de schaakgevende toren te pakken – het ding stond minder vaak gedekt dan Guus dacht. Bonus voor de later gearriveerde toeschouwers: niemand kan zo smakelijk over zijn eigen schaakkronkels vertellen als Guus.
In de D-groep bleven verrassingen uit, al verraste Carl Kuntze zwartspeler Cees Zoontjens aanvankelijk met het aloude Evans-gambiet: 1.e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Lc5 4. b4!?. Ondanks zijn timide antwoord (4… Le7) kwam Cees toch bovendrijven. Marieke Sarton, Peter Ansems en Hans van Driel mogen gaan dromen van promotie na hun zeges op respectievelijk Lars Pahlplatz, Jeroen de Lange en Ardy Foolen. En dan was er nog de BJ-competitie, waarin eens in de twee weken twee leden op bezoek gaan bij Bastiaan en Jeroen. Cor van Dongen en César Becx beten het spits af. Cor leek door Bastiaan achter zijn uitgestelde Stonewall begraven te worden, maar toen de witspeler even aarzelde kon Cor zijn slechte loper tegen het mooie witte paard ruilen. Daarna lag de weg naar de 0-1 open. Jeroen had de pech dat César bij thuiskomst kirrend mocht vaststellen dat Fritz 5 voor het eerst sinds vele jaren alle zetten van zijn trouwe vriend met gejuich begroette.
De bijgewerkte groepenstanden staan hier, de Stukkenjagers-ratinglijst kun je hier bekijken.