De Stukkenjagers 3 – Dubbelschaak ’97 1

Het derde leed afgelopen zaterdag zijn vijfde 4,5-3,5 nederlaag van het seizoen. Teamleider Paul Castermans over de hoop die vervloog.

Het was de op één na laatste ronde voor ons, maar duidelijk de laatste kans voor het team om een plek in de derde klasse te behouden. Dat zou zeker niet makkelijk worden tegen Dubbelschaak, dat over de gehele linie een competitieve opstelling meenam. Ondanks de ratingachterstand hadden we toch ook zeker kansen, aangezien de Belgische jeugdspelers dit seizoen boven zichzelf uitstegen. Niet onbelangrijk was dat we met een kleine voorsprong begonnen door een vooruit gespeelde match van Martijn Blom, die met zwart won op bord 3. 

Wit had eerder in de partij een tactische winst gemist die ook later in de analyse op locatie niet was opgemerkt. Een paar zetten later stond het praktisch lastig voor wit, en omdat het eindspel duidelijk beter was voor zwart, probeerde wit het met een koningsaanval:

Spijtig genoeg voor de onzen bleef het qua winstpartijen bij deze vooruitgespeelde partij. Knap was de remise van Wout Verboven aan bord 1, die nog als allerlaatste van alle Stukkenjagers-teams doorspeelde in een eindspel waar hij drie pionnen achter kwam te staan. Paarden zijn echter tricky, en zeker na uren spelen. Met een vork ging er zo een loper van wit af, en dat was dat: remise binnen gesleept. Aan bord 2 had Joppe Raats zijn significant hoger gerate speler zand in de ogen gestrooid, waarna hij het initiatief aan zijn zijde behield. Voor winst was het niet genoeg, maar een remise was een net resultaat tegen de Boxtelse ratingtopper. Een vergelijkbaar resultaat werd behaald door Henk Jan Beukema op bord 4, die met nog 2 minuten voor 7 zetten remise aannam in een stelling met licht (praktisch) voordeel.

Elias de Reese kreeg aan bord 5 weer een complexe stelling met kansen voor beide zijden. Uiteindelijk verzandde dat in een eindspel van loper + 2 pionnen vs toren. Theoretisch remise, en in de praktijk deze keer ook. Sjo Smeets ging aan het 6e bord voor glorie met een paardoffer voor een gigantische koningsaanval. Of het alleen winnend léék, of dat het ook daadwerkelijk winnend was, daar zijn de experts nog niet over uit. Zoals het ging in de partij wist zwart steeds net aan de rand van de afgrond te ontsnappen, totdat de witte aanval uitdoofde en het materieel ging tellen. Aan bord 7 kwam Paul Castermans goed weg met een remise in een eindspel met pion minder, door actief te blijven met de toren. Wel was er één moment waarop hij wit had kunnen laten schrikken, vlak nadat die met f4 een aanval was begonnen tegen de zwarte koning. Toen die kans was verkeken, was remise het maximaal haalbare. Ron de Veen ging aan bord 8 dan nou juist in een eindspel met pion minder onderuit, omdat de toren passief moest blijven. 

Het resultaat: met nog één ronde te gaan is het duidelijk dat we volgend jaar in de 4e klasse uitkomen. Als rasoptimisten zien we dat alleen maar als kansen om aan de bovenste plekken mee te doen. Het overzicht: