Het B-team boekte zijn tweede achtereenvolgende zege in de NBSB-avondcompetitie. Aan Rene Davidse de eer om verslag te doen van deze knappe prestatie.
Laten we één misverstand uit de wereld helpen: Schaken is een teamsport! Natuurlijk zijn competities zoals de interne competitie een individuele aangelegenheid waarbij het uitsluitend op je eigen krachten aankomt.
Maar de externe competitie brengt meer… teamspirit, saamhorigheid, vechtlust, elkaars partijen volgen, overleggen, krachten meten, vriendschappen voor het leven, voor elkaar door het vuur gaan, hoe staan we er als team voor… afijn , ik denk dat mijn punt duidelijk is.
Woensdag ontvingen we vier aardige mannen van De Baronie uit Breda om de strijd mee aan te gaan. Hoewel we drie keer moesten uitleggen dat twee consumptiebonnen in Tilburg echt maar één consumptie opleveren, bleken hun hoge ratings toch wel intellect te suggereren. Dat bleek aanwezig en na aardige welkomstgesprekken met de vrienden uit Breda was het klik… serieus… de klokken gingen aan.
Opeens zaten we aan te kijken tegen 200 ratingpunten verschil, waar moet je dan beginnen? Maar zoals ik al uitlegde is de externe competitie een teamaangelegenheid: teamspirit, saamhorigheid, vechtlust, elkaars partijen volgen, overleggen, krachten meten, vriendschappen voor het leven, voor elkaar door het vuur gaan, hoe staan we er als team voor… afijn, we begonnen.
Laat ik beginnen bij bord 3: Rene Davidse met zwart tegen Kees van Dongen. Rene kon niet ontkennen dat hij opkeek tegen deze veel hoger gerate speler. Maar Pf6 en e6 met zwart kan in het begin toch niet zoveel kwaad en dan zien we wel verder. Nog enkele zetten zachtjes manoeuvreren en daarna de korte rokade… Daarna net doen of je heel lang nadenkt en dan zijn we 20 minuten verder: als eerste op moeten staan en je schaakstukken in de doos moeten doen blijft een dingetje, wat maken die stukken dan een herrie!
Maar na de opening bleek Rene opeens lekker te staan en gedurende het middenspel kwam hij er nog beter uit. Kortom: hij ging toch geen remise halen, hè? Gaandeweg zag Rene meer mogelijkheden en kansen en één daarvan werd Kees noodlottig. Na stukkenruil moest Kees ook de dames ruilen waardoor Rene zijn e-pion kon laten promoveren… een prachtige overwinning!
Op bord één speelde Guus Vermeulen tegen Hans Korsse. Guus speelde op zijn Guus’: rustig zijn zetten doen, zekerheid uitstralen, zachtjes naar de winst sluipen en nog heel veel tijd op de klok.
Dat had Rene trouwens ook op bord drie:
Hij schaakte heel voorzichtig in de opening en dacht lang na. Tijdens het middenspel wierp dat voor Rene vruchten af: Kees begon langer na te denken en Rene kwam in een luxe positie, met nog ruim de tijd terwijl zijn tegenstander zijn tijd zag wegtikken. Mooi moment voor Rene.
Op bord vier speelde onze teamleider Wil Wouts een gedegen partij tegen Chiel von Meijenfeldt. Het zag er allemaal goed uit voor Wil totdat hij een aanval op zijn torenpaar verkeerd inschatte: twee torens inleveren tegen één is pijnlijk en leidde tot verlies.
Dat had Rene trouwens ook op bord drie:
Daar kwamen de torens ook tegenover elkaar te staan, ditmaal op de f-lijn: Rene ruilde de torens en maakte zo de eerste stappen richting zijn pionneneindspel. De e-pion was inmiddels al op e3 beland en kon de overkant al zien. Een prachtig resultaat.
Marieke Sarton is onze vaste kracht op bord twee en speelde tegen Alex Crane.
Marieke kwam in een ingewikkeld eindspel waar ze gewonnen stond, maar ze zag dat pas na haar remiseaanbod dat dan ook snel geaccepteerd werd.
Dat had Rene trouwens ook op bord drie:
Hij overwoog ook enkele malen om remise aan te bieden, maar heeft dat niet gedaan.Zo kon zijn spel zich toch nog in alle hevigheid ontwikkelen. Een mooi resultaat van Rene tegen een zo sterke tegenstander.
In zijn euforie na de partij begon Rene te raaskallen dat zelfs Max Warmerdam aan zijn bord stond te kijken. Alsof Max Warmerdam op een regenachtige woensdagavond helemaal naar Tilburg komt en bij De Stukkenjagers B op bord drie gaat kijken hoe die partij loopt.
Rene hield vol dat het echt Max Warmerdam was! Toen Rene vertelde dat hij oogcontact had met Max tijdens zijn partij en beweerde dat ze gelijken waren wat schaken betreft, hebben we Rene naar huis gebracht.
Het ging die avond iets te veel over hemzelf en schaken is en blijft een teamsport.
.