SJ E ging donderdagavond met 3-1 ten onder in Oisterwijk. Teamleider Cees Zoontjens zette zich aan een nachtelijk verslag.
In café ’t Molentje in Oisterwijk zouden wij wel eens even laten zien wat schaken is, ha. Met roem overladen keren wij terug, toch? Zo ver kwam het bij lange na niet, we mochten nog blij zijn dat we de eer redden door een overwinning van Wil Wouts op bord 3.
Maar eervol was die winstpartij niet, volgens Wil. Hij wist haarfijn uit te leggen dat zijn tegenstander te vroeg capituleerde. Gelukkig gaf hij zijn uitleg pas ná de partij! Om tactische redenen had René Davidse, na een hint van de teamleider, besloten achter het tweede bord plaats te nemen. Daar voelde René zich eigenlijk best in zijn element. Het plan om de tegenstander langzaam maar blijvend in de houdgreep te nemen liep echter spaak op een ongelukkige loperruil.
Ik wist dat ik een lastige avond tegemoet zou gaan met Rick van Loy als tegenstander op bord 1. Dus vloog ik er maar meteen in met het idee ‘van dik hout’ enzovoort. Maar die spreekwoordelijke planken bleken mijn blikveld lelijk te verstoren. Loper x g7 met het idee een toren terug te winnen, faalde volkomen. Het offer bleek een blunder.
Nico Dignum speelde met zwart zijn geliefde gambiet. Laat in de partij zag hij kansen: met een toren viel hij dame aan die op één lijn stond met de koning. Helaas hoorde hij de vijandige loper niet aankomen: 3-1 voor SVO.
Geen matchpunt dus voor De Stukkenjagers E, maar bestuurlijk werden er goede zaken gedaan voor de schaaksport in het algemeen.