Op de clubavond van 16 mei wederom zo’n 50 schakers. Die produceerden zeventien remises, al klinkt dat erger dan het is: in de A- en B-groepen worden in deze cyclus immers steeds twee rapidpartijen gespeeld.
In de A1 maakte Mart Nabuurs geen fout. Dat kan niet gezegd worden van zijn tegenstander Kienfong Lie Kwie: 2-0. Of Ron de Veen en Rudolf Kat geen fouten maakten weten we niet. Wel bedekten ze elkaars mogelijke vergissingen met de mantel der liefde, hetgeen resulteerde in twee remises. Meer duidelijkheid hebben we over het niveau en de kansen bij de match Karel Storm-César Becx: zeer wisselend. In beide partijen kwam C√©sar met flink voordeel uit de opening, maar in de eerste pot was dat aan hem niet besteed, mede dankzij actief spel van Karel. Ook in de tweede verslapte César, maar wist hij toch de gelijkmaker aan te tekenen.
In de andere, even sterke A-groep produceerden Reinier Jaquet en Joost Op ’t Hoog de uitslag die volgens de SJ-rating van hen verwacht werd: 1,5-0,5 voor Reinier. Minder voorspelbaar verliep de krachtmeting tussen Ruud Feelders en Tijmen Kampman. In de eerste partij leek Tijmen veroordeeld tot lijdzaam afwachten tot Ruuds stukken optimaal stonden voor de beslissende aanval. Een remiseaanbod deed echter wonderen. In de reprise waren de rollen omgekeerd. Ruud had een pion minder in het eindspel. Toch mocht hij, nadat Tijmen fout op fout stapelde, alsnog ruiken aan de winst. Die zat er net niet in: remise en 1-1.
In de B-groepen eindigden slechts vijf van de twaalf rapidpotten niet in een puntendeling. Twee van die zeges kwamen op het conto van Emil Voorhorst. Harry Buyvoets maakte kennis met Emils bedrevenheid in het iets snellere spel. Ook Lex Karstens won beide partijen; dat was hij ook wel aan zijn stand verplicht, tegen Ivar van der Heide. De resterende B-winstpartij liet Maarten Werkhoven aantekenen, hij won de eerste tegen Thomas Tepe: 1,5-0,5 derhalve. In de matches Paul Castermans-Bart van den Berg, Toon Stuart-Bas Rosheuvel en Sebastiaan Dijksman-Guus Vermeulen eindigden beide partijen in een puntendeling. In hoeverre de eerste twee matches gebukt gingen onder koele berekening of schijterigheid, daarnaar moeten we gissen. Bij Sebastiaan en Guus was daarvan zeker geen sprake. De eerste partij werd tot op het bod uitgevochten, en dat god al helemaal voor de tweede. Met een sloot aan materiaal minder mocht Guus Vermeulen voor het eerst in zijn leven een dolle toren activeren: pat!
Ook een remiseregen n de C2. Toch werd er bij Carlo Butalid-Ton Tepe en Bjoern Hofmans-Jan Bergsma wel degelijk gevochten. Dat gold zeker voor de langste partij van de avond, tussen Andries Deliën en Jan Weijters. Jan maakte voorbeeldig progressie in een lichtestukkeneindspel met een pion meer, maar toen er echt geoogst moest worden, was er een lapsus in de concentratie. Nog een geluk dat de blunder hem maar één halfje kostte.
In de andere C-groep werd er maar éénmaal de vredespijp gerookt, door Jaap Steenkamer en Cees Zoontjens. Henri Anemaat kreeg door Kees Gelens een koekje van eigen deeg voorgeschoteld, hij werd uitgeld in het toreneindspel. Thomas Schollen en Nico Dignum zorgden voor kleine sensaties door hun hoger ingeschatte tegenstander Leo van Gelder en Guus van Heck het nakijken te geven.
In de D-groep boekte Ad Haans eerst een reglementaire zege op Fons van Leersum, om hem later in een papidpartij alsnog echt te grazen te nemen. Hans van Driel en Theo Mulder scoorden een punt ten koste van Jan Hes en Wil Wouts. Bij de partijen Hans Groffen-Theo van de Hoek en Roger Bougie-Bert Wels werd na lange strijd de bijl begraven: remise. In de enige ratingmatch van de avond tekende Henry Flikweert een 2-0 zege op Jeffrey van Huijgevoort aan. De bijgewerkte Stukkenjagers-ratings staan hier.