In ronde 6 van het Stukkenjagers Open lukte het drie spelers om voor een ratingsurprise te zorgen. Aan de kop van het klassement liep Stefan een halfje in op Stefan.
In de toppartij mocht Stefan Colijn (5 uit 5) tegen Bob Jansen (4 punten) zowat de hele avond proberen het eindspel van goed paard tegen slechte loper te winnen. Complicerende factor was dat zijn koning op geen enkele wijze kon binnendringen in de zwarte stelling. En ja, zo’n paard kan maar één ding tegelijk dreigen. Dat werd dus eindeloos manoeuvreren en hopen op een fout van Bob, die af en toe de tijd onder de 0.05 liet zakken. Die fout kwam er inderdaad, in de vorm van een door Bob onjuist uitgevoerde remiseclaim. Maar meer dan twee minuten extra leverde dat Stefan niet op. Rond middernacht, kort nadat de laatste beschikbare pionzet was gedaan, werd de remise alsnog een feit.
Dat gaf de andere vierpunters de kans om met vooruitwerkende kracht een halfje in te lopen op de koploper. Dat lukte Mark Haast en Herman Grooten niet. Naar verluidt werd in hun partij het evenwicht geen moment verbroken. Anders ging het er aan toe in het duel Stefan Kuipers-Luuk Baselmans. De hand van de meester deed zich gevoelen. Eerst alles goed zetten, en dan maar eens op de koning af. Luuk moet het hebben zien aankomen, maar stond machteloos tegen de witte zware stukken die zijn koningsstelling onder vuur namen. Een elegante pionzet zorgde voor de definitieve doorbraak. Met deze zege nestelt Stefan zich met 5 uit 6 op een ongedeelde tweede plaats. Benieuwd welke kleurverdeling de computer uitspuwt voor de onvermijdelijke indeling Stefan-Stefan.
De vijf duels der drieënhalfpunters leverden vier winnaars op. Alleen in de partij tussen Franck Steenbekkers en Karel Storm werd het punt gedeeld. Lars Vereggen dunde tegen Peter Huibers het materiaal flink uit, in de terechte veronderstelling dat zwarts ongunstige pionnenstructuur hem een gewonnen pionneneindspel zouden opleveren. Mark Clijsen en César Becx wonnen van respectievelijk Henk Jan Beukema en Kienfong Lie Kwie omdat ze het langer volhielden grote fouten te vermijden. Meer glans had de zege van Roel Romanesco op Рkomt dat cliché Рniemand minder dan Tijmen Kampman. Die was net zo verrassend als de fraaie plofpaardzet waarmee hij zijn tegenstander dwong de g-lijn open te slaan. Daardoor kreeg Roel een vernietigende aanval, die hij ook nog eens voorbeeldig afrondde.
Lager op de ranglijst bleek Joost Op ’t Hoog allerminst last te hebben van roestigheid door periodieke onthouding. Integendeel, de koning van Matthijs Dijkstra bivakkeerde kort na de opening al in de dodencel. Diens lot was zo onvermijdelijk dat zelfs een vredelievend persoon als Joost geen aanleiding zag om gratie te verlenen. Nog een schokje op de ratinglijst: Bjoern Hofmans maakte zonder omwegen gebruik van het vormdipje van Ivar van der Heide. Bijzonder inventief was de combinatie waarmee huisschaker Marnix Bekkenutte materiaal won tegen Roger Bougie. Helaas voor Marnix liet de afwerking te wensen over, met Roger als opgeluchte winnaar.
Alle uitslagen kun je hier bekijken. De gevolgen voor de interne pikorde zie je hier.