Toch nog een verslag van het tweede. Teamleider César Becx bericht opgelucht over de nipte zege.
Ik had er eerlijk gezegd best een hard hoofd in, toen ik de opstelling van onze tegenstanders in Netstand zag staan. Bijna allemaal spelers met wel veertig, vijftig of zelfs zestig jaar ervaring! Oké, hun ratings hebben betere tijden gekend, maar daar kan een deel van ons team ook flink over meepraten, zeker na de lijst van 1 oktober.
Qua gemiddelde rating waren we op papier dan ook maar enkele tientallen puntjes sterker. Dat papier flatteert ons dan weer niet. Bij onze Belgische jeugdspelers worden de FIDE-partijen búíten Nederland namelijk niet verwerkt in de KNSB-ratings. En dat scheelt diverse van onze snelle stijgers toch al gauw 100 à 150 punten.
Nou maakte dat voor déze match weer weinig uit, want we moesten deze keer niet één, niet twee, maar drie van onze vijf junioren uitlenen aan De Stukkenjagers 1. Daar deden Tommy, Elias en Joppe het overigens uitstekend bij hun Meesterklasse-debuut. Wij mochten op onze beurt gelukkig dan weer Sjo Smeets lenen van het derde, en met Henk Jan Beukema als (tweede) invaller ben je altijd blij.
Van de wedstrijd heb ik opvallend weinig meegekregen voor mijn doen. Wel zag ik dat Erik Dignum aan bord 2 zonder enige schroom ten aanval trok en zijn tegenstander steeds voor moeilijke keuzes stelde. Het resultaat: een lekkere winstpartij. Wout Verboven speelde aan bord 1 – het is geen toeval – tegen de sterkste Belg in de Zeeuwse gelederen. Naar blijkt volgden beide spelers nog een hele tijd de – scherpe – theorie. Alleen die ‘hele tijd’ nam de witspeler wel letterlijk en dat ging wringen toen er nog meer beslissingen genomen moesten worden. Een sterk punt van Wout.
Daar stonden nederlagen van Peter Huibers (3) en Fré Hoogendoorn (4) tegenover. Van Peters partij weet ik te weinig om er iets zinnigs over te zeggen. Voor die van Fré geldt dat ongetwijfeld ook, maar mij leek het dat hij de tegenstander had opgezadeld met een heel passieve loper. Als hij nou ook nog in het D+T+L-eindspel controle over de open c-lijn zou kunnen krijgen… Helaas moest hij die op enig moment aan de tegenstander laten, en toen werkten Frés stukken opeens matig samen.
2-2 dus, of had Sjo toen al toegeslagen? Misschien wel. Hij had in het vroege middenspel een pion buitgemaakt en toen stond het ongeveer zo, geloof ik.
Martin Stam – Sjo Smeets
In mijn eigen tijdnood zag ik Sjo hier stevig nadenken. Check, dubbelcheck, en nog een keer: check, dubbelcheck. En jawel hoor, het is tijd voor een rondslag: 29. (of daaromtrent) …T8xc4! 30. dxc4 en nu 30… Txg3! Als de koning wijkt achtervolg je hem met Tf3 of Th3, met damewinst. En na 31. Dxg3 is de kaalslag compleet met 31… Dxe2, gevolgd door 32… Dxd1. Alles kwijt!
Dat was 3-2, maar helaas redde Constantijn Beukema het aan bord 6 niet toen zijn tegenstander steeds maar zijn koningsstelling bleef bedreigen. Dat kostte hem uiteindelijk te veel pionnen.
Dat was 3-3 met nog twee partijen aan de gang. Waaronder de mijne.
Johan de Zwart – César Becx
Ik had aan bord 5 rustig gespeeld, en was pas in het toreneindspel wat scherper gaan spelen. Helaas niet sneller, zodat ik toch weer onder de minuut zat. In de diagramstelling deed ik 32… fxe4 met de bedoeling om na 33. fxe4 Th4 te spelen, met een actievere stelling. Maar wit dacht nóg verder af te kunnen wikkelen en deed 33. Txe5? Ik kan nu echter ‘gratis’ 33… exf3 doen, en dat heeft gevolgen. Wit dacht waarschijnlijk dat hij na 34. Kxf3 dxe5 altijd de pion ging terugwinnen. Dat is ook zo, maar dan moet dat zeker niet met 35. Kg4? Beter was meteen Txe5, maar dan moest hij na 35… Txh2 36. Txg5 Txb2 toch al de tegennatuurlijke zet 37. Ke4 vinden om enigszins in de partij te blijven.
Met de koning op g4 zie ik mijn kans schoon: 35… Ke6! en nu is het op slag uit, want na 36. Kxg5 komt na het nare zetje 36… Tg6 en de witte koning doet deze partij niet meer mee. 37. Kh5 Kd5. De zwarte koning laat zich daarentegen niet afsnijden. 38. Td2 Kc4 39. Te2 Het is te laat voor deze spijtzet. 39… Te6. 40. Kg5 Kd3. 41. Te1 e4. 42. Kf5 Te8 43. Td1 Kc2 44. Tg1 e3 en 0-1.
En 4-3! Een blik op het bord 8 van Henk Jan was geruststellend: die ging zeker niet verliezen, en héél misschien zelfs… nee, meer dan remise zat er ook weer niet in. Een prettige 4,5-3,5 zege op een competitieve tegenstander, het seizoen kon slechter beginnen.
Op 8 oktober gaan we proberen onze zegetocht voort te zetten, op bezoek bij De Baronie in Breda.
De wedstrijd vanuit Zeeuws perspectief