De Stukkenjagers 3 – Zuid Limburg 3

Het derde verloor in de eerste ronde nipt van Zuid Limburg 4. Nu kwamen de grotere broers op bezoek in Cinecitta. Teamcaptain Paul Castermans doet verslag.

Meer dan we hadden durven hopen…

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Dat was het uitgangspunt van de tweede ronde van de KNSB-competitie. Uiteraard zijn er altijd kansen, maar toch: in de eerste ronde waren we toch van een koude Limburgse kermis thuisgekomen. En deze keer was de Limburgse kermis naar Tilburg gekomen, in de vorm van het derde team van Zuid Limburg. Nu  nota bene het hogere team dat in dezelfde poule speelt als Zuid Limburg 4, waar we de eerste ronde dus van hadden verloren.

Aan bord 1 kwam Mark van Beurden goed weg door zelf verschillende dreigingen in de stelling te houden. Dit alles om de materiële achterstand die hij had opgelopen te proberen te compenseren. Naderhand gaf hij nog aan dat zijn tegenstander zich de weg naar winst had laten ontglippen, waarna de partij met een sisser afliep in een oneindig schaak.

Henk Jan Beukema wist aan bord 2 zichzelf soepel naar een betere stelling te spelen. In een toch al mindere stelling liet zijn tegenstander zich verleiden tot een paardvork.

Hierna volgde de tekstboek tactiek Pf7+ Kg8 Ph6++ Kh8 Dg8+ Txg8 Pf7#. Sportief dat het mat werd toelaten op het bord!

Reinier Jaquet deed aan bord 3 iets vergelijkbaars als in de eerste ronde: complexe stelling op het bord, kansen voor beiden, maar uiteindelijk toch remise uit het vuur slepen. Een nuttig resultaat, zeker omdat de andere borden langzaam maar zeker in ons voordeel uit leken te gaan slaan.

Het vierde bord werd bezet door Ron de Veen. Na een solide opening van Rons kant maakte zijn jeugdige tegenstander een strategisch foutje door de c5-pion door te schuiven in een Grünfeld. Dat soort foutjes zijn wel aan Ron besteed, en na het winnen van een pion werd alles vakkundig afgeruild naar een winnend pionneneindspel. We komen al dichter bij de vierpuntengrens!

Deze grens werd aan bord 5 al direct geslecht door Sjo Smeets, die in een zeer dynamische stelling een kans kreeg op materiaalwinst door een schijnoffer van de dame. De resterende stelling werd nog even doorgespeeld, maar nadat Sjo alle potentiële zwakheden in de stelling vakkundig dicht had gemetseld, werd snel besloten het punt officieel te overhandigen.

De langste partij van de dag werd gespeeld aan bord 6, waar Joppe Raats twee stukken voor toren en pion lange tijd probeerde te verzilveren. Aanvankelijk leek het wel érg spannend te worden, en hadden beide kanten vooruitzichten op meer bij een kleine misstap. Die misstap kwam gelukkig niet van Joppe, die twee pionnen won en deze vervolgens naar de overkant bracht alsof het een les uit een schaakboek was.

Aan bord 7 ging het vlot met Paul Castermans. Er werd een stuk gewonnen voor onvoldoende compensatie. Aanvankelijk nog kansen op tegenspel, maar nadat deze kansen werden afgeslagen was het echt gedaan. Puntje voor… Zuid Limburg helaas. 

Lex Karstens kreeg aan bord 8 een spannend eindspel, waarbij het de zwartspeler was die dit had kunnen winnen. Echter, zoals het ging werd er toch een foutje gemaakt door zwart, waarna Lex als eerste zijn pion kon omtoveren tot dame. Toen was het snel gedaan. 

De uiteindelijke score 6-2! Dat was absoluut meer dan waarop we van tevoren hadden durven hopen. Niet voor niets dat we uitkijken naar de volgende ronde op 6 november tegen De Drie Torens!

De volledige uitslag vind je hieronder: