De Stukkenjagers 4 – De Raadsheer 1

Het vierde startte het seizoen uitstekend, maar leed nu de tweede nederlaag in successie. Teamleider Patricia moest met griep verstek laten gaan, maar zorgde wel voor onderstaand verslag. Hulde!

Op 3 februari speelden we tegen De Raadsheer 1. Na de vorige wedstrijd waren we onze favoriete plek in de poule verloren, maar we stonden, enigszins verassend, nog steeds gedeeld eerste. (Dit komt voor een deel doordat we met een oneven aantal teams in de poule spelen en sommige clubs al een wedstrijd hebben gemist. Wijzelf hebben pas de 9e ronde vrij). Helaas ging het tegen De Raadsheer 1 niet zo goed.

Ron speelde aan bord 1 en zegt hierover:

‘Ik speelde met zwart het Schara-Von Hennig-gambiet. Mijn tegenstander kende echter de theorie en gaf zijn pionvoorsprong op zodat hij sneller kon ontwikkelen (achteraf bleek dat enkele leden op zijn club die opening ook speelden). Desalniettemin ging ik aanvallend verder met een verrassende zet, maar mijn tegenstander zette zijn stukken goed neer, zodat mogelijke offers riskant waren. Hij maakte mijn gevaarlijke pion op f3 in zijn koningsstelling onschadelijk en stond beter. Daarbij kwam ik ook nog in tijdnood terecht, waarbij mijn tegenstander minder goed omging door ook sneller te spelen, hopende op een fout van mij, maar ik bleef koel. Hij miste kans op groot voordeel, maar bleef duidelijk beter staan. Vlak na de tijdcontrole stonden wij 4-2 achter en bood mijn tegenstander tactisch remise aan. Ik was verbaasd en ging even kijken naar de stelling van Lex. Terug aan mijn bord was ik aan het kijken of ik toch via een riskant offer een winstpoging kon wagen, maar zag dat hij zijn stukken goed had opgesteld. Toen de partij van Lex in remise was geëindigd nam ik meteen het aanbod aan. Een gelukje voor mij, want ik stond -2. Maar de spelers van De Raadsheer waren erg blij, het was hun eerste overwinning!’

Aan bord 2 speelde Nies, Ron zegt hierover:

‘Ik weet ook nog een beetje hoe het verging bij Nies die naast mij zat: Nies speelde tegen een van de sterkste spelers van De Raadsheer en had de pech dat hij zich op het terrein bevond van zijn tegenstander, die de opening beter kende en wist wat hij moest doen. Nies kwam een stuk achter tegen twee pionnen, probeerde er nog wat van te maken, maar de ervarenheid van de speler van De Raadsheer gaf de doorslag en Nies verloor.’

Nies vult aan: ‘Nog een toevoeging bij het mooie verslag dat Ron voor mij maakte. Mijn tegenstander had deze opening afgelopen week goed voorbereid na exact dezelfde opening in hun interne competitie.’

Aan bord 3 speelde Hans:

‘Mijn tegenstander kreeg me snel in een mij bekende structuur, maar in het middenspel beging ik een onnauwkeurigheid waar hij niet van profiteerde. We kwamen in een moeilijk te taxeren eindspel terecht, in (mijn) tijdnood sloeg ik nog een remiseaanbod af, maar na de tijdcontrole bleek alle muziek uit de stelling te zijn en besloten we tot remise.’

Bord 4, Peter, laat weten:

‘Ik kreeg Spaans op het bord met gefiancheteerde zwartveldige loper. Wit kwam met licht voordeel uit de opening, maar door wat onnauwkeurigheden van mij in het middenspel werd de zwarte loper op g7 erg sterk en vervelend. Dit kostte veel tijd en uiteindelijk zelfs de b-pion. Wel wist wit met zijn toren de zwarte stelling binnen te dringen wat het geheel erg complex maakte. Door de witte tijdnood werkte dit echter averechts. En na een blunder met nog secondes op de klok op zet 36 was de strijd helaas verloren.’

Pieter wilde weer invallen om Patricia te vervangen en speelde aan bord 5:

‘Ik speelde mijn gebruikelijke opstelling tegen Mitchell Mathijssen. Mitchell speelde de opening niet op zijn best. Ik kon makkelijk ontwikkelen en een gelijke stelling bereiken. Helaas was er door ruil een symmetrische pionnenstructuur ontstaan (half open) waarbij mijn paard op e7 en dame op c7 niet ideaal stonden. De winstkansen waren erg klein en ik had eerlijk gezegd geen zin om een hele middag te schuiven. De stand op de borden gaf ook geen aanleiding. Remise dus en volgens Lichess heb ik een perfecte partij gespeeld. Maar ja, in 13 zetten kan je ook niet zo veel fout doen.’

Lex aan bord 6:

‘John van Dijk, ooit 2000 ongeveer, sterker dus dan rating nu doet vermoeden (1785). Desalniettemin overspeel ik hem positioneel min of meer, met pionwinst uiteindelijk. Toen het lange manoeuvreren, met bijna de kill. Helaas een kleine onnauwkeurigheid, en er ontstaat eeuwigschaakmechanisme. Dat zag John wel… 1/2-1/2.’

Sjo aan bord 7:

‘Mijn tegenstander verraste mij met een Hill Billy variant van de Caro-Kann. 1. e4 c6 2. Lc4. Op de 41e zet ging ik de mist met een blunder. Dacht een pion te winnen maar verloor een stuk. Echt balen 😒en zit nu in een natuurgebied op de Utrechtse Heuvelrug om deze nederlaag verder te verwerken.’

Kienfong aan bord 8:

‘Mijn tegenstander wordt op zijn club de wandelende encyclopedie genoemd. Ik speelde uiteraard mijn gambietje, maar hij deed alles goed. We kwamen in een standaardstelling waarbij het voordeel bij zwart lag (-2). Ik had me net mentaal voorbereid  op een zware middag toen hij actieve zetten begon te doen. Helaas voor hem pasten die zetten niet in de stelling. Met wat semi-geforceerde zetten won ik een stuk en even later via indirecte dameruil nog een kwaliteit. Dat was dus het tegendeel van een zware middag.’