Teamleider Ron de Veen maakte een verslag van de ‘degradatiewedstrijd’ van het vierde:
Afgelopen zaterdag was onze laatste kans om een stap te zetten naar mogelijke handhaving in de derde klasse. Dit zou allereerst inhouden dat we Veldhoven moesten verslaan. Helaas moest Petra zich afmelden, waardoor ik mij genoodzaakt zag haar plaats aan bord 3 in te nemen tegen een van de beste spelers van Veldhoven. Als teamleider gaf ik niet echt het goede voorbeeld door mij mat te laten zetten. Oké, mijn tegenstander was beter, maar vorig jaar speelde ik nog remise tegen hem. Dat was de eerste tegenvaller. Reinier (2) kreeg een remiseaanbod en mocht dit aannemen. Wij zouden voornamelijk op de borden 5 tot en met 8 punten kúnnen pakken en bovenin was elk (half) punt goed.
Jan Otten (8) maakt een lastig seizoen door en verloor wat later, zodat de tussenstand 0,5-2,5 was voor Veldhoven. Constantijn (6) speelde een actieve partij, won materiaal en pakte zijn verdiende overwinning. Goed gedaan!
Lex (2) had aanvankelijk een interessante partij, maar raakte een kwaliteit achter, probeerde nog van alles, maar kon verlies niet meer voorkomen, 1,5-3,5. Tommy (5) had ik bewust op een hoger bord neergezet, enerzijds voor zijn voorbereiding en anderzijds omdat Tommy beter speelt tegen sterkere spelers. Zijn tegenstander had circa 1950. Na een middenspelgevecht besloten beide spelers tot remise. Tommy zal best tevreden zijn geweest met dit resultaat en is hiermee topscoorder van ons team. Een mooie prestatie! Al had ik liever gehad dat Tommy gewonnen had. Nu stonden we 4-2 achter.
Henk-Jan (1), een echte teamspeler, had een interessant eindspel, waarbij hij dacht de betere kansen te hebben, de stelling bleef behoorlijk spannend. Zijn zoon Christiaan (7) had ik op een lager bord gezet in de hoop dat hij zou winnen. Hij was in het eindspel een pion achtergekomen, maar bleef strijden. Henk-Jan had inmiddels een toreneindspel bereikt dat naar verwachting in remise zou eindigen. Zoals verwacht probeerde Henk-Jan het nog, maar kon remise niet meer voorkomen. Christiaan had zich goed geweerd en was dicht bij promotie. Zijn tegenstander kon dat ogenschijnlijk niet meer voorkomen en gooide het over een heel andere boeg, namelijk proberen zijn eigen vrijpion naar de overkant te brengen. Toch leek Christiaan aan de winnende hand. In het ergste geval zou hij zijn toren tegen de pion moeten geven, maar verliezen zou hij niet meer. Vanwege de constante tijdsdruk bij Christiaan haalde zijn tegenstander alle trucs uit de kast om het hem zo lastig mogelijk te maken. Uiteindelijk ging Christiaan toch in de fout, zijn toren kwam gepend te staan en zijn tegenstander kon als eerste, met schaak, promoveren.
Dit bracht de eindstand op 2,5-5,5 voor Veldhoven. Die uitslag viel wat hoger uit dan zou moeten. Zeker Christiaan had meer verdiend, maar het pakte anders uit dan verwacht.
Na deze nederlaag met ons team zijn we gedegradeerd.
Ik moet helaas constateren dat we niet de middelen hadden om ons te kunnen handhaven, daarvoor waren de tegenstanders gewoon te sterk. We deden het niet goed genoeg, op wat individuele successen na. Wij moesten boven onze macht spelen en zelfs dan was het een zeer lastige opgave geweest.
Vorig jaar was het euforie met een verrassende en onverwachtse promotie. Nu staan we weer met beide benen op de grond. De laatste twee wedstrijden zijn vooral om er met name individueel nog wat van te maken en wellicht tegen Het Kasteel zou een teamoverwinning voor de eer prettig zijn. We kunnen nu vrij het seizoen uitspelen, dat beschouw ik dan maar als een voordeel.