De Stukkenjagers 6 – HMC Den Bosch 4 4-4

Na een veredelde walk-over in ronde 1 beleefde het zesde nu een match die tot het laatst spannend bleef. Teamcaptain Roger Bougie laat de individuele ervaringen vloeiend samenkomen.

Na een onverwachte en stevige overwinning tegen De Vughtse Toren 1 namen we het in de tweede ronde op tegen het jonge(re) talent van HMC Den Bosch 4. Ook dit team, vorig jaar gepromoveerd uit de 6e klasse, was onverwacht goed begonnen aan de competitie door in de eerste ronde hun eigen derde te verslaan. Na een gelijkopgaande opening werd het een ware thriller. Laten we daarom zonder verder dralen naar het wedstrijdverloop gaan kijken. 

Ik had zelf de twijfelachtige eer om als eerste klaar te zijn.

Roger Bougie – Tim Thole (8) ½-½

‘Met een milde behoefte om eens de vaste patronen te doorbreken, besloot ik op een wat ongebruikelijke manier te openen. Het resultaat: niets van datgene waarop ik gehoopt had.

Mijn tegenstander Tim was in eerste instantie verrast, dacht lang na over zijn eerste (tegen)zet en gaf achteraf aan dat hij geen flauw idee had wat hij moest doen. Omdat ik zelf ook weinig ervaring heb met de gespeelde opening moesten we het al snel zelf uitzoeken. Dat lukte aardig volgens de computer, onze eerste zes zetten waren in elk geval al theorie. Bemoedigend. 

Vanaf zet 8 ontwikkelde Tim een nogal druistige aanval over de koningsvleugel, waarmee hij even later een pion verloor (13. Dxg4). Er had zelfs nog meer voor me ingezeten, maar nu (b)leek de positie gelijkwaardig; Tim had een open h-lijn en druk op mijn koningsvleugel ter compensatie van die pion. Het was des te opmerkelijker dat hij meteen voor een zettenherhaling ging. Omdat ik daar niet onderuit kon zonder forse concessies te doen op het positionele vlak was de partij afgelopen voordat die goed en wel begonnen was.’ 

Het gebrek aan spanning en avontuur op mijn eigen bord werd gelukkig ruimschoots gecompenseerd door de ontwikkelingen op de andere borden. Vanwege last-minute wijzigingen in SJ2 en SJ5 is Simon op de valreep gevraagd om bij ons in te vallen. Om de bordbezettting en voorbereiding van de andere spelers niet te veel te verstoren, krijgt Simon bord 2 toebedeeld. Dat ziet er in termen van ratings wat onevenwichtig uit met 400 punten in het voordeel van Den Bosch, maar elke goed geïnformeerde Stukkenjager weet beter; Simon is een groeibriljant. Dat bleek zaterdag ook maar weer eens.

Simon de Graauw – Rick Smit (2)  ½-½

Simon over zijn partij: ‘In de ochtend werd mij verteld dat ik tegen een andere tegenstander zou moeten spelen. Deze tegenstander zou een hogere rating hebben dan mijn originele tegenstander. Ik zag dat als een positieve verrassing, omdat ik het fijn, leerzaam en leuk vind om tegen sterkere spelers te spelen. Mijn tegenstander, Rick Smit, bleek 1700 te hebben. De partij opende met een Pirc Defense. Ik vind het erg fijn om tegen dit soort openingen te spelen, omdat ik hier ook goed in ben voorbereid. De partij verliep vlotjes en ik stond al gauw gewonnen. De computerevaluatie was op een gegeven moment +6. Daarvoor moest ik wel de zet f5! vinden in de onderstaande stelling. 

pastedGraphic.png

Deze zet zag ik zeker en was ik flink aan het overwegen, maar mijn zenuwen namen mijn hoofd over en ik besloot een andere zet te spelen. Ik stond nog steeds een stuk beter, maar mijn structuur was wel kapot en mijn tegenstander had genoeg tegenspel. Uit zenuwen besloot ik zetten te herhalen, ik speelde immers tegen een speler van 1700, maar dit had ik echt niet hoeven doen. De volgende keer zal ik meer op mijn gevoel spelen en doorgaan wanneer ik weet dat ik beter sta. Achteraf baalde ik dus best wel dat ik voor remise ben gegaan,  omdat er duidelijk meer uit te halen was. Desniettemin ben ik nog steeds tevreden met een remise tegen een 1700-speler.’

Pieter Steijlen – Jens Korzilius (3)  ½-½

Jens beleeft eveneens een leerzame dag en blikt met gemengde gevoelens terug op zijn partij. Zijn analyse: 

1. e4 c6 2. d4 d5 3. Nc3 dxe4 4. Nxe4 Nf6 5. Ng3

De theoretische move hier is Nxf6, waarna de Tartakower-variant ontstaat. Ik wist dat teruggaan met het paard tijdverspilling was, en dat h5 de manier was om hier gebruik van te kunnen maken. Hier hield mijn openingskennis verder op, helaas.

5… h5 6. Bc4 h4 7. N3e2 Bg4

In plaats van Bg4 kon ik zelfs Bf5 spelen om vrij snel h3 te spelen, maar ik kom niet vaak in deze variant dus ik wist niet of h3 zo vroeg al tijdverspilling was of niet. Stockfish houdt heel erg van dit soort vroege h-pion-bestormingen, dus dit vergt nog wat studie mocht ik weer in dezelfde situatie terecht komen.

8. h3 Bh5 9. Be3 Nbd7 10. Qd2 Ne4 11. Qd3 Bg6 12. Qb3

pastedGraphic_1.png

Ne4 en Bg6 leken de logische manier om het initiatief verder te ontwikkelen en krijgen de zegen van Stockfish. Ik zag Qb3 van tevoren, maar in alle tactieken en met plotseling tegenspel aan de horizon (Nf4 waarna de f7 pion ineens heel zwak is, en als wit na een simpele zet als bijvoorbeeld e6 mijn Queen-side begint op te eten met Qxb7 was ik daar ook niet helemaal gerust op) maakte ik een overhaaste beslissing. Qa5+ was een tussenzet die ik verder had moeten calculeren, met b5 nog in de achterzak als mogelijkheid (12… Qa5+ 13. c3 b5 14. Bd3 Nc5!! was een mooie voortzetting geweest om het loperpaar te bemachtigen). De partij blijft echter in de balans.

12… b5 13. Bd3 Bf5 14. Bxe4 Bxe4 15. Nf3 e6 16. O-O-O 

pastedGraphic_2.png

Op dit punt moet benoemd worden dat mijn tegenstander extréém langzaam aan het spelen was, en na 16 zetten nog maar ongeveer 6 minuten overhad tegen mijn 50. Lange rokade liet alle alarmbellen voor een gigantische aanval tegen zijn koning afgaan, en de volgende paar zetten lijken zichzelf te spelen (al moest Bxa2 in plaats van Qa5 wel even berekend worden).

16… Bd5 17. Qc3 b4 18. Qd3 Qa5 19. b3 Qxa2 20. Kd2

De aanval is ‘gelukt’, ik heb een pion gewonnen, maar ik begon me te realiseren dat ik misschien juist de a-lijn voor hem heb geopend en zijn torens nu elk moment mijn eigen Queen-side kunnen komen terroriseren. 

16… Nf6 had de aanval door laten gaan, omdat ik dan na Ra1 Ne4! wits koning tussen beide torens zou forceren. Maar ik werd bang, dus het werd tijd om me met de staart tussen de benen terug te trekken.

20. …Qa5 21. Ra1 Qb6 22. Ra6 Qb7 23. Rha1 c5 24. R6a5 

  pastedGraphic_3.png

24… cxd4 Met de aanval voorbij en zijn beide torens geactiveerd, raakte ik best wel gefrustreerd dat mijn aanval niet had gebracht wat ik had gehoopt. Na lang kijken naar zijn opties had ik het gevoel dat hij zelfs beter was komen te staan. De computer zegt simpelweg Be7 en O-O met gelijk spel waar ik een groot tijdvoordeel heb. Maar ik werd bang en wist dat hij met zo weinig tijd een remise zou accepteren, plus het team stond een punt voor, dus ik besloot hem remise aan te bieden, om zo toch nog in elk geval een half puntje binnen te slepen.

Al met al is deze partij een teken dat ik moet werken aan het switchen van mindset tussen aanvallen en ‘gewoon’ schaken, en om niet bang te worden zodra de partij een andere vorm aanneemt dan ik had verwacht.’

Na drie partijen staat het daarmee 1,5-1,5 in de strijd tegen Den Bosch. Aan bord 4 speelt Jop een solide partij die lang in evenwicht is. Maar plots is daar de winst. Hiermee komen we voor het eerst op voorsprong.

Jop Bogaers – Jari Rijnen (4)  1-0

Jop evalueert als volgt: ‘Aan bord 4 mocht ik met wit spelen tegen Jari Rijnen. Uit de opening verkreeg ik een positie waarin het aan mij was om de zwarte positie onder druk te zetten en aan mijn tegenstander om deze druk te neutraliseren. Ik kwam er al snel achter dat ik met een geduldige en nauwkeurige speler te maken had, die dat voornoemde ‘neutraliseren’ op zeer professionele wijze aan het uitvoeren was. Gedurende de partij werd ik meerdere keren verrast door creatieve en goed doordachte zetten die mijn plan steeds overhoophaalden, waardoor ik het maar niet voor elkaar kreeg om een aanval te creëren. Om die reden was de positie lange tijd gelijkwaardig, maar Jari’s tijd begon langzaam op te raken, waardoor er eensklaps een opeenvolging van inaccurate zwarte zetten verscheen. Ten eerste kreeg ik een zeer fijne vrijpion en vervolgens zag Jari een röntgenaanval over het hoofd waardoor ik een kwaliteit kon winnen. Toen ik een zet later 30. e7 kon spelen waardoor de positie in het diagram op ons bord verscheen, besloot Jari dat dit een goed moment was om op te geven.’

pastedGraphic_4.png

Nu is het aan Den Bosch om iets terug te doen, anders wordt het lastig voor ze. Dat lukt omdat Huong aan het eerste bord al vroeg op de dag, maar in een complexe stelling en onder druk, door de vlag gaat: 2,5- 2,5. 

Derk-Jan Morelis – Huong Do (1): 1-0

Onze tweede invaller Tijn heeft ondertussen bij zijn competitiedebuut voor onze club weinig moeite met zijn tegenstander. Hij weet de druk steeds verder op te voeren en wikkelde zonder probleem af naar een gewonnen eindspel. Een fraaie overwinning voor Tijn en een zeer nuttige voor het team waardoor we opnieuw op voorsprong komen: 3,5-2,5.

Sam van Gemert – Tijn Verhoeven (5) 0-1  

Nu hebben we nog een punt nodig voor de winst en een half punt voor een puntendeling maar aan de resterende borden staan we er op het oog niet goed voor. Zit dat halfje er eigenlijk wel in? Marsel (6) en Max (7) doen wat ze kunnen, maar de positie van Marsel is op een bepaald moment niet meer houdbaar. Opgave en 3,5-3,5.

pastedGraphic_5.png 

Marsel van Hoorn – Mike Adriaanse (6) 0-1

Marsel blikt als volgt terug op zijn partij:  ‘Ik kwam goed uit de opening, zeker toen mijn tegenstander een drieste uitval met zijn dame ondernam. Ik kon de aanvallende dame netjes terugdrijven en aanvallen. Op dat moment had ik nauwkeurig moeten spelen om zo tot voordeel te kunnen komen. Helaas deed ik het niet goed en mijn tegenstander kreeg twee stukken voor een toren. Hij speelde vervolgens goed en kon pion na pion verorberen. Conclusie: ik moest in het eindspel opgeven.’

Nu is alle hoop gevestigd op Max, maar zijn positie ziet er netelig uit. Een dame en g-pion vechten tegen twee torens en twee verbonden pionnen op de a en b-lijn. De druk op beide spelers is groot. Ziet Max’ tegenstander de weg naar de winst? En kan Max het nog keepen? 

Dat kan hij. Max blijft schaakjes geven, weet nog een pion te verschalken en op die manier de positie gelijk te trekken.

pastedGraphic_6.png

Richard Jongeneel – Max Mutter (7) ½-½

En zo eindigt een spectaculaire clash tegen een ambitieuze tegenstander in 4-4. Er had meer ingezeten, maar uiteindelijk ook minder. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.