Het zesde staat na de vorige ronde weer met beide benen op de grond, lees: de derde plaats. Maar die werd tegen de hekkensluiter wel met verve verdedigd. Teamleider Roger Bougie doet verslag.
Tegenstander van vandaag: RDS1. De nummer laatst uit klasse 5K, maar met een nagenoeg gelijke gemiddelde rating. RDS vechtend tegen degradatie. Wij zijn het zicht op het kampioenschap kwijtgeraakt na de vorige ronde, terwijl degraderen ook al een tijdje onmogelijk is. Een potje om des keizers baard dus?
Natuurlijk niet! Onze eer staat op het spel en bovendien lonkt nog een plekje op het podium. Het liefst sluiten we de competitie af als nummer 2 in de poule. Dus ook in ronde 6 is er weer die simpele opdracht aan het team die niet eens uitgesproken hoeft te worden: winnen!
Die boodschap heeft Robert aan bord 6 goed begrepen. Tegenstander Wim van der Heijden legt een Petrov op de mat, maar daar is Robert vrij vlug mee klaar: ippon en 1-0.
Jop (vandaag aan bord 3) tikt het tweede punt binnen na een fijne voorzet van de tegenstander. Hij speelt met zwart tegen Bert de Laat. Jop kijkt tevreden terug: ‘Tijdens de openingsfase was het me nog niet duidelijk of er iemand voordeel had in de positie. Het beloofde een spannende pot te worden, totdat mijn tegenstander Lf3-g2 speelde (zie diagram). Deze zet gaf me de gelegenheid om onze clubnaam te in de praktijk te brengen.
Lxg2 Kxg2 Dd5+ en zwart wint het paard op c4. Na de uiteindelijke ruil van alle overige stukken belandden we in een pionneneindspel waarbij ik een extra paard had. Mijn tegenstander gaf op en een tweede bordpunt was binnen.’
De overwinning van Jop belooft veel goeds voor de einduitslag, want aan bord 7 (Marsel) en 8 (ikzelf) staan we op dat moment inmiddels dik in de plus. Maar na de 2-0 brengt eerst John ten Ham (RDS) nog iets van spanning terug; hij scoort het eerste bordpunt voor RDS. Jens, vandaag aan bord 1, gaat met open vizier de strijd aan tegen deze zeer ervaren (1950-)speler, maar delft helaas het onderspit. Tussenstand: 2-1.
De positie van Marsel (met zwart aan bord 7 tegen Lex van Kempen) is er intussen alleen maar beter op geworden. Met ogenschijnlijk groot gemak trekt Marsel het derde bordpunt over de streep. De korte terugblik van Marsel: ‘Ik kwam in de afruilvariant van het Frans terecht. Deze heeft de naam van een saaie opening – niets is minder waar, zeker als zwart niet symmetrisch speelt. De strijd om de open e-lijn is wel typerend voor de opening. Na wat overmoedig aanvallend spel van wit raakte hij een stuk kwijt, en toen was het voor mij nog slechts een kwestie van nauwkeurig uitspelen.’
Niet veel later wordt het 4-1 doordat mijn tegenstander Ad Verhagen de handdoek in de ring gooit. Al op de zevende zet blundert hij een stuk (een klassieker in deze opening) en de spanning is er meteen vanaf. Het is kwart over twaalf en de partij is in feite al voorbij.
Nu is het alleen nog een kwestie van geen fouten maken, stukken afruilen en het punt binnenhalen. Dat lukt allemaal, al duurt het nog een hele tijd voordat de winst definitief binnen is. Zwart speelt heel lang vrij nauwkeurig na de vroege blunder, maar geeft me uiteindelijk toch de mogelijkheid de partij definitief te beslissen door 45. … Lc6 te spelen (zie diagram).
Verschillende opties zijn nu mogelijk, waarvan 46. Pxc6 de meest nauwkeurige is. Ik speelde hier het iets minder nauwkeurige 46. Ld1, maar na 46. … Tb2 47. Pxc6 Kxc6 en 48. La4 geeft mijn tegenstander op: 4-1.
Nu moet RDS de resterende drie partijen winnen om de punten te delen en het tweede wedstrijdpunt van deze competitie binnen te halen. Wij hebben aan een half punt genoeg.
Onverwacht komt RDS op 4-2 als Emil aan bord 4 ietwat onnodig verliest van Martin van Driel. Emil legt uit: ‘Na een voortvarende opening begon ik met een duidelijk betere stelling aan het middenspel. Een remiseaanbod sloeg ik zonder twijfel af, deze partij zat in de pocket! Overmoedig geraakt durfde ik het aan een centrumpion te slaan op het risico af dat ik voor zwart een open lijn creëerde, maar dat dacht ik ruimschoots te kunnen compenseren met mijn aanvalsplannen op de koningsvleugel. Dat bleek een ernstige misrekening, zwart nam het initiatief over en ik werd in de verdediging gedrukt. Teleurgesteld moest ik uiteindelijk mijn meerdere erkennen met een onnodige verliespartij voor ons team op mijn geweten…’
Geen zorgen Emil, er is nog geen reden tot paniek. Marieke staat aan bord 5 drie pionnen voor in een eindspel met dames en witte lopers. Aan bord 2 staat Huong minimaal gelijk in een paard-en-toren-eindspel. De overwinning op RDS1 wordt in gedachten al bijgeschreven.
Maar dan neemt de middag ineens een opmerkelijke wending. Nadat Marieke heeft geïnformeerd naar de stand (4-2) heeft ze onterecht de indruk dat ze moet winnen om de teamoverwinning zeker te stellen. Met enige aarzeling blikt ze terug: ‘Het duurde deze keer even voordat ik mijn verslagje had ingeleverd bij mijn TL. Waarschijnlijk omdat ik deze partij eigenlijk liever wilde verdringen. Maar vooruit, dan toch maar een verslagje.
Nadat ik (voor de verandering) goed uit de opening kwam, wist ik de koningsvleugel van mijn tegenstander onder druk te zetten. Hij verdedigde echter goed en ik kon mijn aanval niet doorzetten. Langzamerhand kreeg mijn tegenstander zelfs meer initiatief en moest ik in de verdediging. Een pionwinst van mij draaiden de rollen gelukkig weer om, en ik kon weer in de aanval. En na nog een pionwinst was het helemaal lekker schaken voor mij. Mijn tegenstander kon echter slim aansturen op een eeuwig schaak. Om dit te ontlopen besloot ik mijn loper op te geven tegen nog een pion. Ik verwachtte dat ik met drie pionnen meer nog wel zou kunnen winnen. Of dit inderdaad had gekund, zullen we nooit weten. Want een paar zetten later gaf ik pardoes mijn dame weg, en daarmee dus de partij… En daarom wilde ik deze partij dus eigenlijk liever verdringen.’
Ineens is het dan 4-3 en de interesse van de hele zaal gaat uit naar de allerlaatste partij die nog bezig is. Huong Do en Martijn Bax (RDS) spelen een marathonpartij. Op het oog lijkt de stelling in evenwicht, maar na meer dan vier uur schaken kan het nog alle kanten op. Een onnauwkeurigheid, fout of blunder zit dan in een klein hoekje. Het blijft op die manier nog lang spannend, maar nadat zowel Martijn en Huong een pion kan laten promoveren is remise de enige voor de hand liggende uitslag. Handen worden geschud en zo trekt Huong de teamoverwinning over de streep (zie foto).
|
Rating
|
Rating
|
|||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Korzilius, J.L.K. (Jens) | 1819 | Ham ten, J. (John) | 1953 | 0 – 1 | ||
| Do, H. (Huong) | 1802 | Bax, A.J. (Martijn) | 1858 | ½ – ½ | ||
| Bogaers, J. (Jop) | 1867 | Laat de, B. (Bert) | 1761 | 1 – 0 | ||
| Voorhorst, E. (Emil) | 1764 | Driel van, M. (Martin) | 1767 | 0 – 1 | ||
| Sarton, M. (Marieke) | 1734 | Geffen van, J. (Johnny) | 0 | 0 – 1 | ||
| Smulders, R. (Robert) | 1701 | Heijden van der, W. (Wim) | 1683 | 1 – 0 | ||
| Hoorn van, M.D. (Marsel) | 1756 | Kempen van, L. (Lex) | 1553 | 1 – 0 | ||
| Bougie, J.R.G. (Roger) | 1645 | Verhagen, A.C. (Ad) | 1698 | 1 – 0 | ||
| Gemiddelde Rating: | 1761 | Gemiddelde Rating: | 1753 | 4½-3½ |
En zo blijven we in de race voor plek 2. We kijken nu al uit naar de volgende ronde.