Het zevende walste met maar liefst 7,5-05 over De Oude Toren 2 heen. Een opmerkelijke uitslag als je bedenkt dat de ratinggemiddeldes van beide ploegen maar marginaal verschilden. Trotse teamleider Wil Wouts bericht:
“De Oude Toren meldde een dag voor de match dat ze maar met zeven spelers zouden komen in verband met ziekte – griep? – en het eerste bord zouden vrij laten. Voor deze sportieve geste hebben we ze gecomplimenteerd. Aangezien onze spelers uit alle windrichtingen komen, hoefde die uit Breda niet voor niets te komen opdraven.
Hij was de enige van onze selectie van elf spelers die deze zaterdag niet in actie kwam. We hadden ook nog twee van onze sterkere spelers uitgeleend aan de vrienden van het zesde die er (weer eens) te kort kwamen. Daar haalden ze de helft van de hele buit binnen!
Terug naar de wedstrijd. De Oude Toren kreeg waardering, maar geen beloning in de vorm van bord- of matchpunten. Ze gingen met 7,5 tegen 0,5 de bietenbrug op, om maar eens een mooi West-Brabants suikerbietengezegde te gebruiken. Voelt wel lekker als je als TL het uitslagenformuliertje naast je hebt liggen en de een na de ander komt de overwinning bijschrijven. Waarom ze allemaal wonnen weet ik niet, ik was te gefocust op mijn eigen problemen, maar heb wel een en ander opgevangen.
Bjoern Hofmans vertelde dat zijn tegenstander Frans Lauterbach heel zelfverzekerd en snel zijn zetten deed. Bjoern dacht: zo snel kan hij dat niet doorgerekend hebben, ik zal maar rustig blijven, dan komt het wel goed. En inderdaad, het kwam goed. Leo van Gelder en Hans van Driel kwamen al snel hun streepje zetten, gewoon beter gespeeld dan Jan van Gorp en Ad Mathijssen? Thomas Tepe was met zijn remise tergen Erik Fredriks de man die vandaag voor de minste punten zorgde, het zij hem vergeven.
René Davidse had een aanval waarbij hij zijn toren gewoon kon laten instaan omdat hij zoveel dreigende activiteit had dat hij wist dat het wel goed kwam. Tegenstander Ben Sibum durfde deze Рniet eens- vergiftigde toren niet te nemen, te druk met vruchteloos verdedigen; superieur van René en een klein beetje intimiderend naar de tegenstander, laat dat spelletje maar aan hem over.
Mijn tegenstander Wil Severijns had het moeilijk en moest voortdurend verdedigen, ikzelf moest me beheersen, want mijn favoriete ding is offeren ,maar dan moet je wel weten dat de aanval doorslaat, en daar was ik niet van overtuigd. Uiteindelijk trok hij zijn paard terug en kwam zijn dame ongedekt te staan. Theo van de Hoek had een lange partij tegen Jan Wesel en met een grote vasthoudendheid en opperste concentratie wist hij, in een partij waarbij zijn tegenstander zeker winstkansen liet liggen, zijn eerste punt voor het team binnen te halen terwijl de rest allang aan de bar hing. Hulde, dat smaakt naar meer. Conclusie: SJ 7-spelers halen met negen man achtenhalve punt. Enne… op tijd de griepspuit halen.
De stand en uitslagen in 6C vind je hier.