De tweede monsterzege in successie inspireerde vervangend teamleider Cees Zoontjens tot onderstaand verslag:
Sympathieke jongens, die van Vughtse Toren 2. Tegen ons lieten ze een batterij van 1600+ spelers thuis om, zoals ze zelf zeiden, hun ‘B-team’ ook wat speeltijd te gunnen. Nu speelden alleen Thomas Tepe (1) en Cees Zoontjens (3) tegen spelers met respectievelijk 1614 en 1645.
Aan onze kant verloor alleen Elroy Kerstens (5). Door omstandigheden was hij wat later gearriveerd, en wel ongeveer op het moment dat Leo van Gelder (2) zijn tegenstander mat zette! Misschien was Elroy wat nerveus geworden door zijn late binnenkomst, maar hij kwam toch alleszins redelijk uit de opening. “Maar toen deed ik een paar f*ckstomme zetten en was het over en uit”, snikte Elroy met betraand gezicht. Maar dan Don Leo, die had bijzonder weinig tijd nodig om de tegenstander op e7 te matten. Hoe dat precies ging weet ik niet, want Leo was al weg voor ik het hem kon vragen.
Thomas Tepe (1) kwam de hem bekende Peter Loman tegen die weer met zijn bekende b4 opening startte. Het was Thomas in drie vorige partijen niet gelukt om van hem te winnen, maar dat zou deze keer anders worden. Toen zijn tegenstander een tactische wending miste, leverde dat Thomas een paard op én het punt. Zijn tegenstander had toen nog 1 uur en 30 minuten op de klok staan. Oef!
Ook bij René Davidse (6) gebeurden er idiote dingen op het schaakbord. “In 15 zetten checkmate”, juichte René. “Uit het aangenomen Damegambiet speelde ik een overrompelende partij, geweldige ervaring.” Ivar van der Heide (4) kreeg een vreemde opening op het bord. “Tja, het was een mij totaal onbekende stelling die er op het bord verscheen, maar ik stond wel actief en dat betaalde zich snel uit”, aldus Ivars korte, maar treffende commentaar. Het is nog geen half twee en we staan met 4-0 voor.
Ikzelf zat stevig te balen. In de opening had ik zitten slapen en verloor al op zet 7 een loper. “Doorspelen”, commandeerde Leo, die net zijn partij had gewonnen. Schaapachtig staarde ik enige tijd voor me uit met de gedachte om op te geven. Toch maar even Leo’s advies gevolgd en zie daar: op zet 13 pakte mijn tegenstander een pion op g7. Dan neemt hij dadelijk ook wel op h7, dacht ik. En ja, op de zeventiende zet stond ik gewonnen (niet gezien door de tegenstander?) en op zet twintig was het mat en 5-0 voor ons. Mooie stand om even door te mailen aan onze teamleider Wil Wouts die in zijn blote bast op het Zeeuwse strand lag te zonnen. De klok gaf 14.00 uur aan.
En nog was de koek niet op. Ad Haans (8) stond een oerwoud aan materiaal voor (D plus 2T), maar vermoedelijk was zijn tegenstander zo teleurgesteld dat deze stug doorspeelde. Ad moest dus mat geven om te winnen en dat deed hij dan maar. Een schaakpartij winnen is blijkbaar een goed medicijn tegen hooikoorts, want daar had Ad geen last meer van. Theo van de Hoek (7) schaakt als een dammer. “Ik streef ernaar het spel zo snel mogelijk op dammen te laten lijken en daarvoor ruil ik alle stukken af waarna ikzelf er meestal een over houd, ditmaal een toren”, sprak Theo. Of dat waar is weet ik niet, want de opening liep niet geweldig, maar het pakte uiteindelijk goed uit voor ons. 7-1! We hebben op Vughtse Toren 2 een ‘cervicale dislocatie’ uitgevoerd.