Kijk, da’s de ware spirit: er bij dikke nederlagen tóch een verslag uitpersen. Teamleider Jan Weijters levert.
Afgedroogd
Wees op tijd! Die raad werd niet in de wind geslagen. Een halfuur voor aanvang waren wij present en had iedereen er nog heel veel zin in, maar rond 14.30 uur was al duidelijk dat we de zegekar in de open haard konden mikken. Slecht voor het milieu, maar een fait accompli. Met 7-1 werden we afgedroogd, voor het enige lichtpuntje zorgde Bastiaan die knap won van een (op papier) sterkere tegenstander. Hieronder de commentaren van de spelers zelf:
Bord 1: Bastiaan van de Rijt – Jan Kersten 1-0
‘Ik speelde een goede partij. Zwart speelde de Hollandse opening. In een spannend eindspel hield ik een pion meer over. Mijn tegenstander had aangestuurd op het afruilen van de lopers. Zijn koning kon niet verhinderen dat mijn pion ging promoveren. Kortom, een mooie overwinning en de eer van de club gered.’
Bord 2: Pieter van Groenestijn – Emil Voorhorst 1-0 / Bord 3: Pranav Paithane – Peter van de Berg 0-1
Emil en Pranav hebben over hun partij nog niet veel kunnen melden. Je kunt altijd nog kijken in het verslag van SMB.
Bord 4: Jaap van Gelderen – Jeroen van de Rijt (z)
‘Ik vond het een leuke middag. In de Caro-Kann-opening koos wit voor de doorschuifvariant. Een slechte zet in de opening zorgde ervoor dat ik steeds achter de feiten aanliep. Ik kwam nog wat terug, maar dat was ondanks mijn vechtschaak te laat helaas..’
Bord 5: Carlo Butalid – Josephine Bloemen 0-1
‘Wij openden met de Ruy Lopez, Exchange Variation. Op zet 5 speelde ik d4 en na 20 minuten antwoordde zij met Lg4. Deze variant leek een beetje ‘raar’: vroeg ruilen van de dames. Wit kreeg twee dubbelpionnen en de koning op e2, maar ik had toch een betere positie. Josephine dacht lang na over haar zetten. Bij de 20e zet had ik nog 1 uur 31 minuten over, en zij maar 24 minuten; op de 29e had ze maar 4 minuten over. Ik dacht dat ik misschien kon winnen door tijdnood. Maar nee, mijn 30e zet was een megablunder. Ik schoof mijn koning voor mijn toren en ze ging door met het pakken van mijn h-pion en het ruilen van al onze torens. En toen waren haar pionnen beter geplaatst dan die van mij (vooral door een vrije h-pion). Ze won na de 50e zet.’
Bord 6: Ton Huijbregts- Jan Weijters 1-0
‘In een Damegambiet koos ik voor afruil van de paarden waar ik er beter aan had gedaan om het paard met f7-f5 te ondersteunen en zo druk te houden op de stelling. Ton, mijn opponent, was van plan om via de Damevleugel aan te gaan vallen. Met e6-e5 kon ik de partij een gunstige wending geven en had ik volgens de computer licht voordeel. Op zet 22 had ik de lopers moeten ruilen, maar maakte het onnodig ingewikkeld en trapte in mijn eigen val. In een andere variant had ik eenvoudig eeuwig schaak kunnen houden, maar ik wilde op winst spelen en dat was te hoog gegrepen.’
Bord 7: Roger Bougie – Allerd Peeters 0-1
‘Ik begon weinig geconcentreerd aan de partij. Dat leidde tot minder goede keuzes op de 7e en de 8e zet. Vanaf zet 12, het doorschuiven van een pion, was het pleit eigenlijk al beslecht. Mijn tegenstander had echter geen haast om te winnen – hij had lang niet gespeeld en was blij weer achter een bord te kunnen zitten – en bouwde met elegant spel zijn positionele voordeel steeds verder uit. En hoewel ik heb kunnen genieten van het spel van mijn tegenstander was ik opgelucht dat hij na 37 zetten het vonnis definitief voltrok.’
Bord 8: Jesper van Benthem – Jan van den Dries 1-0
‘Ik kwam goed (met een pion meer) uit de Scandinavische opening en de rest van de opening verliep tamelijk rustig. Niks aan de hand totdat ik in het middenspel in een redelijk ingewikkelde stelling moest kiezen of ik mijn dame op c6 of d6 zou posteren. Ik koos voor c6 waarna ik na een complexe slagenwisseling een kwaliteit achterkwam en ook nog de pion voorsprong kwijtraakte. In de analyse bleek mijn dame op d6 zetten veel beter te zijn geweest. Maar nu moest ik het eindspel in met mijn toren en loper tegen twee torens. Na veel tegenstribbelen verloor ik uiteindelijk kansloos. Jammer maar helaas!’